Breekpunt!

Breekpunt! Keerpunt! Omwenteling! Revolutie! Aardverschuiving! Orkaan! --- Wat is er gebeurd? Ik lees een aantal woorden over de meest intrigerende vraag van mijn bestaan op dit moment; waarom? Zeg het me kanker! Kijk me aan en zeg het me! --- Zojuist las ik de antwoorden. En toen ik dat las. Ja. toen begreep ik zonneklaar dat het heel logisch is dat ik kanker moest krijgen. Dat het geen wonder is of een cryptisch verhaal. NEEN. --- Woorden die dijken doen doorbreken. --- Woorden die raken als een schot in de spreekwoordelijke roos. Au! --- Woorden die mij herkenen en me richting wijzen. --- Woorden die pijn doen. Een spiegel zijn van alles wat ziekmakend is en was. --- Volslagen boos ben ik. Woedend. Ziedend. Witheet! --- WAT EEN KRACHT. --- En, mijn God, had ik niet de overtuiging van een gelaten impasse?! --- Het doet zeer!! FU#@*$! zeer!! --- ................................................................................................ Lees iets over de emotionele achtergrond van borstkanker. (uit het boek ' sleutel tot zelfbevrijding ' door Christiane Beerlandt). Ik had er wel een vaag beeld van, -van mezelf dan-, maar nu lees ik het glashelder. Zonneklaar. AU! --- Ik heb een nieuw handvat in mijn leven. Het heet "KLOPT". Ik ga af op dingen die kloppen in mij! En deze klus klopt!! --- Ja,... die achtergronden... Ik zie een opsomming waar ik bedroevend veel in herken... Ik lees en merk twijfel om het hier open en bloot te zetten. Toch gaat het de wereld in. Opdat het helpe. --- 1. opgekropte emoties. 2. overdreven zorgen voor anderen. 3. gaat zichzelf voorbij. 4. weining vertrouwen in het levensproces. 5. angsten. 6. stopt alles in de doofpot. 7. genezing komt bij jezelf naar buiten spuiten als een vulkaan. --- Mijn ziel bloot op tafel. Bloot op een scherm. Voor het hoger doel. --- Dat van nummer 1 ken ik maar al te goed. Ik hou vaak mijn mond. Te vaak. Te lang. Ook in nummer 2 herken ik mezelf. Nummer 3 heb ik dikwijls verzucht zonder actie te ondernemen. Nummer 4 is aan het veranderen. Ik vertrouw het Leven inmiddels wel! 5. Ga ik niet uiteenzetten nu. 6. Herkenbaar. Alles voor de lieve vrede. Ik kots er van. 7. Ha ha. Dat gebeurt nu! --- ................................................................................................ Nog meer heldere narigheid komen via mijn vingertoppen de wereld in. (uit het boek ' de zin van ziek zijn' door Thorwald Dethlefsen). We lezen er: a. Angst het eigen leven te leiden. b. Tussen oude en nieuwe vrouwenrollen heen en weer geslingerd worden. c. De eigen psychische identiteit niet kennen, in vreemde emoties leven. d. De verwaarlozing van de eigen individuele vrouwelijke weg. e. Vreemd staan tegenover eigen vrouwelijkheid. Gevoelswereld. Moederlijkheid. Etc. f. Onverwerkte moederrelatie. Teleurgestelde moederliefde. g. Ontaarde relatie tot het getroffen lichaamsdeel. Bijv. Thema moeder en geen recht doen. h. Niet geleefde offensieve kracht slaat op hol. i. Agressie breekt in het lichaam los. j. Diep onverwerkt verdriet heeft tot berusting geleid. k. Onbewuste terugtrekking. l. Diep gekwetst en boos zijn, zonder naar buiten toe boosaardig te reageren. m. Weigering zich te laten gaan, druk uit te oefenen, zich te laten gelden, aan te klagen. n. Er trots op zijn niet egoistisch te zijn. o. Zachte vrouwelijke manier om zich in het leven staande te houden is een hinderpaal geworden. --- ................................................................................................ En zo dikwijls vraag ik me af: waarom die plek? Borsten? Waar staan ze voor? Voeden, zorgen, lusten, vrouwelijkheid. Name it?!? ----- Dit is dus een indrukwekkende opsomming die ik heb gevonden. Hoe is het gesteld met de nazorg in Nederland tussen haakjes? ---- Ik herken vele zaken uit de opsomming wanneer ik eerlijk ben. Goddank hoef ik niet overal voor " in te tekenen", maar het zijn toch stuk voor stuk wel duidelijke pijnlijke TEKENS aan de wand!!! ................................................................................................ Ik heb geen franje meer. Alles is rauw. En dat is pijnlijk, maar dat moet zo zijn. --- HET OMHULLEN ONTHULLEN.... ---- Ja. En toen was ik zo gigantisch nijdig. Ik ken het niet van mezelf. Ik die altijd diplomatiek en een lach van een vlinder was. --- Met deze kracht til ik treinstellen op! --- Ik ben aangeraakt. Neergeknald. Op mijn donder gekregen. Van het leven dan. --- Vergeet nooit dat ik tegen een hulpverlener zei in het jaar 2000:" ik ben gewoon verkeerd geprogrammeerd". Snif. Draal. Grr. Er is - naar mijn idee- toen niet echt iets mee gedaan! Zestien jaar later zit ik met de brokken?!? --- ................................................................................................ Het zal een lange weg worden. Een pittig geheel. Maar ik heb er zo'n zin in! --- Met dit lijstje hoop ik ook jou te inspireren. Want wàt is toch de grootste gemene deler bij al die vrouwen die borstkanker krijgen????? Eén op de zeven vandaag de dag! Het is toch van de zotte!! --- Veel werk te doen. Heel veel. Ik zal niet ingaan op welk nummer mijn eerste prioriteit zal zijn. --- Het schot is raak. AU AU AU AU AU --- Breekpunt. Keerpunt. Ik sta stil met panne. Maar heb de wegenwacht niet nodig. Ik red me wel. Lets move on!