Dag nummer zeven

Tja. Ik mag melden dat het beter gaat. Gister weer normaal gegeten. Vanmiddag een bril bekeken. Mijn lenzen kunnen niet ivm chemo. Loop al een week als een zombie met twee ogen die niet beter kunnen kijken dan min vier. Gelukkig zie ik wel met mijn geestesoog. Gisteren nog. Engelenbezoek via facebook. Je gelooft het niet. Een weldaad. Ik kook. Ik zing. Ik dans in de keuken. Terwijl ik aan heel leuke dingen denk. Veel tijd wordt gevuld met contacten in een lotgenotengroep. Sterke vrouwen! De steun en verbondenheid is vóelbaar door het beeldscherm heen. Ja. Hoop dat dit de kentering is. Zou het alle kuren zo gaan? Zou het zwaarder worden? Ik had even steken in de zieke borst. Dan denk ik: ' mooi, de tumor reageert!' Eigenlijk.. Ik denk veel aan de vrouwen die nóg zieker zijn dan ik... Verheug me op de nieuwe bril. Moet ook nog ' een date' regelen met een pruikemaker. Beslist niet leuk. Past weer in waardeloze horrorfilm.. So far so good. Wat heb ik te piepen?! Een opgewekte groet voor alle lezers!

4 reacties

Yesss.... Goed om te lezen!
Ik heb nu drie chemo's gehad en herken wat je schrijft. Vanaf dag 6 knap ik op en dat is echt ZO fijn, ik hou het tijdens de 1ste 6 dagen vaak in gedachten... Ennuh, ik ben best dikke vriendinnen met m'n pruik hoor...
Kusss...
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Oh lieve meiden. Leuk jullie reacties. En hoofdstuk pruik komt ook wel snel. Misschien ga ik er ook van houden.. Zag trouwens gratis pruiken langskomen voor mensen die het niet kunnen betalen. Iets met 'puike pruik'. Gaaf. Weet je schatten, ik blijf lekker schrijven, want dáárin vind ik wel mijn kracht. Sprak vanmiddag vriendin I, theatermaker. Ik schrijf zó een stuk. Zij uitvoeren. Werktitel heb ik al! Voor nu lekker slapen allemaal. Oogjes dicht.. En snaveltjes toe ... Weltrusten!
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51