Het einde is in zicht!!

  Yes Weekend!!! en hierna nog 2 bestralingen te gaan en dan zit mijn behandeling erop. Dan heb ik 33 bestralingen gehad met 2x4 chemotabletjes . Wat een heerlijke gedachte om niet meer elke dag naar het ziekenhuis te moeten gaan.  Alleen nog maar opknappen vanaf dinsdag en hopen dat de behandeling is geslaagd.

Hoe het nu met mij gaat: Mijn liezen zijn op dit moment aardig rustig geworden dankzij alle zalfjes die ik heb gekregen van mijn arts. ( cetomacrogol, Flamigel ) Maar mijn bilspleet is erg stuk waardoor ik heel veel pijn ervaar. Ik kan hierdoor nauwelijks zitten of liggen zonder pijn. Staan en lopen gaat prima. Ik had al eerder vasaline met lidocaine gekregen om de pijn te verzachten vooral ook tijdens de stoelgang maar de pijn is wel erg snijdend en branderig dus nu heb ik Oxycodon gekregen. 2x daags 5mg en dat haalt de scherpe randjes er voor nu wel af. Ik mag deze eventueel nog ophogen naar 10 mg maar daar w8 ik nog even mee want ik heb nog 2 bestralingen te gaan en het werkt natuurlijk ook nog even door.  Ook moet ik er straks ook weer vanaf natuurlijk. 

Mijn bloed was deze week ook weer getest en mijn witte en rode bloedcellen waren weer te laag en mijn leverwaarden te hoog. Dit komt natuurlijk van de chemo. Gelukkig is dat volgende week ook klaar. Wel kreeg ik het advies om niet meer te gaan werken omdat mijn lichaam te hard moet werken om te genezen. Dit is voor mij wel een dingetje omdat ik eigenlijk altijd wel door ga. Ik wil niet zwak overkomen.. jaja ik hoor jullie al, Ik ben niet zwak...Dus vandaar dat ik ook naar dit advies heb geluisterd en ik ben nu thuis. Ik moet zeggen dat ik ook echt wel vermoeider ben dan anders. Val ook continu in slaap. 

Door de oxy mag ik ook geen auto meer rijden dus ben wel afhankelijk geworden. Gelukkig heb ik hele lieve mensen om mij heen zoals mijn lieve buuf waar mijn zoontje mee naar school mag rijden. En natuurlijk mijn steun en toeverlaat : Mijn man. Die mij de afgelopen periode op nummer 1 heeft gezet. Hij heeft elke dag met mij naar het ziekenhuis gereden ook al had hij soms niet of maar 2 uurtjes geslapen omdat hij daarnaast nachtdiensten moest werken. Hij is echt de liefste van allemaal met alles wat hij voor me doet nu. Al denk ik dat hij volgende week blij is dat hij wat slaap kan inhalen. 

Ik moet ook zeggen dat ik de afgelopen weken nog nooit zoveel lieve kaarten, bloemen en liefde heb gevoeld van alle mensen om mijn heen. Dat doet een mens toch ook echt goed om te weten dat er zo om je begaan is.

En nu nog 2 te gaan, dan opknappen en dan gaan we mijn feest plannen want in augustus word ik 50 en geloof mij dat gaan we zeker groots vieren. 

Nou ik hoop dat de bijwerkingen zo blijven en dat ik de laatste loodjes zo door kom net als nu. Dan vind ik dat ik er super doorheen ben gekomen. En over een half jaartje hoop ik dan het bericht te krijgen dat het allemaal weg is. Want daar gaan we natuurlijk voor.. 

Ik laat nog wel even van me horen over 2 weekjes hoe het met mij gaat. 

zoals de dokter tegen mij zei, ieder schrijft zijn eigen verhaal. Het is fijn om andermans verhalen te lezen en om inzicht te krijgen. 

Dit is mijn verhaal. M