Eerste controle.
Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar het is ineens al bijna 10 mei. En 10 mei heb ik mijn allereerste kankercontrole. De eerste controle dus sinds ik schoon ben verklaard. En tot 5 mei was ik daar eigenlijk helemaal niet zenuwachtig voor, maar ik heb het ineens te pakken. 's Nachts ineens weer wakker liggen, oneindig veel onrust in mijn lijf.
De afgelopen maanden schreef ik niet. Ik heb er wel aan gedacht. Zelfs ingelogd en een nieuw blog geopend, maar er kwamen geen woorden. Ik zat een beetje onderaan die berg. En ik liep iedere keer wel kleine beetjes naar boven, maar struikelde iedere keer weer en rolde dan weer terug.
Ik weet gewoon niet wat ik moet schrijven. Ik ben eenzaam, moe, heb mijn eigen lichaam niet terug en ik ben het er gewoon nog steeds niet mee eens dat dit mij moest overkomen. Ik ben nog steeds aan het zeuren en aan het huilen. Maar als mensen vragen hoe het gaat, zeg ik wel 'goed', want dat is ook zo: ik herstel van de operatie, heb geen kanker meer en met kleren aan zie je er helemaal niks van.
En eigenlijk heb ik ook helemaal geen zin meer om er de hele tijd over te praten. Ik hoop dat mensen me snel weer gewoon zien als Marieke.
Dan ga ik nu maar eens googelen wat een gynaecoloog allemaal gaat onderzoeken bij zo'n nacontrole.
3 reacties
Hoi,
Ben heel benieuwd hoe jij de controles gaat ervaren. Voor mij was het een soort anticlimax, waardoor ik controles niet meer spannend vind. Vragen hoe het gaat, uit-en inwendig voelen incl lymfeklieren en nog echo. Kortom allemaal zaken die je zelf eigenlijk ook voelt. Geen bloedonderzoek (zat het toch al niet in bij mij), geen uitstrijkje, geen scans en geen verrassingen.
Heel veel succes 🤞
gr. Houdtje
Sterkte! Herkenbaar! De "pufjes" om te bloggen zijn even op (geweest) en ineens . . . Ik hoop dat je goede berichten hebt gehad.
Liefs,
Ellen
Weet dat je ondertussen goed nieuws hebt gehad, dus hartstikke blij voor jou! Maar weet dat die spanning erbij hoort en er mag zijn. Zolang je daarna ook maar weer kan ontspannen. En 't niet alles gaat overnemen. Gezonde spanning dus. Heb zelf toen een traject doorlopen bij het helen dowling instituut om om te gaan met de angst voor de terugkeer van... Helaas is 't bij mij wel terug gekeerd zoals je weet, maar 't heeft even wel voor wat meer rust gezorgd toen. Geniet nu maar van 't goede nieuws, 't is je zo gegund 💞