De diagnose

We zijn ondertussen 21 december. 

Juist voor de feesten. Ik zit bij de professor in het ziekenhuis. Ze geeft me een hoop informatie en ik vraag me in gedachten af waar ze het over heeft. Ze stelt me vragen over mijn kids, menstruatie, zwangerschappen,... En ik denk, das raar dat had ik toch allemaal al via mail doorgestuurd. šŸ¤”

Ze begint over behandelen. En ik vraag haar waar ze het over heeft. 

Plots heeft zij door dat ik nog geen diagnose gekregen heb en dus helemaal niet weet welke kant het opgaat. 

Ik dacht nog steeds goedaardig en zij zegt kwaadaardig. Ik krijg effe een klap en denk aan mijn kids. Die hebben al zoveel meegemaakt en nu dit ook nog erbij. Hoe moet ik ze dit ooit vertellen. 

Maar de dokter zegt dat het allemaal wel gaat meevallen. Ik krijg wel chemo en stralen maar ik ga er niet ziek van worden. Ok, geen idee of ik het moet geloven maar we gaan dit varkentje wel eventjes wassen. Peace of cake. 

1 reactie