Muziek sleept me door het leven, en laat me voelen

Muziek is belangrijk voor me, ik kan er, de gevoelens die ik moeilijk kan uiten, mee losmaken.

Ik speel al een behoorlijk aantal jaren, de Djembé en de Douns, de bekende Afrikaanse diabolo vormige trommel, en we spelen alleen Afrikaanse  melodieën, het geeft me energie.

Je speelt een bepaald ritme, anderen spelen daar soms een ritme dwars doorheen, waardoor het een vraag en antwoord spel wordt. In het begin gaat het langzaam, en kun je je slagen nog plannen in je hoofd, tot het tempo versnelt, en steeds sneller gaat, totdat je het niet meer kunt plannen, en op je gevoel moet gaan spelen. Op dat moment, laat je letterlijk het denken even los, en zo heb ik me uit  mijn burn-out getrommeld, ik begon doodmoe, en als ik 2 uurtjes gespeeld had, had ik zoveel energie dat ik 30km naar huis kon lopen. Probeer het maar eens, of als mensen het willen kan ik misschien wat trommels regelen, en doen we het eens samen.

Maar muziek is voor mij ook herinnering, het terughalen van momenten die ooit zijn geweest

Zojuist de Blue Ray van Hans Zimmer geluisterd Live in Prague, hij schrijft heel veel film muziek.

1 ½  jaar geleden heb ik deze disk gekocht, en met Margreet geluisterd, ons moment van emoties samen, en soms de tranen. Nu luister ik hem weer opnieuw, en komen de momenten weer terug, de tranen komen, en ik mis ze, maar ik heb ze ook even terug.

https://www.youtube.com/watch?v=aAi5FHSkUAQ Sangreal van de DA Vinci code, en ik ben weer terug in Edinburgh, en we zijn samen onderweg naar Roslynn Chapel, in de buurt van Edinburg, waar het laatste stuk van de DA Vinci code zich afspeelt, zulke fijne herinneringen.

https://www.youtube.com/watch?v=va1oiojnGrA Inception, magisch, ik zweef met het geluid mee, en denk aan Margreet, naast me in bed, ze had het altijd koud, en ze vond dit het mooiste moment van de dag, Elektrische deken op standje crematorium zoals ze het noemde, en ik keek naar haar, terwijl ze sliep, had zo met ze te doen, met dat zieke hoopje mens dat naast me lag. Mijn vrouw, en ik moest haar beschermen, maar kon het niet, er gaat zoveel door me heen, als ik daaraan denk, vooral verdriet, maar toch vindt ik het gevoel ook mooi, want we waren samen.

https://www.youtube.com/watch?v=8TetmPdNkXo Gladiator Elysium, Now we are free. Ik zie haar in bed liggen nadat we te horen hadden gekregen dat ze nog maar dagen te leven had, mager en zwak, en ik liep achterwaarts, om haar te ondersteunen, onder haar ellebogen, omdat ze naar de WC wilde. Achter haar op de trap, omdat ze nog zo graag één keer in haar eigen bed wilde liggen, in plaats van in het hoog-laag bed in de kamer, even lekker douchen, ik ruik naar ouwe mannetjes zei ze, en vlakbij het bed, was het kaarsje op, en ging ze onderuit, zo mensonterend, maar ze lag eindelijk weer in haar eigen bed.

Dan breekt je hart, dit wilde je ze zo graag besparen, en weer ligt daar dat hoopje mens, weer voel je de onmacht.

En toch zoek ik de momenten op door de muziek, want ze staan in mijn hart gegrift, en ook al doet het zeer, toch geniet ik ervan, dat ik ze weer even bij me heb, dat ze nog steeds het mooie in mij oproept, en dat ik nog steeds de liefde voel, die ik op dat moment ook voelde.

Ja het doet ook zeer, maar het brengt me zoveel blijdschap, en zo sla ik me door het leven, zo kan ik alles aan wat op mijn weg komt.

Een concert van Hans Zimmer stond op onze agenda, maar heeft ze niet meer gehaald, de kaartjes hebben we geannuleerd, en op de dienst koos onze oudste zoon het nummer, His brightest star was you van two steps from Hell, de naam klinkt nogal heftig, maar geloof me, het is een prachtig nummer. In oktober ben ik met mijn jongste zoon naar een concert van ze geweest in Ahoy, mijn Vaderdag cadeau, dat was prachtig, weer tranen bij sommige nummers.

En iedere keer als de tranen komen, denk ik aan Margreet, en wat ze voor mij was, en ben ik dankbaar voor alles wat we hebben gehad, en dat ik ze nog steeds eer, door aan ze te denken, vooral als de muziek speelt.

Ik red het wel, ook door de mensen op dit forum, dank jullie wel, vanuit de grond van mijn hart

Now we are free, Margreet is vrij