het gemis......
pff nu alweer 3 weken geleden is mams gestorven en wat mis ik haar ik loop de deur er af en toe uit omdat ik het effe niet weet en het overvalt je steeds weer een liedje een geur ik ben me toch emotioneel (nooit zo geweest) maar ook het gerehgel met mijn pa het verwerken van mijn eigen ziekte het komt er allemaal uit tjonge tjonge wat kan je leven in een jaar veranderen niet normaal..... maarja we moeten door zeggen ze ik ga mijn best doen,,. hebben meer mensen hier last van en hoe verwerk je zoiets?
4 reacties
Moeilijk hè? En ja hoe verwerk je zoiets? Naar dat antwoord ben ik zelf ook nog opzoek. Dat zal iedereen op zijn eigen manier doen denk ik.
ik heb even je blogs teruggelezen, wat fijn dat jullie ook alles zoveel hebben gedaan. Wij hebben dat ook gedaan, verzorging enz tot op het laatste wat je kan doen..
ik wil je veel sterkte wensen en neem je tijd om te rouwen
bedankt en dat doe ik ook en het is idd nog maar heel kort maar toch soms is het net alsof er een vuist ineens in de gezicht slaat
Heel herkenbaar! In heb ook een sarcoom gehad. 2 weken nadat ik schoon verklaard was kreeg mijn moeder foute diagnose. Zij is overleden op 57 jarige leeftijd na een heel heftige periode . Ondertussen 18 jaar geleden. De pijn wordt milder maar het gemis blijft.
Verwerken? Geef het tijd, heel veel tijd. Je moet je eigen ziekte ook nog verwerken. Laat je niet gek maken door wat anderen zeggen.
Sterkte, Roos
dankje ik doe mijn best!!