Gevaarlijk woonerf
Altijd spannend, wachten op de uitslag van het bloedonderzoek. Nog spannender is wachten op de uitslag van de Psma pet scan. Dus om de spanning wat weg te nemen dacht ik, ik ga lekker fietsen. Vroeger was een rondje Rottemeren een wekelijks iets maar nu was het wel een tijdje geleden. Maar nog net zo fijn. Op de terugweg dacht ik, ik haal nog even de lente in huis met wat tulpen en 2 Westmalle dubbel. Komt me op het woonerf in een lastige bocht een auto tegemoet waardoor ik vol in de remmen moest. Helaas teveel voorrem dus maakte ik een lelijke schuiver: handpalmen geschaafd, knie geschaafd en een dag later begon het vervelendste, rib gekneusd. Wat kan dat zeer doen! Overdag gaat wel maar snachts. Het is nu 2 weken geleden en het gaat langzaam beter, vooral geen rare bewegingen maken.
De uitslag kwam in de vorm van een rapport van de radioloog waar gewone stervelingen alleen maar verbaasd naar kunnen kijken, zoveel jargon op 2 pagina’s. Uiteindelijk werd het duidelijk dat er 7 uitzaaiingen bij waren gekomen dus ga ik afscheid nemen van jaren Cyproteron. De uroloog bevestigde dat toen hij belde als voorbereiding op het gesprek van 2 maart. Hij was tevreden met het feit dat alleen de lymfeklieren aangedaan waren, er was niets te vinden in de botten.
Ook stond er in het rapport dat ik een maag dilatatie (verwijding) had?? Daar zal ik dan mee naar de huisarts moeten.
Op 2 maart bezoek uroloog, wordt dus vervolgd.
Tom
5 reacties
Hoi Tom,
De heren verkeerskundigen zijn niet altijd even doordacht met hun beslissingen in het ontwerp van verkeerssituaties. Het wordt er vaak niet eenvoudiger en veiliger op. En zo'n gekneusde rib, daar kun je nog lang "plezier" van houden.
En nu? Tweedelijns hormoonkuur?
Dat gaat even duren inderdaad. Overdag weinig problemen maar ‘s nachts is het draaien erg lastig.
Als ik het goed begrepen heb wordt het Bicalutamide. Ik hoor het morgen + de uitleg over het rapport.
Nou , je moet het zo maar bekijken . Je ribben kunnen beter pijn doen omdat ze gekneusd zijn , dan omdat er uitzaaiingen zitten die lastig doen .
En het vervolg lees ik wel in je volgende blog .
Dag Tom,
Weer zo’n herkenbare situatie. ‘n Paar weken geleden voor de botscan op de fiets naar het ziekenhuis. Op de kruising greep ik (ik wilde niet afstappen) naast het verkeerspaaltje waar je op de knop drukt om over te steken. Ik kon nog slechts m’n voorrem gebruiken. Regenachtig weer, bladeren, dus daar ging ik. Alleen wat spierproblemen over gehouden. Maar toen ik in de scan ging vroeg de verpleegkundige nog wel even of ik geen last van m’n heupen had, want daar moest ze dan wel rekening mee houden. Ik ben er (weer) goed vanaf gekomen.
Je hoort soms wel dat ‘n gebroken rib minder pijn doet dan ‘n gekneusde. Maar je kunt het maar beter niet hebben. Doet het rustig aan (je zult niet veel anders kunnen…).
Mijn schoondochter is behoorlijk goed in het analyseren van de verslagen die voor een leek niet te lezen zijn. Maar goed, daarmee wordt de situatie niet beter, maar wellicht wel wat begrijpelijker.
Onze puppy is inmiddels 12 weken oud en een behoorlijke handenbinder. Dat kon ik me van de vorige honden niet zo goed meer herinneren. Maar we amuseren ons er prima mee.
Ik hoop dat voor jou alle ongemakken nog te behappen zijn en wens je succes met een wellicht veranderende aanpak van je uitzaaiingen.
Groet,
René
Dag Rene,
Wat ik de laatste tijd merk is dat ik wat onhandiger wordt op de fiets. Ik heb het idee dat dit me een jaar geleden niet was overkomen. Als ik nu naar links kijk bv, dan rij ik niet zoals vroeger keurig rechtdoor maar komt er toch een onverwachte slinger in het fietsen. Maar ja, het is niet anders en ik fiets lekker door maar voorzichtiger.
Ja, heupen zijn vaak de zwakke plek bij valpartijen. Geluk dus?!
We gaan morgen horen in normaal Nederlands hoe het er van binnen uitziet.
Als je er maar veel plezier van hebt en dat is vooral bij een pup natuurlijk het geval, al die onverwachte bewegingen met dat elastieke lichaam. Heerlijk om te zien.
Je leest het wel in het volgende blog.
Groet,
Tom