beetje met mezelf in de knoop......

met mezelf  pff angst wanhoop soms maar vooral heel veel gemis van mama dinsdag 7/7 10 maanden geleden  ik heb er eindeloze gesprekken over hier en met mijn omgeving en toch loop ik elke keer weer vast ik ben zo gruwelijk bang en nog niet eens voor mezelf maar sinds mams is gestorven nog banger voor pa hart patient maar ook onderhand midden 60  gisteren ook weer een goed gesprek gehad samen en zoveel kwijt gekund maar toch dat nare stemmetje  in mijn achterhoofd ik word er dood ziek  ik beleef elke nacht zo wat de laatste week en zeker het laatste half uur voor haar overlijden waar ik bij was ben aan de ene kant zo ontzettend dankbaar daarvoor maar aan de andere kant achtervolgt het me ook  mijn pa zeg je moet berusting krijgen en echt ik probeer het maar ik ben ( een vurige) denker en ik onthoud erg goed en lang  ik kan me er ( nog  ) niet toe zetten  hoe doen jullie dit als ik vragen mag ,,,,,,, sorry ff een klaaggezang maar ik ben het ff kwijt nog een  fijne zondag allemaal geniet ervan

groetjes skippybal

7 reacties

Sterkte! Je hebt superveel meegemaakt in een korte tijd, niet raar dat je daar nu nog zo van slag van bent...en het verdriet om je moeder zal altijd blijven denk ik (hoewel de heftigheid met de tijd vast minder zal worden)

Liefs

Laatst bewerkt: 06/07/2020 - 08:02

Hey Skippbal,

Dat is wel herkenbaar hoor. En vergeet niet dat de hele corona stress het er ons allemaal niet makkelijk op maakt. Ik zelf heb uiteindelijk een gesprek aangevraagd via mijn huisarts met een GGZ psycholoog. Ik had net begin van het jaar mijn eerste afspraak toen de corona periode van start ging. Ik heb nu net vorige week mijn tweede gesprek gehad van een uur. Heel heftig hoor een uur, maar je kan zoveel meer kwijt zonder dat je constant op de klok hoeft te kijken. Gewoon proberen hoor en kom je een psycholoog tegen waarbij het niet klikt, waarbij je je niet veilig voelt, zeg dat! Dat vinden ze niet erg en je kan dan een andere krijgen. Want dat is belangrijk , dat je je veilig voelt om alles te vertellen. Ik wens je heel veel sterkte! 

Groetjes Hilde

ps: Je post is al van een tijdje terug zie ik net, hoe gaat het nu met je?

Laatst bewerkt: 11/07/2020 - 09:04

thx hilde tsja het gaat wel beetje op en af ben heb mijn verhaal ook gedaan daar en die zegt wellicht idd een psycholoog dus we zien het wel ik heb gelukkig wel veel mensen met wie ik goed kan praten verder komt daar ook wel bij (denk ikzelf) dat er veel in de familie speelt in 10 maanden tijd vanaf het overlijden van mijn moeder alleen maar ziektes in de familie gehad in corona eerst een broer van haar gestorven aan een hart stilstand en nu ligt er sinds gisteren weer een oudere zus van haar in hospice dus het blijft aan de gang eerlijk gezegd dat speelt zeker mee zegt de dokter ook dus ik ga kijken en doorhobbelen  :) wil ook niet te snel overal heen ik zie toch al genoeg ziekenhuis  van binnen mag volgende maand weer een long ct scan ondergaan ..... hoe ist met jou voel je je al wat beter en lukt het alles beetje op de rit te krijgen? 

groetjes skippybal

Laatst bewerkt: 12/07/2020 - 15:53

Och jeetje dat gaat ook maar door he bij jou ...wat een vreselijke dingen ook , hoop dat het met de familie ook weer goed komt. Ik snap dat je niet overal heen wilt, ben zelf niet ziek en heb dat soms al eens. Vooral doen waar je je goed bij voelt en als je er nog geen moed voor hebt , er gewoon mee wachten. 

Met mij gaat het nog niet helemaal beter, kan over het overlijden van mijn moeder wel wat beter praten nu, maar soms is het nog steeds vreemd, raar...weet niet hoe ik het precies moet omschrijven. Alles gaat ook zo snel aan me voorbij allemaal.Zullen wel eens kijken hoe het gaat, maar mijn draai heb ik nog niet gevonden.

Ik wens jou het allerbeste toe en hoop dat jij de rust af en toe kan vinden die je nodig hebt:)

Groetjes Hilde

ps: En gewoon van je af blijven schrijven hoor, dat helpt altijd een beetje :)

 

Laatst bewerkt: 13/07/2020 - 07:56