op naar weer een scan
en maar weer hopen hopen hopen pff wederom zenuwachtig niet voor de scan wel voor de uitslag die komt later maarja we zie wel weer in deze rare tijd ben (uberhaupt) blij dat ik hem krijg had niet verwacht maar kreeg netjes een telefoontje meneer u moet van de chirurg doorgaan met scans ook al ligt (bijna) alle zorg stil het is medisch niet verantwoord dat u uw 3 maanden scan over slaat zoo raar nog steeds kan er niet aan wennen sowieso is dit ook wel een rottijd/dag eerste moederdag zonder mams niet normaal mijn buik doet er pijn van hoe verwerken jullie? daar ben ik benieuwd naar ik merk dat nu ik enigzins in wat rustiger vaarwater ben gekomen ik zoveel last van dingen krijg dromen hebben jullie dat ook? maar ook veel wakker/onrustig zijn ,het echt opzien tegen dagen dat er bijv een jaar geleden wat leuks was en nu niks meer ....nog afgezien van mijn eigen kanker want dat heeft gek genoeg een plaatsje achter in mijn hoofd die doet er niet zo toe in mijn beleving terwijl mij chirurg elke keer zegt dat ik (min of meer) een tikkende tijdbom ben en ik heb ook heus wel pijn aan mijn lidtekens en mis een spier dus je word er elke keer wel aan herinnerd maar gek genoeg blijft mama eerst komen ook al is ze al 8 maanden geleden gestorven.... trouwens met pa e gaat het redelijk goed maar ik heb ook nog een autistisch broertje dat nu bij hem woont en helaas voor ons pap en mij niet terug mag naar zijn begeleid wonen omdat ze bang zijn voor corona daar dus het wil ff niet allemaal ben er onderhand wel beetje klaar mee .....zoo ik schei er ff uit ik ben het weer ff kwijt
wens jullie een fijne avond en nog een fijn weekend
groetjes skippybal
6 reacties
Lieve Skippybal,
Wat een spanning is dat toch elke keer zo'n scan, mijn vader was ook altijd en nog op van de zenuwen. Elke keer dat wachten erna op de uitslag, ik hoop voor jou op het allerbeste!
En ja moederdag is een dag die ik nu liever oversla, maar heb er toch een klein beetje wat aan gedaan. Mijn vader ook trouwens, hij heeft een bos bloemen gekocht zoals hij elk jaar doet en bij haar foto gezet, heel lief. Samen zijn we naar het grafje geweest en hebben we het netjes gemaakt voor als later de urn er wordt geplaatst. Bloemetje mee en een mooie schelp :)
Zelf heb ik gelukkig nooit dromen gehad over mijn moeder, soms komt ze weleens ergens in voor , maar nooit over haar lijden of dood, daar ben ik wel heel erg blij om. Waar droom jij precies over dan? als je het wilt vertellen uiteraard.
Van de leuke dingen die er nu niet meer zijn snap ik heel goed, vooral het samen even naar de stad enzo, alleen is nu minder leuk en voelt soms raar als ik een winkel waar we samen graag kwamen alleen inga. Zelf ergens koffie drinken bijvoorbeeld met wat lekker erbij, was standaard iets wat we samen deden. Maar ook als ik bij mijn vader kom en we drinken een kop koffie, mijn moeder maakt er altijd iets gezelligs van met koffiesmaakjes en een koekje.Mijn vader ervaart bijvoorbeeld in de tuin werken als niet meer leuk, omdat ze dat altijd samen deden. Kortom ik snap precies hoe je je voelt...best moeilijk hoor dat gevoel...
Wat vervelend voor je broertje dat hij niet terug mag naar begeleid wonen en voor jullie ook. Kan me voorstellen dat hij een beetje van slag is en jullie ook.Hoop voor allemaal dat het snel weer goed komt.
Ik wens jou veel sterkte met de scan en blijf lekker schrijven , dat lucht op :)
Lieve groet,
Hilde
dankje hilde voor je lieve reactie! nouja vooral levensecht vorige week was ik(in mijn droom )op vakantie met pa ma en ik naar curacao waar we veel naartoe gingen en dan zie ik ons echt dingen doen die we normaal ook zouden doen alleen net alsof het van een afstandje is en ik in mijn droom het gemis al ervaar (ik heb het gevoel) dat ik vooraf al weet dat er wat gebeurt dus word heel vervelend wakker eerlijk gezegd soms met de tranen over mijn wangen en dan is dit nog maar een relatief luchtige droom ik zie haar ook bij mijn pa in de straat/buurt en dan ben je bijv een auto in aan het laden samen pa/ma en ik en alle buurtbewoners staan buiten en die weten we gaan weg en dan loop je terug om af te gaan sluiten en ikzelf loop langs ma en begin spontaan te huilen en ze kijkt me aan net alsof ze het niet snapt en dan word ik dus wakker zooo onbevredigend dat droom ik dus vaak pff en dan ben ik nog steeds kapot als ik wakker word ik denk wel dat het wellicht ook te maken heeft met mijn eigen scans dat alles beetje gemixt word
een heel verhaal maar miss snap je het een beetje:):)
groetjes skippybal
Snap wel wat je bedoeld, je verwerkt heel veel in je droom. En het lijkt wat jij zegt dat je je eigen ervaringen erdoor heen mengt. Schijnt heel normaal te zijn volgens mij en je fantasie kan soms hele verhalen ervan maken.
Vind dat altijd wel apart dat je dingen zo kan meemaken in een droom dat het is alsof je het echt meegemaakt hebt. Dat als je wakker wordt je je realiseert dat een deel ervan waar is ook. Wel erg vervelend voor je , kan me voorstellen dat je van slag bent na zoiets. Misschien kan je een boekje naast je bed leggen, dat je het daarin opschrijft wat je hebt gedroomd, een droomdagboek zeg maar. Misschien helpt dat :)
Lieve groet,Hilde
Ik heb heel lang, ik denk wel 7 of 10 jaar over mijn (pleeg) moeder gedroomd, die in 2006 gestorven is, ik was dan bij t wakker worden ook heel erg verdrietig, maar ook Dankbaar. Ik zag dat als; dat ze weer even bij me was, in mijn droom.
Ook mocht ik haar omhelzen in mijn droom, ik wist op de een of andere manier dat ze er niet meer was, misschien zij ook wel, ik heb haar al n hele tijd niet meer in mijn dromen gezien en ik mis haar nog heel vaak. De pijn slijt, maar t gemis blijft.
Ik ging met haar ook overal naar toe, ook 2 handen op 1 buik. Veel naar de Ikea. Ik ben daar nooit meer naar toe gegaan, tot n paar weken geleden. Heb toen zelfs nog n traantje weggepinkt. Dus ik weet hoe t voelt, de dromen, de momenten samen, maar nu alleen ..
Wilde ik ff zeggen
je precies en dat realiseer ik me maar al te goed helaas.... hoop dat het snel over mag gaan :) hoe is het met jou?
Gaat wel, gelukkig heb ik niet van die dromen, maar ben aldoor wel chaotisch in mijn hoofd en veel stress in mijn schouderbladen. Zo hebben we allemaal wat denk ik. Binnenkort gaan we de urn van mijn moeder plaatsen, heel dubbel. Ene kant heb je dan dat het afgerond is en aan de andere kant is het dan ook weer een stapje verder weg. Tenminste het voelt dat als een grote stap zeg maar... Het hoort erbij, maar leuk is anders.
Ik hoop dat de dromen van jouw een wat positievere wending mogen krijgen :) sterkte ermee!
Groet Hilde