En het volgende stukje

Dit is een gedeelte van een tekst, die ik 27-10-2023 schreef

Volgend jaar nog een keer naar Edinburgh, met zijn vijven, want onze schoonzoon gaat misschien ook mee.

Ook nu weer bezoeken we de herinneringen, de plaatsen waar jij bent geweest, een stukje van je hart achtergelaten hebt, en daar vinden wij je terug.

Ons samen door de klanken van de bagpipes laten betoveren op de Edinburgh Royal Military tattoo , de trillingen in je hele lijf voelen, kippenvel over je hele lijf, en ons onderdompelen in de sfeer.

Op dat moment zal ik héél vast aan je denken, zo erg verlangen dat je bij me was, dat we het nog een keer mogen delen, en je weer laten gaan.

En dan is het moment aangebroken waarop we allemaal afscheid van je nemen, als we op de top van Arthurs Seat staan, en een beetje van jouw as uitstrooien, en je thuisbrengen.

Bij St Anthony's Chapel is de enige foto gemaakt waar we samen opstaan, en ook daar strooi ik het laatste beetje van je as uit, en als je geest dan terugkeert op die plek, hoop ik dat je ons samen ziet staan zoals op de foto.

Voor mij rust jij dan bij de ruïne van St Anthony’s Chapel.

Het verdriet en het missen, zijn voorbij, maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk, en de mooie momenten denk, de verdrietige momenten, maar altijd dankbaar voor 33 jaar samen, kinderen, mooie herinneringen, een half leven.

Het was een mooi leven heb geen spijt, geen tranen, alleen herinneringen die me nog steeds het gevoel van geluk geven.

Het geluk is niet verdwenen, het zit nu alleen in mijn hart