Acht maanden verder maar het wordt er niet beter op

Tja, wat valt er te vertellen? Genoeg, denk ik!

Sinds augustus 2021 ben ik nu 6 keer bestraald en na 4 keer bestraald te zijn geweest leek het telkens te verbeteren, ware het niet, dat er veel behandelde plekken tóch weer terugkeren. De laatste keer van de bestraling was nu zo'n 14 dagen geleden. Vol in het gezicht waarbij het leek (mijn ogen werden heel goed beschermd) dat ik toch een soort van lichtstraal leek te zien. Nee zo leek het maar door de bescherming was dit absoluut niet mogelijk. Na de eerdere bestralingen heb ik wel een beetje last ervaren, maar na de laatste 2 bestralingen is het me veel zwaarder gevallen. Hoofdpijn, duizelig, moe, heel erg moe, me niet lekker voelen, zwak en misselijk, ja dit keer heeft er bij mij in gehakt.

Afgelopen donderdag naar de radiotherapie gebeld en ik was meteen welkom. Wat een fijn gevoel dat men tijd voor je heeft. Vanwege de bestraling "vol in het gezicht" zijn de klachten gegroeid. Ik heb last van wazig beeld, hoofdpijn en misselijk / moeheid. Als ik iets wil lezen dan moet ik direct een bril opzetten want anders zie ik alleen maar een waas en kan ik geen letter lezen. Ik zit niet lekker in mijn vel en schiet snel uit mijn slof. Concentratie is er maar bitter weinig en ja, ik was dus blij dat ik direct welkom was in het Catharina ziekenhuis hier in Eindhoven.

Ik heb mijn verhaal kunnen doen, ben nagekeken en heb inmiddels een Prednisolkuur van 2 weken voorgeschreven gekregen. Lastig is het wel dat mijn bloedsuiker waardes enorme pieken en dalen kent. Ja lieve lezer(s), als je net als ik Metformine moet slikken tegen de suiker, dan heeft dat samen met het gebruik van Prednisol, wél wat voeten in de aarde. Ik moet ze tot de laatste week van april slikken en dan hoop ik dat ik van mijn klachten af ben.

We gaan het zien en jullie gaan het lezen, als ik zo ver ben. 

Sterkte gewenst aan eenieder van jullie, grtz Harrie