Bestralingen week 5

Het resultaat van 20 dagen bestralen: smaak weg, huid pijn, jeuk als en gek en ik kan er niet bij, moe. Al met al mag ik niet mopperen. De mensen in Gaza en Oekraïne zijn er beroerder aan toe.

25 maart

De bijwerkingen slaan steeds harder toe. Vooral de vermoeidheid. Blij met alle lieve mensen om me heen die me dagelijks naar het MST rijden. 

Nog 12x bestralen.

26 maart

Mijn oorlel begint schoon genoeg te krijgen van de bestralingen. Al enige tijd rood, weet ik niet hoe lang ik het nog volhoud om er een oorbel in te hebben. Vandaag is dat nog gelukt. Morgen zien we weer verder. Verder moet ik maar zien te accepteren dat niet alles meer lukt. Ik ben gewoon te moe😴

Gedichtje van vriendin M: 'Een hond wilde niet lopen, zelfs niet een heel klein eindje. Zijn baas dacht "och dat komt wel" maar 't beest hield hem aan 'lijntje.'

Ik ben op 2/3🥳 Nog 11x bestralen.

27 maart

Iedere dag weer denk ik dat ik niet met méér lood in mijn armen en benen wakker kan worden. Het is me vanmorgen toch weer gelukt🥱

Mijn 'vrolijke' (roze) broek werd wel gewaardeerd door de radiotherapeuten. Wat vrolijks om tegen aan te kijken😃 Het is woensdag, dus ook weer gewogen. Gelukkig op hun weegschaal nog niet beneden de 90 kg. Zodra dat het geval is krijg ik bijvoeding. Zolang ik nog 'normaal' kan eten, mijn dagelijkse rondje kan lopen en de enige B&B kamer die 'los' is kan verzorgen, dan lijkt mij nog niets aan de hand. Blij dat ik niet morgen alweer naar de dietiste hoef. Die ontloop ik liever. Thuis op de weegschaal weeg ik wel al minder dan 90 kg.

Door naar oncologe. Daar ben ik wel mee uitgepraat. De bijwerkingen worden langzaam aan steeds erger. Met moeheid als koploper. Maar het worden er niet méér. Haar adviezen ken ik. Helpen niet. En sla ik dus gewoon in de wind. Ik wéét dat ik paracetamol mag gebruiken, maar heb ik niet nodig. Ik zal hier echt zélf doorheen moeten komen.

In gestrekte draf van F03 naar A17. Met een pitsstop in het restaurant voor een kop koffie voor manlief. Want er speelde iemand niet helemaal onverdienstelijk piano. Best gezellig. Mondhygieniste was tevreden. Slijmvlies is rustig. Kaak voelt alsof het iets gezwollen is. Gelukkig nog geen blaar te bekennen.

Gedichtje van vriendin M: 'De pil zat in een potje en zei: "wat ik zou willen, is zitten in een strip met 20 andere pillen." 

Nog 10x bestralen. Ik ga er inmiddels geroutineerd bij liggen😏

28 maart

Ander laxeermiddel. Vanmorgen ingenomen maar gaat uiteraard pas werken als ik in dat bestralingsapparaat lig. Blijft bij wat gerommel in mijn buik. Gelukkig werd het niet al te benauwd😬

Nog 9x bestralen. De radiotherapeuten helpen mee aftellen. En ik zie in de wachtruimte steeds meer mensen verschijnen die er duidelijk voor de eerste keer zijn.

Gedichtje van vriendin M: 'Het was schitterend weer, de zon straalde prachtig. Maar een wolkje mopperde "ik voel me regenachtig".'

29 maart

Nog 8x bestralen. Pfff... Oorlel klopt en is opgezet. Huid bij mijn kaak begint behoorlijk te 'trekken'. Nu 3 dagen rust.

Gedichtje van vriendin M: 'Ik dacht: "is hij het niet of wel?" En hij zei: "Och ik liet je maar even raden hoe of wat. Maar ja, ik ben een nietje."

30 maart

Waarschijnlijk is een stukje oplosbare hechting toch niet helemaal opgelost. Pijnlijk en nog steeds ontstoken rood bij de aanhechting van mijn oorlel. 15 april een afspraak om het er uit te peuteren. Tijdens het bestralingstraject heb ik daar even geen zin in.

Gedichtje van vriendin M: 'De aquarel stond op papier en zei: "het is een last. Hoewel ik heel erg kleurig ben, ben ik niet watervast."