grafhumor
Nee er komt geen botte grafhumor, maar wel het belang ervan.
Heel lang geleden kocht Margreet een boekje met grafhumor, vreselijk toepasselijke teksten met vaak een kwinkslag, in de zin, van, neem het leven niet te serieus, het komt toch zoals het komt.
En een aantal maanden geleden kocht onze oudste zoon een TV meubel, 2e hands natuurlijk, ons zeit zunig.
Hij stuurde een Appje naar Margreet, met foto's van zijn nieuwe aanwinst, een foto van Voor, het opknappen, en een van nadat het klaar was, en zijn moeders reactie was
Oh wat een mooi kastje, als je wat plankjes eruit haalt pas ik daar wel in, kan ik tijdens de dienst even een deurtje open maken en naar buiten kijken wie er is, en ze hopelijk geen rolberoerte bezorgen
Het is tijdens haar dienst ook ter sprake gekomen, met de afsluiting "sorry mam, voor jou geen deurtjes"
Het was tekenend van onze familie, en de humor die we onderling soms hadden, het kon zo maar gebeuren, dat we aan eten niet toekwamen, en ons alleen maar bescheurden van de lach
Ik zie het terug in mijn dochter en mijn zonen, en soms helpt het je even door een moeilijk moment, met de gedachte, neem het leven niet te serieus, het leven neemt jou ook niet altijd serieus.
7 reacties
Hanneke, schrijvend onder ViooltjeM, ins helaas te vroeg ontvallen, schreef eens een gedicht over grafhumor. En de reacties waren nog meer hilarisch. Als je tijd hebt, moet je dat blog eens lezen.
https://www.kanker.nl/ervaringen-van-anderen/blogs/gedichten-over-leven…
Daarnaast schreef ze veel rake gedichten. Lezenswaard.
Ga ik doen ik doen
Zo zeg, wat is dat confronterend, velen van de mensen die reageren zijn niet langer onder ons. Pfff.
Besefte ik mij ook, toen ik het blog nog een keer las 😥.
Ik heb er een behoorlijk aantal van gelezen op haar eigen website
Mooi, en soms heel ontluisterend, en om in haar termen te blijven, het raakt een gevoelige snaar
Tumorhumor kan zo heerlijk 'los maken' en heilzaam zijn. Heb er ervaring mee... Maar..., er is een maar.... want eigenlijk mogen wij dat alleen zelf.. wij, degenen die met die KKK opgezadeld zitten. Een gewoon gezond mens mag er om lachen als wíj het zeggen, niet omgekeerd..
Voor wat mij (en een aantal anderen) betreft dan
Heb je gelijk in.
Het woord kankerlijers, is voorbehouden aan de mensen die met KKK opgezadeld zitten, en zo zijn er meer woorden, maar voor mij zijn het woorden die ik nooit zal gebruiken.
Niet omdat ik er een probleem mee heb, maar uit respect.
Tumorhumor, die kan ik wel waarderen.