Hier ben ik weer in Nederland en in afwachting

Zes weken lang zon, zee en strand. Zes weken op Bonaire en Curaçao en wat hebben we het fantastisch gehad. Het is nauwelijks te omschrijven hoe gelukkig ik me heb gevoeld. Heerlijk snorkelen, op het strand liggen, boot varen, met dolfijnen snorkelen, met schildpadden zwemmen, uiteten, bbq-en… Het leven met mijn gezin is zelden zo mooi geweest. En wat heeft het mij goed gedaan. Ik kom vol energie terug in Nederland. Ik ben weer op gewicht, mijn conditie is door het zwemmen weer als vanouds en ik ben goed gebruind waardoor ik er extra goed uitzie. Maar het allerbelangrijkste nog mijn gemoedstoestand is zoveel beter. Ik zit weer vol levensenergie, ik ben blij en gelukkig. Ik kan echt iedereen in deze situatie aanraden om er even helemaal uit te gaan en te resetten. 
 

Terug in Nederland hadden we nog wat verjaardagen te vieren en daarmee een goed excuus om de meeste mensen weer even te zien, heerlijk! Daarnaast ben ik gelijk begonnen aan een fotoalbum om al onze prachtige herinneringen vast te houden. En pasen komt eraan waar ik weer leuke activiteiten met het gezin aan het plannen ben, want wat er ook komt, we gaan het vieren..
 

En komen gaat het. Vorige week was ik alweer in het AVL voor de ct scan. Het was niet eens zo erg om weer in het ziekenhuis te lopen. De enorme lading is er inmiddels af. Ik was zelfs even gestopt  bij de gedachte muur om alle mooie boodschappen te lezen. Morgen is het weer uitslagdag… De spanning voor uitslagen is er helaas nog steeds. Weer is er de angst voor slecht nieuws en vervolgbehandelingen.
 

En op het moment van dit schrijven springt er een vrolijke drie jarige op mijn buik zingend “mijn mama is koningin”. Morgen is morgen. Vandaag is vandaag en daar gaan we nog even van genieten.