af en toe de weg kwijt.....
alweer 4 dagen geleden tot de afschuwelijke diagnose ongeneselijke kanker niet normaal daar sta je dan net 2 weken 35 en bam meneer wacht u maar af we moeten nog wat scans/biopt van de longen doen en dan komt er plan van beleid ze hebben wel gezegd dat ze nog een hele gereedschapskist vol hebben om me te behandelen dat geloven we dan maar als ik het zelf niet gezien had had ik niet kunnen geloven dat ik zo ziek ben en nu moet ik hopen dat er niks in de organen of de hersenen zit word de petscan heb ik maandag over een week en de hersenscan weet ik nog net dus word wederom spannend maar dit is zo,n raar gevoel toch doorgaan dat gevoel heb ik soms gewoon blijven werken maar vooral snachts word ik erg vervelend wakker dromen maar ook vluchtreacties hebben jullie dat ook....? we gaan het zien heb toch niet veel keus helaas word vervolgd
groet skippybal86
6 reacties
Natuurlijk is het een rollercoaster waar je nu in zit. Waar te beginnen zou je zeggen. Je moet alles overgeven nu aan de doktoren en dat is moeilijk. Je zou zelf liever gisteren als vandaag alle onderzoeken, behandelingen en dergelijke achter de rug willen hebben, zolang er maar duidelijkheid is. Hoe en wat gaan we nu verder. Het is niet gek dat dat je in je dromen bezighoud. Verdriet, angsten en dergelijke verwerk je nu eenmaal snachts. Het is een naar gevoel om zo wakker te worden. Wanneer er enige duidelijkheid is omtrent de behandeling zou ik indien dit al niet voorgesteld is eens vragen of je vanuit het ziekenhuis ook psychische begeleiding kunt krijgen. Vaak zit dit inbegrepen in dot soort trajecten. Dit hoef je niet alleen te doen.
Heel veel kracht lieverd.
Heel zwaar en moeilijk allemaal voor je. Ik hoop dat je snel wat meer duidelijkheid krijgt over de mogelijkheden en vooral dat ze je nog lang kunnen helpen. Want potverdorie zeg, 35 jaar pas. Jij mag hier nog lang niet weg hoor.
Ik wens je alle sterkte van dd wereld.
Hanneke
Ik was achter met lezen. Wat schrik ik hiervan Skippybal. Je hebt al zoveel moeten doorstaan. Zoveel hoop gehad. Maar ook spanning en angst. Nu blijkt dus dat de ziekte op meerdere plaatsen in je lichaam zit. Een uitslag die je op je 35e niet hoort te krijgen. Gelukkig dat er nog wel behandeling mogelijkheden zijn. Hoop dat het je lukt om hier kracht uit te halen. Lieve groet Dasje 🌺🌺🌺
Kan me wel voorstellen dat je zo Afentoe de weg kwijt bent, t gaat je niet in je koude kleren zitten. Wel fijn om te horen dat ze nog n hele kist vol behandelingen hebben, geeft toch weer iets meer hoop. Ik zou ook niet zeggen dat je ziek bent, je ziet t niet, je bent ook zo sterk, komt gewoon werken. Zoals je zelf zegt; gewoon door gaan, alsof er niets aan de hand is, als ik t niet wist, zou ik t ook niet aan je zien. Alles wat je overdag niet verwerkt, wordt in je slaap verwerkt en daar zijn die dromen voor en dat vluchtgedrag herken ik wel, maar dan in n ander concept. Ik ben t eens met Wendy68, ik zou ook begeleiding vragen bij psychische therapie, daar heb je veel aan, kun je je ei kwijt en zij weten precies hoe ze daar mee om moeten gaan. Het zal je zeker helpen in dit traject. Heel veel sterkte en kracht de komende week en ik denk veel aan jou en zal volgende week n virtuele kaars aan zetten op de Maandag, want dan moet ik werken, ik zal die dag aan je denken. 🍀 Anja
Snap heel goed dat je af en toe de weg kwijt bent...het is ook niet niks dit.De onderzoeken, de onzekerheid, daar wordt je niet blij van. Ik hoop dat je nog eruit kan halen wat er in zit voor je en dat je nog vaak hier terug komt.
Heel veel sterkte gewenst ☼
lieve groet Hilde
Hoe gaat het nu met je Skippybal?
Groetjes Hilde