Fase 2 De controles en
Even geduurd met dit deel, omdat buitenom kanker er toch iets ergs gebeurd is in 2023.
Nadat bestralingen en chemokuren voorbij zijn, moet je nog wel elke drie maanden op controle komen. De ene keer bij je KNO-arts, de andere keer bij je radiotherapeut-oncoloog. Ze gaan dan met een cameraatje via de neusgat naar binnen om te kijken hoe het eruit ziet. Geen fijn gevoel, maar het kan ook verdoofd worden, zodat het minder irritant is.
Een ander effect van de bestraling welke op kwam zetten, was dat ik mijn linkerarm niet goed omhoog kon krijgen, vooral hinderlijk bij het aantrekken van een jas.
Gelukkig hier in de buurt een fysiotherapeut gespecialiseerd in oncologie EN schouderproblemen. Ook lid van schoudernetwerk Zeeland. Dus elke week daar naar toe, met toch redelijk snel het resultaat, dat een jas aantrekken weer gewoon vlot ging. Wel blijven gaan deels uit zeg maar onderhoud, maar ook om het nog te verbeteren.
Augustus 2022 was belangrijke maand. Ten eerste etentje met mijn vrouw, haar zoon Kashmir, zijn vrouw en eerste kleinkind, omdat we 30 jaar samen waren. En een CT-scan waaruit bleek dat ik wat keelkanker betrof genezen was.
De controles blijven wel doorgaan. Pas na 5 jaar is namelijk de kans dat kanker terugkomt relatief vrij klein.
Na een stevige verkoudheid ineens erg hees. Bij controle werd niets verontrustends gezien. Maar wel advies om een goede logopedie praktijk te zoeken. Om een keer per week naar Rotterdam daarvoor te moeten, was te gek. We moeten gewoon rekening houden met 2 uur reistijd enkele reis. Na veel zoeken in de buurt, werd er een gevonden, die goed bekend is ook met oncologie en gevolgen ervan. Dus elke week op praatles. Klikte goed en het hielp ook wel.
Tijdens een van de controles meende de radiotherapeut iets vreemds te zien, wat ze niet goed kon zien. Ze wilde dat de kno-arts er ook naar zou kijken, omdat die gewoon betere apparatuur heeft. In 1ste instantie was er verder niets verdachts te zien. Volgende controle in maart 2023 vond de kno-arts het er wel verdacht uitzien en wilde een kijkoperatie, zodat hij een biopt kon nemen.
Op 20 maart voor een intake anesthesie naar Erasmus. Ging allemaal vlot, scores waren ruim voldoende. Op de terugweg paar kilometer van huis, zo rond 16 uur, moesten we ineens omrijden. Op de weg, die we normaal nemen, was een ongeluk gebeurd.
Begin van de avond zien we een paar bekenden aan komen lopen. Meteen de gedachte, er is iets met Kashmir, de zoon van mijn vrouw. Waren zijn schoonvader en zwager. Bleek ook zo te zijn, hij was dodelijk verongelukt op die weg. Een vrachtwagenchauffeur had niet op zitten letten en moest daardoor ineens uitwijken naar de andere rijstrook, waar hij frontaal de auto van Kashmir heel ver over de berm en een sloot in het land had gedrukt. De hulpdiensten waren er snel bij en konden alleen constateren, dat hij op slag dood geweest moet zijn. Het duurde tot midden in de nacht, voordat zijn lichaam uit de auto gehaald kon worden. De vrachtwagen, (te) volgeladen met zand, lag er bovenop en moest eerst geleegd worden.
Een man uit de buurt, die ook kanker heeft, maakte ook de opmerking, dat wij dan eigenlijk niets bijzonders mankeren, omdat we nog in leven zijn
Maar dat maakte wel, dat ik de kijkoperatie enige tijd uitstelde. Want je hebt toch wat tijd nodig om het te verwerken.
Na die operatie tijdens welke 2 biopts genomen waren kregen we de uitslag op 11 mei en bleek er iets van een tumor te zitten in het strottenhoofd.
Om helemaal zeker te zijn, werd er een PET-CT-scan gepland. Daarbij wordt er een radioactieve glucose ingespoten. Je moet een uur lang stil in een verduisterde ruimte rustig blijven liggen. Je mag niet naar muziek luisteren of zelfs maar lezen. Kanker- en ontstekingscellen hebben vaak een hoge stofwisseling, waardoor ze meer suiker gebruiken. De CT-scan maakt de beelden van de PET-scan duidelijker. Beide scans worden door de computer over elkaar gelegd. Hierdoor is beter te zien waar de radioactieve stof in de organen is opgenomen.
In mijn geval werd meteen een scan gemaakt vanaf de liezen tot en met het hoofd, om eventuele andere plekken ook op te sporen. Deze scan vond plaats op 24 mei en op 1 juni voor de uitslag naar Erasmus Kankerinstituut. Dus allemaal redelijk snel achter elkaar geregeld.
