Hoz Piez

Hee volgers/lezers, ik lig in een hospice. Ik ben witheet en schrijf daarom Hoz Pies. Er is zo krankzinnig veel gebeurd in korte tijd, dat ik het zelf amper kan bevatten. En daarom schrijf ik. 

Ik schreef, ik schrijf en ik zal blijven schrijven! 

Na drie maanden totale ellende met enorm veel tegenslag beland ik in een ziekenhuis. Aldaar CT scan. Diagnose en prognose. En dan in een Hoz Piez. Zou deze plek liever een Hospitality Center noemen. Of hersteloord. Of Kur Ort. Tis hier heel mooi. 

Ik schrijf in stukken. Inmiddels logeer ik hier al ruim een week. Op een maandagmiddag ( 9 okt ) ben ik hier met een ligtaxi aangekomen. Er is veel gebeurd in die dagen. En eigenlijk alleen maar ten goede! Eindelijk een FIJNE kentering. Hier is rust. Hier is het fijn. Hier zijn liefdevolle zorgzame mensen. Hier is het eten goed. Ik merk dat ik niet éet, maar vréet! Hier kom ik op adem. Hier kom ik op krachten.

Vandaag dag 21 plat. Plat op mijn rug in bed. Ik stop even met schrijven, want wil de dag zien ontwaken. Later kom ik terug voor dit verhaal.

Dit blog is nog niet af. Mijn leven ook niet. Heb het hier heel erg naar mijn zin. Wil veel schrijven, maar snel moe nu. Zeg trusten en tot morgen. 

💚

.............

5 WEKEN LATER

Nog steeds in hospice. Ik hol achteruit. Artsen geven me nog maar korte tijd en huisarts sprak al over euthanasie. Voorlichting. Ik vroeg er om.

Er zijn top - en sofdagen. Net als bij ieder ander. Maar ik kan niet uit bed en ook niet bewegen wat ik wil. Niet langer lekker op mijn zij liggen. Plat op de rug. Whaaa! 

Rustig houden. Krijg maagbeschermers, Ibuprofen, bloedverdunners voor longemboli, pijn & slaapmedicatie. En kalmeringsmiddel.

Lekker dan. 

De werkelijkheid is wreed. Zoveel wreder dan al mijn dromen!!

Ik schreef een gedicht: 

Ik had een wens geuit

Weer eens te gaan zitten

Liggen gaat vervelen

Met ruggewervels zeer

Als ik weer zou zitten

Zou ik weldra staan

Lopen en huppelen

Zou makkelijk voortaan

Ik zou gaan herstellen

Ja ik wel en zij niet

Zou artsen verpletteren

Met mijn vitale staat

Het liggend leven is zo

Dat ik op wenken

Word bediend

Prinsesje in mijn cruiseschip

En kon ik immers niet

Mijn aandeel aan de aarde

Bijdragen als 

Uniek liggende dichter?

Slechts ego dat spreekt

En op de achtergrond

De trieste muze

Leg ik de pen neer?

Ik zeg dat ik wil lopen

Is dat nou echt wel zo

Tuurlijk blijf ik hopen

Maar ook dat is vervlogen

Ga ik dan nog zitten

Of toch weer even pitten

Zitten is zo'n gedoe

En ik ben zo snel moe moe moe

Als ik niet ga zitten

Dan blijf ik liggen

Tot het graf

Is dat een straf

Als ik niet blijf leven

Ach tis maar even

Geen angst of beven

Voor hemels geluk

En nu is mijn rug stuk

En mijn borst rood

En misschien, nee jazeker

Ga ik dood, net als u

De dagen ze vullen

Met moed der wanhoop

Soms prettig vaak strijd

Ik worstel wat af

Waarom zou ik leven

Er is toch genoeg gegeven

Is de taart op

Is de tijd om

Waarom zou ik sterven

Je ontkomt er toch niet aan

Valt amper wat te erven

Kromme vrucht heet banaan

En die hele hele fruitschaal 

Die leven wordt genoemd

Ze waren vers en lekker

Soms zuur en soms zoet

Een enkeling lag te rotten

Ik zag het niet

Maar voelde wel

Heeeel ver weg

En nu komt alles

In volle glorie aan het licht

Ik mag alles opruimen

Tis zogezegd mijn plicht

Kan ik niet de klus laten

Die hele bliksemse boel

Jaha liefde en geen haten

Ook ik ben een mens

Meende dat ik goed was

Ik heb het goed gedaan

En alle andre onzin

Flikker ik naar de maan

Ja, schreien en rouwen

Niet enkel bij dood

Het blijft een constant gegeven

Dat huilen bij leven

Ook ik deed mijn deel

In waterpeil Hollands rivieren

Er was immers

Zoveel te grienen

En als ik straks dan engel ben

Zorg ik voor de regen

Of is dat net als hier

Valt een beetje tegen

Als engel moet ik missen

Mijn lieve warme lijf

Zij gaat in moeder Aarde

Dat is mijn nieuw verblijf

Steeds dacht ik

Dat komt later

En plots is

Het later

En in de laatste maanden

Nog voor de ruggepijn

Dacht ik zo dikwijls

Het is goed zo

Ik was blij en tevree

Met huis, tuin en kat

Wat wou ik nog meer

De bal is rond

Niet naar welke godvergeten plek

Geen medaille te halen

Een lintje was wel fijn

Maar zal er niet om balen

Steeds weer: het is goed

Moet ik nog iets scoren

Ach laat me maar

Been there done that

Het leek een afrondend geheel

De man kwam en 

Bracht me liefde en vreugd

Ik was verguld

Gehuld in lichte dans

We zijn een droom gestart

Een band voor twee

Mijn hart gloeit

Het gaf me vleugels

Maar ik raak vleugellam

Ik hou zielsveel 

Van mijn lieve man

Moe,op en strijdbaar

Het wisselt elke dag

Zal mij benieuwen

Hoe lang ik nog leven mag

©Aurinka

21 november 2023