Als het leven lijden wordt💖

Hallo mede-bloggenootjes,

Zoals ik al wel eens heb geschreven wil ik euthanasie als het lijden groter wordt dan het genieten. Helaas is dat nu de harde realiteit. Ik zit ver op het maximum van de morfinepomp en pleister en dan neem ik om de 3 uur nog een extra dosis pijnmedicatie. Ik ben ook erg suf door al die medicatie en dat vind ik ook niet fijn. Ik wil nog bewust genieten en hopelijk vind ik in de hospice meer rust. Morgen kunnen we al komen. Er is zelfs een familiekamer beschikbaar, dus Pierre mag blijven slapen. Het voelt heel dubbel, angstig maar ook best rustig. Hoewel ik nog regelmatig in paniek raak als ik me bedenk dat dit mijn laatste weken zullen zijn. Vorige week vrijdag hebben we met de huisarts deze beslissing genomen. S'avonds kwamen alle kids naar ons. Er zijn wat traantjes gevloeid, maar ze willen ook dat ik geen pijn meer heb en ze staan achter mijn keuze. De kanker woekert door heel mijn lichaam en dat zal alleen nog maar erger gaan worden helaas. Geestelijk ben ik er echt nog lang niet aan toe. Maar mijn lichaam is ver op merk ik. Vreselijk om verder te denken nu. De kids hebben nu vakantie en ze hebben hier vanmiddag gegeten. Ik heb er bij gezeten, maar alles gebeurde meer op een afstandje. Zo gaat het dus straks als ik er niet meer bij ben bedacht ik me telkens. Hun levens gaan gewoon door en wat had ik daar graag van meegenoten zeg. De kleintjes zijn zo grappig en leuk. De 3 grootste gaan echt hun eigen willetje al laten zien en de 2 kleinste beginnen al te lachen, om te rollen en maken grappige geluidjes. Wat is het toch geweldig dat ik dit allemaal nog heb mee mogen maken. Maar......wat had ik ze toch graag op zien groeien. Op hun willen passen, leuke uitjes gemaakt samen. Met opa Pierre samen naar hun voetbalwedstrijdjes of andere sporten gaan kijken. Daar moet ik allemaal niet te lang over nadenken want dat doet zo verdomde pijn.

De afgelopen 4 jaar koesteren we enorm en wat hebben we daar dubbel en dwars van genoten! Aanstaande vrijdag hebben we nog een uitje naar een kinderboerderij gepland staan met. Een paar uurtjes in mijn rolstoel hoop ik nog wel vol te houden. Het is heel dichtbij en we hebben een fijne stoel in de auto gelukkig.

GENIETEN is 1 van mijn motto's en dat gaan we nog zoveel mogelijk proberen te doen. Door de liefde en steun van lieve mensen om me heen zijn de laatste 4 jaren extra dierbaar geworden. Jaren vol liefde en waanzinnig veel plezier waar we mooi op terug kunnen kijken gelukkig. 

Hopelijk ga ik van bovenaf alles meemaken en zie ik ons Dasje misschien wel. Ik houd jullie op de hoogte zolang ik dat kan. 

Liefs Carla

46 reacties

Lieve Carla, wat pijnlijk om te lezen dat leven lijden wordt. Zo graag wilde je (wilden jullie) dat uitstellen. Maar lieve schat, opgeven is wel degelijk een optie. Hoe sterk ben je wel niet als je zegt: nu is het genoeg. 

Ik heb hier op de site vaak gelezen dat het in een hospice goed verblijven is. Kalm en liefdevol en jouw naasten kunnen er elk moment voor je zijn - en dat is ook het enige wat ze hoeven te doen. Ik ben het niet eens met je geplaatste gedichtje, ik denk juist dat iederéén sterk geboren is. Jouw kinderen en jouw kleinkinderen zijn sterk, jij geeft dat mee aan hen, onbewust. En jullie hebben prachtige herinneringen gemaakt en oh, wat toch fijn dat je de kleintjes nog meemaakt!

Maar allerliefste Carla, wat had ik je graag nog minstens 20 jaar gegund! Nu moet ik huilen en ik maak er een veel te lang verhaal van. Ik hoop dat jullie het vrijdag heel fijn hebben! Ik hoop dat het hospice als een warm bad is voor je. Ik hoop dat jullie nog heel veel fijne momenten en gesprekjes hebben. Dat je geen pijn en onrust meer hoeft te hebben.

En als het zo ver is, dat je rustig mag gaan. En kunt berusten - zo ziek en je kunt er niet tegenop. Dat je in liefde mag gaan. Heel veel kracht wens ik je toe! Alle liefde en steun om je heen die je nodig hebt, wens ik je toe. 

Liefs! XXX 

Frieda

 

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 17:58

Lieve schat 

Als leven lijden wordt is de glans eraf en ook al wil niemand jou missen begrijp ik dat genoeg genoeg is en dat is het allermoeilijkste besluit dat een mens nemen kan ,je mag eerlijk weten dat de tranen in mn ogen staan en me keel dicht zit ,wat had ik je graag nog meer en meer tijd gegund jij en je lieve dierbaren 😥

Mijn innigste wens is dat je het in het hospice fijn zult hebben ,rust vind en nog veel mooie dierbare momenten met pierre ,jullie kids en die prachtige kleinkids van jullie mogen ervaren ,Een hospice is een fijne warne plek met heel lieve mensen die werkelijk alles voor jullie over hebben ,ik wil daar ook naartoe als het mijn tijd is onze tijd daar was zo mooi en waardevol een warm bad dat gun ik jou ook .al snap ik heel erg goed dat het heel erg moeilijk is ik jank ff een potje met je mee.

Ik wens jou rust ,goede pijnstilling veel liefde en warmte toe en geef je een lieve knuffel heel veel liefs hes ❤️❤️

Lieve schat 

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 18:25

Lieve Carla 

Dat is zeker zo de zwaarste beslissing ooit ,ik lees als antwoord op de reacties van anderen dat je inmiddels in het hospice bent en het een warm bad is ,daar hoopte ik voor je op en idd wat een bloemenzee is het maar ja zo een speciaal mens als jij bent verdiend dat ook ,Ik wens je veel liefde en warmte toe samen met je dierbaren 

 

speciale dikke knuffel liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 02/08/2023 - 12:46

Met een brok in de keel lees ik je relaas, Carla. Wat moedig en moeilijk. Wat mooi en hard. Zoveel tegenstrijdige dingen. Ik begrijp je en toch wenste ik dat het anders kon. Dat je heldere alerte geest een lichaam mocht hebben dat even helder en alert was. Ik stuur je zonnestralen en sterrestof en hoop dat je nog veel intense momenten mag beleven met wie je zo lief is.

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 18:25

Lieve Frieda

Bedankt voor je mooie reactie. Het klinkt eerlijk gezegd zelfs nu nog dat het niet over mijzelf gaat en meer een hoofdstuk uit een verdrietige tragedie is.

Jouw punt dat iedereen sterk geboren is deel ik ook wel. Mijn moeder is ook heel sterk en dat heb ik zeker van haar doorgekregen. Dat klopt zeker en ik geef het door aan onze kinderen. Wat zijn ze nu toch sterk naast hun enorme verdriet. Pierre en ik zijn al een keer bij de hospice gaan kijken en het voelde heel rustig en vredig. Ik hoop daar nog van lieve mensen uit mijn rijke leventje afscheid te kunnen nemen. Vrienden waar ik al ruim 30 jaar een prachtige vriendschap mee heb en dus veel mooie jaren mee heb beleefd en dus veel lief en leed heb gedeeld. 

Liefs Carla

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 19:03

Lieve Carla,

Zo ontzettend pijnlijk om te beseffen dat het ook zonder jou verder gaat. Maar ik heb je al eens gezegd: de liefde en warmte die jij hebt gegeven zal altijd blijven en voortleven in je kinderen en kleinkinderen. 

Ik wens je nog een liefdevolle periode in het hospice. 

❤️🤗  Monique

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 19:12

Lieve Carla,

Zoveel gedachten gaan nu door mij heen, vragen en herinneringen, verdrietige en mooie. Wat een bijzondere vrouw ben je. Ik wens je toe dat je de tijd die je nog gegeven is kan dragen. Jouw nalatenschap zal hoe dan ook voortleven, want volgens mij heb je een blijvende indruk gemaakt op zoveel mensen om je heen.

xx
Sandra

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 19:24

Lieve lieve Carla.

Wat ben je toch een ontzettend moedig mens.Zelfs nu nog gelukkig zelf een keuze kunnen maken. Ik had je nog zoveel meer mooie momenten gegund. Maar weet zeker dat je kinderen door kunnen. Je hebt ze met zoveel liefde en kracht opgevoed dat moet goed komen. Ook al zullen ze je onmenselijk veel gaan missen.  Hoop dat je in de hospice de rust gaat vinden die je zo verdiend hebt. Met de tranen over mijn wangen.  Niet de juiste woorden vinden blijf je in mijn gedachten. 

Lieve groetjes Petra 

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 22:27

Och lieve Carla, alles wees er al op in je afgelopen blogs en toch schrik ik van de snelheid waarmee het leven van vreugde naar lijden gaat. Ik heb het je al eerder gezegd, je bent een voorbeeld voor me, met alle positiviteit en liefde voor je familie die je in je hebt. Je man, kinderen én kleinkinderen zijn daarvan doordrenkt, en kunnen daarmee hun leven verder  gaan. Dat geluk is niet iedereen gegeven. Maar jij hebt dat gezaaid Carla.

Jij gaat richting een "zijn" zonder ongemak, zonder pijn en verdriet. Daar ben ik zo van overtuigd. Ik wens je rust, in vrede met alles en iedereen die je lief is. Een hartje, ook voor jou❤

😘😘

Laatst bewerkt: 31/07/2023 - 23:55

Als het leven lijden wordt dan heb je geen keuze meer. Ondanks de intense triestheid van dit besef, wens ik je een warm afscheid van het leven met je liefhebbende man, kinderen, hun partners en je kleinkinderen dicht bij jou, zoals ze al jaren liefdevol en dicht bij jou staan. Liefs, Beatrix 

💕

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 00:34

Klopt Beatrix  we weten allemaal dat het goed is geweest, maar de angst is erg groot nu het zo dichtbij komt.

Zo mijn koffer pakken en afscheid nemen van Dutchy,  hoewel Pierre gewoon wandelend met Dutchy naar de hospice mag komen. Heel fijn. Thuis is ze erg onrustig en voelt ze alle spanning aan. Zeker als er visite is. Zo sneu om haar dan te zienl Als mensen huilen komt ze met knuffels aanzetten. Ze is erg uit haar doen. 

Bedankt voor je berichtje. Liefs Carla 🦋

Laatst bewerkt: 04/08/2023 - 09:12

Heel fijn inderdaad. Ze weet nu waar ik ben. Ze is zo slim. Pierre is nu weer lekker naar het bos. Om 10 uur gaan we met ons gezin naar een grote kinderboerderij met wat speeltoestellen. Zo leuk. Iedereen weer bij elkaar straks. Dat is al 1 groot feest

 

Ik heb al van een aantal vriendinnen afscheid genomen. Zo verdrietig en pijnlijk en ook niet te bevatten, maar de harde realiteit helaas.

Liefs Carla 💋

Laatst bewerkt: 04/08/2023 - 09:00

Lieve Carla, 

Als leven pijn doet dan geeft dat veel verdriet. De tranen rollen over mijn wangen na het lezen van jouw blog en eigenlijk weet ik ook niet zo goed wat te typen. 

In het hospice wens ik jou de rust toe zonder de pijn. Als het moment van afscheid nemen dichterbij komt dat je in het bijzijn van jouw geliefden rustig mag gaan. 
Heel veel kracht toegewenst de komende tijd. 

Dag lief moedig en mooi mens🤗💖

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 08:58

Lieve Carla, wat verdrietig dat het niet langer te doen is, wat ben jij een moedig mens…. Fijn dat je nog zo hebt kunnen genieten van je kleinkinderen en wat ontzettend jammer dat je hun groei verder niet van nabij mee kan maken. Hopelijk kan de medicatie de pijn draaglijk houden en lukt het om afscheid te nemen zoals jij dat wil.

Met tranen lees ik je blog, al krijg ik er ook een goed gevoel van zoveel liefde om je heen…..

wat kan ik je toewensen? Nog veel fijne warme momenten,

liefs Hanneke

 

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 11:35

Och lieve Carla!

Ik ben er stil van. Met tranen. En ja, het zat er aan te komen, maar toch. De dood had al aangeklopt, maar stond nog buiten. Inmiddels heb je hem binnen moeten laten en staat hij op de mat. Ik hoop zéér dat je hem daar nog een tijdlang kunt laten staan voordat hij je mee 'naar Anja' neemt. Ik weet zeker dat je haar 'daar' zult zien en dat jullie samen naar ons hier kunnen kijken. Maar voor nu wens ik je toch nog mooie momenten met je mooie gezin! 

Lieverd, je hebt ons meegenomen in jouw palliatieve jaren. Je hebt ons laten meegenieten van de vele mooie herinneringen die jullie hebben gemaakt de afgelopen 4 jaren. Je hebt ons deelgenoot gemaakt van jullie geweldige gezinsuitbreiding! Oh, al de geweldige foto's die we hebben mogen zien en de ontroering die me dat gaf! Ik heb jouw spanning gevoeld de laatste twee 'momenten' van de geboortes nog mee te mogen maken. En heb voor je gebeden dat dat zo mocht zijn. 

Je hebt ons ontroerd met jouw vele lieve, meelevende woorden. Terwijl het jou zelf steeds minder goed ging (understatement, ik weet het), nam je altijd nog tijd om ons het hart onder de riem te steken. En je liet ons dat ook voor jou doen en was daar dankbaar voor. Tweerichtingsverkeer op een bijzondere en heel mooie manier. Elkaar te mogen steunen, troosten, sterken, en nog veel meer, het zat allemaal in het contact hier met jou. Ik ben je heel dankbaar dat jij er voor me was! Geloof me dat je veel voor me hebt betekend! En ik ben heel dankbaar dat ik er voor jou heb mogen zijn!

Sterren stralen een licht
en brengen mij dit gedicht
een hemel vol flonkering
lijkt een dierbare hereniging
alsof iedereen die ik mis
ineens weer bij me is

Een lichtpunt moet er zijn
al is het als een ster zo klein
zo lijkt het in een heldere nacht
alsof de hemel naar me lacht
dan lijkt alles zo dichtbij
en heel intiem voor mij

In de hemel daar is iedereen
die uit het aardse leven verdween
en in mijn eigen fantasie
stel ik me voor dat ik ze zie
in elke ster die straalt
en mede mijn leven bepaalt

Liefs xxxxxxx Hebe
 

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 20:10

Lieve Hebe,

Fijn te lezen dat ik een steun voor je was of eigenlijk nog ben. Elkaar bijstaan waar we kunnen, dat is het fijne van deze site.

Ik voel jouw tranen. Bij mij stromen ze ook bij het lezen van jouw prachtige reactie. Duizend maal dank daarvoor! En dan je prachtige gedicht natuurlijk.

Het is appartement is prachtig en het lijkt wel een bloemist. Wat ben ik weer verwend zeg. Zo bijzonder. 

Dankjewel lieverd.

Liefs Calra

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 18:57

Lieve Carla, 

Je tekst raakt me. Ik ben niet snel van slag te brengen maar nu wel ... 

Wat is dit zo ongelofelijk oneerlijk. Zoals zoveel dingen niet eerlijk zijn. Helaas is dat de realiteit, het leven kan verdomd hard zijn ! 

Ik snap dat je deze keuzes maakt. Ik heb ook als vrijwilliger gewerkt bij de hospice dus ik weet een beetje hoe het is. En snap ook goed dat je deze keus maakt. Leuk is het natuurlijk niet. 

Mijn oma met wie ik een hele goede band had, is snel overleden. Ze viel van de trap en dat ging niet goed meer. Twee dagen later heeft ze haar adem uitgeblazen. Wat had ik haar nog zoveel willen zeggen. Dat kon niet meer. Dus hoe kut kanker ook is en hoe pijnlijk het ook kan zijn, het is zoveel waard om je naasten nog gedag te mogen zeggen. Wat klinkt dit nou weer zo stom, maar zo voel ik dat. Fijn dat jij dat nog kan. Nog iets aan ze meegeven. 

Heel veel sterkte lieve meid ! 

Liefs, 

Femke

 

Laatst bewerkt: 02/08/2023 - 09:40

Wat lief 

Bijzonder dat jij ook als vrijwilligster in een hospice hebt gewerkt. Wat een lieve mensen allemaal. Het is 1 warm bad. Mijn agenda staat tot en met maandag al vol gepland. Dat wordt definitief afscheid nemen van velen. Mijn jongste dochter is met mijn ouders net nog geweest en zaterdag komen ze nog met mijn broer mee. Ik heb voor velen nog een afscheidskadootje. Een vlinderhartje met een waxinelichtje of een glas met bloemen en een kaars erin. Een mooi aandenken aan onze mooie vriendschap. 

Liefs Carla  🦋💖

Laatst bewerkt: 02/08/2023 - 11:08
2 augustus 2023 om 18.06

Lieve Carla,

Ondanks alle verdrietige dingen die ik lees, klinkt er ook veel liefde en geluk door in de dingen die je schrijft. Ik hoop dat je die liefde mag blijven voelen en in liefde afscheid kunt nemen van allen die jou lief zijn. Ik vind het bijzonder en mooi dat we zo door jou mee genomen worden in jouw laatste tijd hier. Sterkte en een dikke knuffel!

Liefs Bianca

Laatst bewerkt: 02/08/2023 - 18:06

Lieve Bianca, 

Hopelijk is de harde realiteit voor jullie nog ver weg. Het is Onwerkelijk, maar het eind is voor mij in zicht. En dat doet ook zoveel pijn. Mijn geest wil het niet maar mijn lichaam is op. 

Bedankt voor je berichtje. Liefs Carla 🦋🥰

Laatst bewerkt: 04/08/2023 - 09:10

Lieve Carla,

Ik zag vrijdag op Facebook de prachtige foto's van jullie mooie gezin op de kinderboerderij (wat ben je toch een flinkerd!) en gister dat je jarig was. Misschien is de cirkel rond, vraag ik me in tranen af.

Denk aan je, aan jullie. Liefs XXX

Laatst bewerkt: 08/08/2023 - 16:55