Wat een week ...
In 7 dagen 3 zware bestralingen gehad: dinsdag 12 november nr 1. Vrijdagochtend 15 november naar het oogziekenhuis vanwege de tia in het oog. Helaas was mijn oog weer achteruit gegaan dus er volgen weer 3 nieuwe ooginjecties. Vrijdagmiddag naar Amsterdam voor bestraling nr 2 en vandaag volgde nr 3. Er viel vanochtend toen het achter de rug was een last van me af.
Toen ik voor het eerst de bestralingsruimte binnen kwam, schrok ik. Wat een ontzettend groot, indrukwekkend apparaat, allerlei uitsteeksels met functies waar ik uiteraard geen idee van had. De behandeling bestond allereerst uit het maken van foto’s, dan volgde een scan, dan de bestraling (heel kort), dan weer een scan, allemaal met hetzelfde apparaat. Vandaag werden er zelfs 4 scans gemaakt want er ging iets niet helemaal goed.
Bij de eerste keer bestralen in begin 2014 was ik eigenlijk alleen de eerste keer wat gespannen want het was nieuw. De overige 34 keer lag ik de bewegingen van het apparaat te tellen; zoveel keer heen, zoveel keer terug en dergelijke. Nu was ik de hele week gespannen, ik kon het niet duiden maar toen ik vandaag de laatste bestraling achter de rug had voelde ik langzaam de spanning van me afglijden. Ik ben, vooral ‘s middags ontzettend moe geweest, ik kon geen pap zeggen, hing in mijn stoel en viel makkelijk 2 keer op een middag in slaap. Maar vanaf nu ga ik weer wandelen, fietsen en cross trainen, kortom zweten! Vanwege de strepen die met viltstift op mijn borst en buik waren aangebracht ten behoeve van het bestralingsapparaat, moest ik dat zweten even vergeten omdat anders de strepen te makkelijk verdwenen. Morgen ook weer voluit douchen.
Over 3 maanden kijken wat de PSA heeft gedaan, of dat ettertje is weggebrand.
Foto is van een vergelijkbaar VMAT apparaat.
10 reacties
Enorm heftig, die bestralingen, wat hakt dat erin.
Gelukkig is het voorbij en nu maar weer hopen op optimaal resultaat en een voospoedig herstel.
Sterkte ermee,
Hanneke
Bedankt Hanneke, we doen ons best.
Tom
Oefff, da's geen kattenpis,wat je de afgelopen dagen weer voor jouw kiezen kreeg.
Nu maar hopen op goede resultaten van de bestralingen.
Heeft die tia in het oog iets te maken met de behandelingen (bestralingen), of staat dat daar helemaal los van? Misschien schreef je er al over in een eerder blogbericht, maar ben nog niet zover met het teruglezen van al jouw berichten. Ik merk dat ik niet te lang achter elkaar blogs en gesprekken op deze website moet lezen, want daar wordt ik wel onrustig van. Dus tijdig de pc-knop uit en heel andere dingen doen. En net als jij zoek ik dat o.a. in lijfelijke inspanning. Lopen en fietsen voor de conditie. Dadelijk eerst nog crocus- en irisbolletjes in mandjes planten, voor op het balkon. Ben er een beetje laat mee.
Ik wens jou goede komende weken en spoel alle shit er onder de douche er maar flink vanaf. Natuurlijk ook weer niet met een staalborstel, want da's weer teveel van het goede ;-)
Hartelijke groet, van een naamgenoot,
of-te-wel van Tom (mottie)
Nee, geen kattenpis, maar wel heerlijk dat de spanning nu weer van me afvalt. Vanochtend al weer een wandeling gemaakt.
Nee, die tia kreeg ik er zomaar gratis bij en ik ben blij dat die (vervelende) injecties in ieder geval helpen.
Je moet zeker niet te veel blogs achter elkaar lezen want daar word je zelden vrolijk van.
Bedankt voor je berichtje,
Tom
Hopen op een optimaal resultaat en dat het nu lang rustig blijft.
Koos
Bedankt Koos, volgende PSA check zal over 3 maanden zijn dus het is even rustig.
Tom
Hey Tipo
Al die dingetjes die je zomaar "gratis" erbij krijgt, je mag geeneens weigeren, dat vind ik niet eerlijk. Alle gekheid op een stokje, jij bent ook een KANJER, hopelijk keert de rust in je hoofd een beetje terug. Ikzelf ervaar het dagelijkse wandelingetje van ca. 3 uur als een soort uitlaatklep, eventjes in het oerwoud lopen gillen, proberen de dingetjes ( alle muizenissen, spoken in het bos ) een beetje te relativeren.
Volgen doe ik jouw blog al langer en te veel lezen is inderdaad niet goed voor het gemoed. maar door reacties kun je iemand wel een steuntje in de rug geven.
Victor
Jazeker, en dat is precies de bedoeling van het blog, enerzijds van je afschrijven, anderzijds iemand steunen met jouw woorden.
Tom
Lieve Tom,
Ik neem niet zo vaak meer een kijkje op kanker.nl maar las net deze blog van jou. Je hebt weer een heftige periode mee gemaakt! Hopelijk wel met positief resultaat! Ik wil je sterkte wensen met je herstel! Ben je er bij met de lunch?
Liefs, Leontien
Bedankt Leontien, voor jouw hart onder de riem, dat doet me goed. Ik ben er bij met de lunch. Dan horen we gelijk, Marjo komt ook, hoe het met jou gaat.
Tot dan,
Tom