Domper
Vanmorgen uitslag gehad van het hart onderzoek .Blijk dat de chemo van 23 jaar een hoop schade veroorzaakt heeft.Normaal is de pomp van het hart 60 maar bij mij was 38 dus de goede chemokuur met het speciaal stofje gaat niet door .De 50 % is naar -50% gegaan Het was wel even een directe knal voor mijn kop 👊 Maar het is zoals het is .Eerst maar even mijn vrouw op de hoogte gebracht sloeg in als een bom .Daarna mijn zoon al is die 25 het is nog steeds een kind.Nu maar een stukje lopen om op betere gedachten te komen en het een plaatsje te geven. Is moeilijk maar ja .Maandag gaan we er voor kuurtje 1
hans
11 reacties
Da's inderdaad wel een opdoffer .
Maar wat gaat er dan nu gebeuren ?
En , als ik de vraag mag stellen .( anders sorry ) Je zoon is nog kind zeg je .
Hoe moet ik dat interpreteren ?
Willy, ik denk dat elk mens die kinderen heeft deze altijd zal zien als kind, ook al zijn ze volwassen. Een ouderlijke reactie is dan ook steeds mijn kind heeft verdriet (om mij) hoe kan ik helpen/troosten. Moet je mij zien, ik heb niet eens eigen kinderen, maar wel een beetje kennis van psychologie en gezonde gezinssituaties.
Weet je Hannes ,
Toen onze zoon 18.19.20 jaar was en hij ging ergens naartoe , waren wij altijd ongerust , en moest die altijd iets laten weten dat hij goed aangekomen was , enz .
De eerste jaren van zijn huwelijksleven is dat zo gebleven . Als ze dan op bezoek waren geweest , moest ie altijd een berichtje sturen van veilige thuiskomst , enz .
En dan is dat geleidelijk beginnen veranderen en omkeren .
En op een gegeven moment was het dus zo dat als wij bij hun op bezoek waren geweest , dat wij bij onze thuiskomst bericht moesten sturen van veilige thuiskomst . En als we dat dan al eens vergaten , dan hing ie 's nachts nog aan de telefoon omdat ie ongerust was .
Nou , wie is nu ouder en wie is kind .
Maar het is wel een leuk gevoel als je zo bezorgd zijn hoor .
gr , willy
👍 mooi toch. Dit hebben wij niet mogen beleven. Wij hebben bewust ervoor gekozen geen kinderen te willen. Welbewust ook toen met het oog op de toekomst: als iemand van ons zou komen te overlijden, dan is er niemand bezorgd om de achterblijver. Ja, nu mis ik wel iets, ja.
Hoi
krijg nu een keur die niet zo goed is maar die geen schade veroorzaakt aan het hart.
nou dat hij het moeilijk heeft en dat dat mij zeer doet.
hans
Wat ik al dikwijls gezegd heb , kanker kan voor de partner of voor de directe omgeving soms erger zijn dan voor de patiënt zelf .
Machteloos aan de zijlijn moeten staan toekijken is verschrikkelijk .
Ja
toen ik de eerste keer kanker kreeg was mijn zoon 3 jaar.Toen ging het allemaal zo snel zieken huis uitslag chemo alles in een week je wist niet wat je overkwam.Toen zijn er wat fouten gemaakt niet bewust .Ze vroegen wel voor een pruik maar niet of ik sperma wilde invriezen Na 2 kuren kwam de huisatrs bij mij thuis en vroeg er naar.We stonden met open mond .We wilden nog wel een kindje maar dat was nu beslist dat dat niet meer ging gebeuren.Mijn vader was een paar jaar eerder aan lever kanker overleden.Maar hoe het er nu uitziet is we zijn nog met ons drieën mijn vrouw ,zoon en ik Verder geen familie meer. Hij woont aan de andere kant van het land .Zijn werk gaat ook door Hebben vaak contact via de telefoon.Het probleem is IK ben niet iemand die je goed kan troosten en er over kan praten ben een binnen vetter Ik ga een stukje lopen om op andere gedachten te komen mijn vrouw laat me rust ze weet hoe ik ben Maar ik ben niet iemand die zegt dat ik het fijn vind dat ze er zijn voor mij Ook om dat hier te vertellen doet me zeer
maandag eerste kuurtje ik kijk er naar uit
hans
Hi Hans ,
Toch fijn dat je het vertelt .
Ik ben heel mijn leven ook een binnenvetter geweest . Maar door kanker te krijgen ben ik hier op de site gesukkeld , en heb ik geleerd dat erover praten , schrijven , enorm heilzaam kan werken .
Je creëert een uitlaatklep die je broodnodig hebt , zeker als je d'r thuis niet of weinig over praat .
Lopen werkt voor mij ook enorm ontstressend . Jammer dat het stilaan moeilijker wordt . Maar een uurtje of 2 rustig joggen , dat gaat nog wel .
succes met je kuur
Willy
Marion was eigenlijk ook een binnenvetter als het om haarzelf ging. Ik eigenlijk ook. Wat moet je met twee binnenvetters?
De eerste keer kanker in 2002 daar heeft zij een hele tijd met mij niet over willen praten. Ik heb het punt uit. Haar gevoelens heeft zij toentertijd geuit in het schrijven van een groot aantal gedichten, waarvan ik drie gebundelde versies heb. Ook nu na haar overlijden ben ik ervan overtuigd dat zij al langer heeft vermoed/geweten dat het niet goed zat. Maar er nooit meer over willen praten of soms als ik een aanduiding maakte, wuifde zij dit weg. Ergens nu ik dit opschrijf doet dit mij heel erg zeer. Ik krijg het gevoel dat ik iets had kunnen voorkomen.
Lieve Hannes
het is niet mijn gewoonte om op een reactie bij iemands blog te reageren maar nu doe ik dat wel ,jij hebt werkelijk alles eraan gedaan en jou lieve vrouw ook ,je kon niets voorkomen want zo wekt kanker niet. eerlijk je zou het hebben willen weg nemen als je dat gekund had ,kanker is gemeen oneerlijk en heeft alleen slechte karakter trekken ,je hebt het alleemaal heel goed gedaan en bent er voor haar geweest en ik ben trots op jou
dikke knuffel liefs hes xxx
Ach Hans wat vreselijk dat er zon schade aan je hart is door de vorige chemo en wat een teleurstelling voor jullie ,ja dat zal heel moeilijk voor je geweest zijn dit nieuws brengen aan je vrouw en je zoon ,en je hebt helemaal gelijk het is en blijft jou kind waar jij bezorgd om bent en voor een kind van zelfs een volwassen kind is dit echt een schok en heel verdrietig en idd dat doet zeer want ouders willen niet dat hun kind verdrietig is ,ik lees even verder
warme groet hes