Ik mis je
Het voelt alsof je van mij bent afgepakt.
Een stuk van mijn hart is eruit gerukt.
Een deel van mijn ziel is weggenomen.
Het is begraven met jou.
Een stuk liefde heb ik met je meegegeven.
Wetende dat ik het nooit meer fysiek met je kan delen.
Het gemis is ondraaglijk.
Ik mis je!
Mama ik mis je!!
Ik zal je altijd blijven missen.
Ik wil je niet missen.
Maar het missen houd je in leven.
Zo weet ik dat je er was.
Nu ook.
In een andere hoedanigheid.
Ongrijpbaar.
Maar vooral onverstaanbaar.
Mama ik mis je.
Ik mis je.
Mis je.
Gemis.
2 reacties
Mooi geschreven, sterkte met het gemis.
Dag Troostzoeker,
Wat een intense liefde voor jouw moeder spreekt er uit jouw gedichten. Wat moeten jullie een mooie en fijne band gehad hebben. Laat het een troost zijn dat niet iedereen dat heeft en dat jij op een mooie tijd met jouw moeder terug kan kijken. Het moet vreselijk zijn om in zo een korte tijd je moeder los te moeten laten. Kijk af en toe in de spiegel en zie je moeder terug. Alles wat is ons hart zit is niet weg.
Ik wens je heel veel sterkte en liefde om weer te helen. Laat de tijd zijn werk doen en koester wat belangrijk is. Zoals je schrijft zul je weer helen en je moeder zou ook niets anders willen.
Sterkte en liefs,
Kato