Wachten
Uiteindelijk ben ik al een tijdje bezig, in 2009 ging ik voor controle naar de huisarts. In 2013, ik was toen 63, kreeg ik te horen dat het zeker kanker was. Twee dingen, afgezien van de incontinentie en impotentie, hebben me dwars gezeten in die tijd: 1) onzekerheid, (wanneer krijg ik er last van) en 2) wachten.
Wachten op ..... jullie weten het wel. Onlangs heb ik op dat thema een kort gedichtje gemaakt. Dat kale gedichtje gaat kriebelen want het is zo kaal en dus moet er toch weer een muziekje omheen. Dat is nu af en is te beluisteren en te bekijken op YouTube, want ik heb er ook beelden bij gezet.
Overigens kreeg ik goed nieuws: de PSA was sinds de vorige prik slechts met 0,6 gestegen, van 8,0 naar 8,6. Vandaag hoorde ik van de uroloog dat de Zoladex nog uitgesteld wordt, dat stemt me tevreden, daar had ik op ingezet. Kan weer 3 maanden vooruit en als dat gaat zoals de laatste tijd met meer energie vind ik dat heel prettig (understatement).
10 reacties
Prachtig zo, Tipo. Jij gaat ons nog allemaal overleven.
Ik hoop het van harte. Maar ik gun dat iedereen hoor.
Wacht jij nog maar een tijdje. Op je verval.
Ik ben het van plan.
Goed om weer wat muzikaals van je te horen en te zien. Mooi! Kanker is wachten inderdaad. Maar zonder kanker was het altijd jachten zonder stilstaan (althans zo kijk ik erop terug). Ik hoop dat je nog lang mag wachten.. op een te serieuze stijging van de PSA en de Zodalex. Geniet van je energie!
Liefs, Joke
Dank je Joke, inderdaad, het jachtige is verdwenen dus Cruyff had gelijk: ieder nadeel heb z'n voordeel.
Wat heb je dat mooi gemaakt Tipo. Zingen over wat je ten diepste beweegt. Goed om naar te luisteren.
Anton
Dank je wel, het is ook fijn om te maken.
Fijn dat je weer wat rust in je lijf krijgt, Tipo. En mooi dat je je ideeën op muziek kunt zetten met daarbij de juiste woorden. Houd vol!
Groet,
René
Rust inderdaad en wat van mijn energie terug. Deze week voor het eerst sinds corona weer naar fitness geweest; je kan kan je wel voorstellen hoeveel spierpijn dat opbrengt.
Groet,
Tom