Vervolgbehandeling.....

Vanmorgen de uitslag van het weefsel wat ze weggenomen hebben tijdens de operatie. Het is een uitzaaiing van de darmkanker die hij 4 1/2 jaar geleden heeft gehad.  Het andere plekje op zijn linker long willen ze nu gaan bestralen, hiervoor krijgen we nog uitleg hoe dat precies in zijn werk gaat, we hebben geen idee wat ons te wachten staat. Longarts gaf wel aan dat hij verhoogd risico heeft dat het elders in het lichaam de kop op kan steken en zal daarom onder controle blijven. Prima, mocht die rotzak ergens nog opduiken dan maken we meteen korte mette met hem. De zenuw op de borstkas is nog pijnlijk en dit kan wel 9 maanden duren voordat dat wat rustiger is, heb je pech dan zal dit blijvend een irritant gevoelig plekje blijven. Als partner sta je machteloos, het liefst zou he wakker willen worden uit deze boze droom, uitstappen uit de achtbaan en weer een "normaal" leven willen oppakken. Zeuren om stomme dingen en druk maken om niks... We moeten er doorheen en ik hou zijn hand vast, zorg dat het voor de jongens zo goed mogelijk doorgaat en ja dan moet ik ook nog aan mezelf denken. Het is niet altijd even makkelijk en je wil ook niet iedere keer het verhaal nog een keer vertellen.... het thuiszitten en afwachten is echt killing. Misschien ga ik volgende week wat uurtjes werken, even wat anders even wat "normaal" in deze heftige periode. Liefs Nonnie