Dag Port-a-cath, Hallo angst
Donderdag 5 januari 2023. Een afsluiting van een periode? Dacht ik.
Maar in plaats van een afsluiter, werd het een opening naar paniek, onrust en een nieuwe angst. Een angst om opnieuw te moeten beginnen, ontdekken en te leren leven? Een gedachte dat ik wel wil leren leven, maar niet weet hoe. En of het het waard is?
Het laatste wat mij een veilig gevoel gaf is me afgenomen. Mijn port-a-cath, die ruim 1,5 jaar in me zat. Een klein kastje wat voor mij van grote betekenis is. Iets wat alle chemo heeft gekregen.
Voor iedereen om me heen is het een mijlpaal. Iedereen om me heen is blij, trots en 'klaar' met mijn kanker. Ze zien het als 'afgerond'. Maar ik ben alleen maar bang.
Alles in mijn lichaam, elk knobbeltje, plekje, gevoel. Doet me denken dat ik weer kanker heb. Hoe hou je je hoofd boven water als je verdrinkt in je eigen bestaan?
Mijn port a cath was het enige wat mij ervan weerhield om bang te zijn. Vanaf 0 te moeten beginnen, als het weer mis was. En nu die eruit is, zal ik weer vanaf 0 moeten beginnen als het weer mis is.
Vreugde en dankbaarheid zijn dingen wat ik nog niet oprecht heb gevoeld. Onzekerheid, verdwaald, misschien zelfs verloren nemen me over.
2 reacties
Hè. Mijn reactie is verdwenen. Verkeerd knopje.
Natuurlijk kan je nog niet volop genieten van je gezondheid. Kanker laat zich niet wegdenken. Langzaam weer vertrouwen opbouwen. Die angst blijft vast nog wel een tijdje zich laten gelden. Geef jezelf tijd. Kanker is een onderdeel van je leven. Rust en vertrouwen bouwen zich rustig weer op. Gefeliciteerd met je gezondheid!💋🌹
Het ís ook een afsluiting van een periode. Maar nu begint er 'gewoon' een nieuwe periode. Die waarbij je moet afsluiten, weer bij jezelf komen, verder gaan... En nee, dat gaat niet zomaar en zeker niet vanzelf. En ja, dat heb je nu al meteen in de gaten.
Een stukje jij is niet meer de jij die je was. Dat verandert ook niet meer. Je hebt kanker gehad, maar kanker hoort voor altijd een stukje bij jou. Daarvoor is wat was veel te heftig geweest. En nog. Het herbeleven, de onzekerheid die het 'gehad hebben' met zich meebrengt. Je moet weer leren vertrouwen en dat is best lastig. Zeker voor zo'n jonge dame als jij. In dat geval hebben oudere mensen het voordeel van meer levenservaring en al veel / een en ander meegemaakt hebben. En nu heb jij ineens zo jong je bent een enorme berg K-ervaring op je bord liggen. Lieve schat, probeer jezelf de tijd te geven dit hele gebeuren binnen te laten komen, accepteren, plaatsen, en verder gaan met het 'weten van'...
Die port a cath is een soort van 'vriend' geweest waarop je kon vertrouwen. Via hem heb je je leven terug gekregen (min of meer). Maar, niet dat het niets voorstelt, maar als het nodig is, is ie ook zó weer terug! Probeer je mindset zo in te stellen dat je blij bent als dat nooit meer nodig is..
Veel liefs lieverd en dikke knuffels hiervandaan!
xxxxxxxxxxxxx Hebe