Kuren voorbij en weer een ct-scan
Inmiddels is het al weer vijf weken geleden dat ik de laatste kuur heb gehad. Zo blij dat het achter de rug is. Ik heb zelfs getwijfeld of ik de zesde en laatste kuur nog wel zou doen. De vermoeidheid was flink aanwezig, ik had het een beetje gehad. Ook omdat deze reeks drie kuur de kuur werd uitgesteld door te lage bloedwaarden. Je ziet dan toch dat het lichaam er toch meer moeite mee krijgt. Uiteindelijk natuurlijk toch gewoon gegaan in de hoop dat het toch wel weer wat effect zal hebben, hoewel de tussentijdse ct-scan was tegengevallen.
Inmiddels dus ook een ct-scan gehad om te bepalen hoe we er nu voorstaan. En gelukkig waren drie van de vier uitzaaiingen kleiner geworden. Die ene waar ik me het meest zorgen over maak omdat die rond de grote vaten zit helaas niet. De arts was wel tevreden, mede omdat ik nog steeds aan het minderen ben met de pijnstilling. en de tumormarker CA125 stabiel blijft op 23-24, net boven de normaalwaarde.
Ik ben nu begonnen met hormoontherapie (Letrozol). De arts gaf wel aan dat hormoontherapie bij mijn soort eierstokkanker over het algemeen niet werkzaam is, maar het kan wel. Dus hopen dat het wat gaat doen en de groei van de kankercellen weer een tijdje tegenhoudt. Het duurt wel ongeveer drie maanden voordat dit werkt. Ik weet niet of dat ook geldt voor de bijwerkingen, maar tot nu toe nog geen last (overgangsklachten, spier- en gewrichtspijn en ook wat meer risico op osteoporose en trombose).
Waar ik eerder had begrepen dat hiermee wel ongeveer het eind zat aan de mogelijk behandelingen blijkt dat toch niet het geval. Wanneer het meer dan zes maanden duurt kan ik weer de kuren krijgen die ik nu ook heb gehad. Komt het binnen de zes maanden terug dan kan ik aan de Caelyx mogelijk in combinatie met immuuntherapie. Dat is wel fijn om te weten. Ik ben dus weer wat positiever gestemd dan de vorige keer.
17 reacties
Fijn weer van je te horen Karin, ik was al benieuwd hoe het met je ging. En zo te lezen ben je ook zelf wat positiever gestemd, zeker nu je te horen kreeg dat er nog wel wat meer mogelijk is dan je eerst dacht.
Hoop dat de ergste vermoeidheid wat minder gaat worden, en je ook nog eens goed op de Letrozol gaat reageren. Ik denk altijd maar zo, elk slecht celletje minder is meegenomen toch?! :)
Hou je taai en sterkte en liefs van mij.
Dank je wel Yuki! Ik blijf gewoon doorgaan en probeer altijd vooral de positieve dingen eruit te halen, ook al weet ik dat het toch langzamerhand minder begint te worden. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van wat ik nog wel kan ondanks de vermoeidheid.
Liefs, Karin š
Toch fijn om te horen dat er nog mogelijkheden zijn .
Sterkte , Willy
Dank je wel Willy!
lieve Karin meis wat is dat snel gegaan jou 6 kuren of k was afgeleid dat kan ook ,zon nare bijwerking vermoeidheid belemmerd veel aan de andere kant je hebt het doorstaan en daar mag je trots op zijn ,ja tuurlijk is het wel zo dat je lichaam als een paard zo hard moest werken ,tegenvaller die tussenscan doet toch wat met ene mens dus ik ben blij dat de laatste scan resultaat liet zien 3 van de 4 geslonken das goed alleen zo jammer van het zorgenkindje ik hoor het al ik moet harder duimen wat ik ook zal doen .
heel veel sterkte met de hormoontherapie en geruststellend dat er nog wat op de plan ligt al snap ik ook wel ja maar dat is wat ik al eerder heb gekregen ,laten we hopen dat de hormoontherapie doet wat het hoort te doen en jij mag even een klein beetje bijkomen verwen jezelf maar eens even
dikke knuff liefs hes xxx
Nou, heeft bij elkaar toch weer een half jaar geduurd. Maar jij en je man zijn ook erg druk geweest en hebben heel wat op jullie af zien komen, dus niet zo gek dat het snel gegaan lijkt te zijn. Ik hoop ook heel erg hard dat de hormoontherapie gaat helpen. En mezelf verwennen doe ik ook zeker. Blijven genieten van de leuke zaken in her leven.
Liefs, Karin š
Lieve Karin, fijn dat je blogt. En fijn dat de plank nog niet leeg is! Ik hoop dat de Letrozol werkt en je weer extra tijd geeft, zodat die plank maar zo blijft voorlopig. En dat de vermoeidheid wat af gaat zakken!
Heel veel liefs en heel veel sterkte! XXX
Lieve Frie,
Hopen blijf ik nog zo lang mogelijk, zolang er nog wat op de plank ligt. Het wordt spannend met de Letrozol, maar ik hoop er het beste van.
Liefs, Karin
Lieve Karin,
planken zijn van natuurlijke materialen gemaakt en kunnen zomaar in lengte toenemen. Niet alleen kanker groeit, ook planken groeien. Nou is de kunst om de groei van de planken niet voor te blijven, maar zo te horen gaat dat je nog goed af.
Nou maar hopen dat die ene rottigerd zich ook koest blijft houden.
Succes Karin. Ik duim voor je dat de Letrozol gaat helpen. Ik ben blij weer wat van de te horen
toitoitoi liefs Hannyš
Dank je wel Hanny. Ik hoop het ook.
Liefs, Karin š
Hallo Karin
Goed te horen dat ze nog iets hebben. Dat geeft mij persoonlijk ook weer beetje hoop, zit nu in afwachting op 3e keer kuren...en dan?? Maar wij hopen dat er dan wel weer iets beschikbaar komt en jouw bericht stelt (beetje) gerust š ik hou mij al vanaf het begin vast aan alles wat ik van jullie " leer".
Dankjewel en succes komende tijd
Liefs
Corina
Lieve Corina,
Voor jou dus ook weer spannend. Welke kuren ga je krijgen? En heb je er tot nu toe veel last van gehad? Heel veel sterkte weer de komende tijd.
Liefs, Karin š
Ik zit nog in afwachting, is allemaal nogal verwarrend gegaan, zou beginnen aan taxol/ carbo, het MDO team besloot anders begin oktober omdat ik nog Olaparib slik, w.s. hoopten zij dat het nog iets zou doen. Heb vandaag tumormarker tussentijds laten prikken op eigen verzoek en deze stijgt ( dus bewijs dat het iig de ziekte is) nu volgt wƩƩr een scan en wƩƩr overleg w.s. terwijl ik juist wil beginnen met behandelen om erger te voorkomen, maar ja dat beslis ik niet zelf...helaas.
Weet in iig dat ik mijn gevoel moet blijven volgen, letterlijk.
Jij ook sterkte Karin
š
Hee Karin, wat fijn om weer van je te horen. Maakte me zorgen omdat het zo stil was. Maar kan het heel goed begrijpen dat je zuinig met je energie moet zijn. Je bericht is best heftig, maar er spreekt ook zoān goeie hoop en moed uit. Dapper hoor! Je hebt een heftig traject afgerond en bent nu weer even in Tussenland. Daar zo lang mogelijk blijven en van je geliefden genieten. Dat wens ik je š
Ja, ik blog inderdaad niet zoveel omdat ik inderdaad mijn energie goed moet gebruiken. Ik lees wel regelmatig en houd dus bij hoe het met diverse mensen gaat, en af en toe reageer ik.
Voor mij is het de beste manier om verder te gaan met positiviteit. Als ik dat niet meer heb zak ik weg in een nevel van depressiviteit, en dat wil ik echt niet. Dus ik doe zoveel mogelijk wat ik kan. Kinderen en vriendinnen zien en een paar kleine activiteiten. Dat gaat gelukkig heel goed.
Liefs, Karin
Hoi Karin,
Bewondering voor jou, voor hoe je met dit alles omgaat. Hoe je je door nare bijwerkingen en mega-vermoeidheid worstelt. De titel 'Dappere Dodo' is ook op jou van toepassing (zie plaatje). Ik blijf voor je duimen! Take care!
Carolina X