Vieren?

Afgelopen zomer kwam het idee van dit vrolijke liedje maar het schoot niet op. De tekst niet, de muziek ook niet. En dan ineens, 2 weken geleden, kreeg ik de geest:

 Vieren?
10 jaar ben je er nu al weer, toch vieren we dat niet
10 jaar al - bederf je hier de sfeer, ik denk niet dat jij dat ziet
Je zorgt voor twijfel, onrust, onze slaap wordt vaak verstoord
We vragen slechts om wat gemoedsrust, ik denk niet dat jij ons hoort

Ga je ons ooit nog verlaten?
Ga nou toch eens weg?
Jij bent op zeker de meest gehate 
Voor ons de ultieme pech   

10 jaar dus en je bent er nog, het is niet goed wat jij bedoelt
Je komst voelt als bedrog, ik denk niet dat jij dat voelt
Maar toch mag ik niet klagen, ik leef nog ondanks jou
En dat ik ondanks jouw non-stop plagen, nog steeds van ‘t leven hou

Ik heb je nooit zien komen,
Je kwam stiekem in de nacht
Ik leef nog dankzij de hormonen
Ik ben bang dat jij het laatst lacht 

Maar toch mag ik niet klagen, ik leef nog ondanks jou
En dat ik ondanks jouw non-stop plagen, nog steeds van ‘t leven hou

Te beluisteren op : https://www.niet-altijd-vrolijk.com/mijn-liedjes-3

 

13 reacties

Wat jij met je leuke originele teksten en muziek hebt, dat heeft mijn man (al 5 1/2 jr.  pk-patiënt met uitzaaiingen) met zijn tekeningen! Het houdt je zéker weten op de been, het geeft inspiratie en hij tekent dagelijks ook! Zie zijn blog "Monstra Diversa" Bewonderenswaardig dat je er zo de moed in houdt en de k. onder de duim kan houden. Ondanks zijn ziekte zegt hij nóg dat hij met alle ongemakken vandien best gelukkig is...... 

Laatst bewerkt: 04/10/2021 - 10:31

Ook ik feliciteer jou Tom. 10 jaar lang volhouden met iets wat je helemaal niet wilt hebben of ondergaan vindt ik een prestatie. Loop,fiets, zwem en sport door enmaak muziek, maar vooral adem door beste Tom. Ik hoop dat we elkaar nog vele jaren hier mogen schrijven, dat zou een goed teken zijn. 👍

Laatst bewerkt: 04/10/2021 - 18:04

Dag Tom,

Ben nog even langs je website geweest. Mede ook naar aanleiding van het feit dat ik deze maand met m'n "bonusjaren" ben begonnen. Men vroeg mij ook "en moet je dit dan niet vieren ?" Ik ben natuurlijk best blij dat ik er nog steeds ben. Maar er veranderd eigenlijk niet zoveel. Ik probeer nog steeds te genieten van de dingen die ik nog wel kan. Maar het is zoals het is. De pijntjes nemen wat toe, maar er blijft nog voldoende over om voor te leven. En ik hoop dat nog een tijdje vol te houden. 't Zijn de kleine dingen die 't 'm doen. Zoals b.v. onderstaande foto.

Groet,

René

Laatst bewerkt: 19/10/2021 - 15:38

Dag Rene,

Het is wel vieren tussen " " natuurlijk. Maar zolang als het gaat proberen we zoveel mogelijk mooie dingen te zien en gelukkig zijn die er volop, zoals inderdaad zo'n pup. Zelf heb ik ook veel plezier van mijn hondje.

 

Laatst bewerkt: 19/10/2021 - 16:26