Bicalutamide 3
3 Maanden Bicalutamide.
Het begin was heel vervelend, vooral MOE en af en toe depri. Het gevoel alsof ik ineens 200 kilo woog. De laatste paar weken gaat het beter. Het lijkt er op dat het lichaam er aan went maar de slappe, elastieke benen zijn er nog en af en toe slaat plotseling en zonder aankondiging de vermoeidheid toe. Gelukkig heeft de Bicalutamide, behalve me ellendig doen voelen, baat gehad: PSA gezakt van 10,9 naar 3,4. Mooi resultaat, vond de uroloog en daar waren wij het dik mee eens. We vonden ook heel prettig dat hij het had over de ”kwaliteit van leven”. Uiteindelijk is dat een uitermate belangrijk aspect. In het begin, ik meldde het al eerder, was de kwaliteit van leven ver te zoeken en het feit dat hij ook aan dat aspect aandacht schenkt, geeft ons een prettig gevoel. Mocht de kwaliteit te veel inboeten dan moest hij dat weten en moesten de plannen veranderd worden. Empathie is essentieel in deze.
Testosteron staat op 7.4, daar ging hij zich niet druk om maken en de andere bloedwaardes waren in orde.
Plan is pas in te grijpen, dwz testosteron naar beneden te brengen met behulp van bv Zoladex, als de PSA verdubbelt of schrikbarend stijgt. Dat gaat helaas veel negatieve invloed hebben op de spieren, want die kunnen niet zonder testosteron.
Ik heb me voorgenomen me zo weinig mogelijk zorgen te maken en zo veel mogelijk mooie dingen om me heen te blijven zien. Dat is de bedoeling tenminste, niet altijd makkelijk.
Belangrijk is vooral bezig blijven, wandelen met Keetje, fietsen, lezen, muziek maken want als ik niets te doen heb gaan mijn gedachten de verkeerde kant uit.
En als ik tegenwind heb op de fiets denk ik vooral aan het feit dat ik hem straks weer mee heb.
6 reacties
Fijn dat de bicalutamide z'n werk doet. Het geeft je in ieder geval weer om, soms met het nodige ongemak, van de dingen die je nog wel kunt, te blijven genieten. Hou vol Tom.
René
Blij dat het zijn werk doet, nog blijer dat ik me weer wat beter voel. dat is wel heel belangrijk want in het begin was ik echt beroerd.
Alles goed met het hondje.
Tom
Toch 'n beetje vorm van de dag. Met onze hond Mila gaat het goed. 'n Lekker druk ding. Je zou af en toe even de batterijen eruit willen halen. Maar, als eerder gezegd, het geeft de nodige afleiding en beweging. Lopen gaat wat moeilijker door arthrose in knieën en heupen, maar niet onoverkomelijk. We hobbelen gewoon door, toch?
Groet,
René
Jammer van die artrose maar zolang je kan hobbelen, hobbel je door.
Wij zitten nu in Bad Bentheim, de verjaardag van Marjo vieren met de hele bups.
Keetje mocht even los, weg! Wij roepen, fluiten, klappen, niks Keetje. Na 10 minuten komt ze rustig aanlopen, had even verkend.
Dus dat van die batterijen herken ik wel.
Groet, Tom
Hallo Tom,
Dank voor je mail. Dat is een mooi resultaat! En ik heb gemerkt dat (na de start met bicalutamide) de vermindering zich nog twee maal voortzette. Dat is geen garantie maar houd moed!
Veel sterkte geniet van de dingen die je graag doet en een hartelijke groet van Gerard
Dank je Gerard,
zolang het daalt is het goed. Ben benieuwd.
Groet,
Tom