Eerste controle.

Vanmorgen samen met mijn man naar het ziekenhuis voor de uitslag van het bloed en de echo. De uitslag was goed, echo zag er goed uit en de waarde van het bloed was 2.4, dit is voor mijn man super nieuws. Het stoppen met roken laat de waarde dus mooi flink zakken, fijn. De vermoeidheid en energie vreet aan hem, mede door de bijwerkingen van de bloedverdunners en alles wat hij heeft meegemaakt is ook niet niks. De arbo-arts  heeft sinds deze week 6 uur per dag werken afgesproken, ik ben er niet mee eens dit gaat te snel. Ook speelt mee dat er veel veranderingen zijn en het niet meer een hele fijne werksfeer is als voorheen. Als hij heeft gewerkt dan ligt hij 9 van de 10 x te slapen als een blok als ik uit mijn werk kom.  Alles heeft zijn weerslag op het "normale" leven, wat dat ook mogen zijn? Heb via deze site al een arbo-arts gevonden die meer deskundigheid heeft voor mensen die weer terug op de arbeidsmarkt gaan na de diagnose kanker. Voor de bloedverdunners moeten we weer contact opnemen met de longarts, misschien dat we deze kunnen afbouwen zodat zijn energie ook wat beter wordt.  Het blijft altijd spannend en zal voorlopig hoop ik de komende jaren "gewoon" bij ons leven gaan horen.  We zullen onze weg weer moeten vinden en ik hoop dat het opbouwen wat rustiger zal gaan voor hem, (anders zoek ik ze op! 💪🏼) Voor nu het dagelijkse leven weer "gewoon" oppakken.

Liefs Nonnie 

3 reacties

Hey,

Ik neem al jaren bloedverdunners en ik heb nooit het idee gehad dat het voor vermoeidheid zorgde. De vervelende bijwerkingen beperken zich tot het bloed zelf, zoals blauwe plekken en hevigere bloedingen bij verwondingen.  Het is sowieso een goed plan om met je arts het nut van de bloedverdunners te bespreken en de voordelen af te wegen tov de risico's.

Super, die goede uitslag.  Jullie kunnen weer uitkijken naar het dagdagelijkse leven, zo fijn.

Laatst bewerkt: 14/02/2020 - 11:50

Jaaa haha, stoppen met roken doet meer goed voor je dan je (vooraf) denkt... kan ik uit ervaring zeggen. Knap! Ook al was het een must, toch iets om trots op te zijn. 

Weer kunnen en mogen gaan werken is een feest! Tenminste, dat zou ik zo gevoeld hebben als ik had gemogen. Wel is heel belangrijk te doseren en niet meteen te denken dat je weer als vanouds kunt wat je kon. Maar dat hebben jullie in het jaar dat ik nu ga lezen vast zelf ook ontdekt. Zoals ook dat 'het gewone leven' eigenlijk nooit meer terug komt...

Laatst bewerkt: 10/02/2021 - 17:30