Van klacht naar kracht

1 juni. Heerlijk deze uitlaatklep. Zit in een fase van spannend afwachten op het fiat van het AVL. Vroeg een second opinion aan bij mijn ziekenhuis om de hoek. Mijn tumor heeft een aparte vorm. Ben ook een aparte meid. Maar daarom wil ik naar het allerbeste specialistische ziekenhuis wat er bestaat. Comprise? Ik verwacht over een paar dagen een telefoontje. Dan gaan we echt op pad. Nu is er alleen een diagnose en behandelplan. Afijn.

Vanmorgen kwam er nog een buurvrouw aan. Ze is huisarts en heeft zelf borstkanker gehad. Ze zei me met klem om snel te starten met de behandeling. Tja. Ik ga. Ik ga ervoor. Aanvankelijk weerstand tegen chemo. Maar die partij rare cellen in mijn borst kunnen alleen op deze manier een halt worden toegeroepen. (?)

Ik praat er tegen. Kan er niet boos op zijn. Ben hard aan het werk om me te verdiepen/onderzoeken naar aanvullende behandelingen die me ondersteunen in dit avontuur. Zaken waar ik in gelóóf. Dan is de helft al gewonnen. Niet waar? Waar las ik toch: "uw geloof heeft u behouden". .

En juist daar heb ik altijd mijn kracht gevonden. Akkoord, kanker is niet zomaar een klacht, maar het rijmt zo leuk op KRACHT. En dat is iets wat ik voel. Er is in mij een basis. Een zekerheid. Een mij. Die roept: 'maar zo makkelijk laat ik me niet kisten zeg! '

Ik ga hier doorheen. Ik ga starten zo. En ik wens al mijn volgers, alle meiden met een bult in de tiet een onwijs sterke zegening. GO FOR IT GIRLS