4 maanden verder

Nu 4 maanden verder ik begin langzaam te wennen aan de stilte in huis. Het accepteren dat im mijn lievie echt niet meer hier is. Maar in het licht aan de andere kant en ik hier op aarde. Hoe moeilijk ook dit geeft iets van troost dat hij niet echt.echt weg is maar daar is. Als je het zo zegt.

En de wetenschap dat we elkaar weer zullen zien, als het mijn tijd is. Voor nu put ik zoveel kracht uit onze liefde om door te gaan.  Im heeft mij zoveel gegeven, zoveel kracht om door te gaan. Hij heeft alles gezegd en alles is goed en hij hoopte ook zo dat ik het leven ga oppakken en ontdekken wat er allemaal voor moois kan mag zijn voor mij hij heeft mij hier vrijheid in gegeven ook al wilde ik het niet horen toen hij het zei.

Waar begin je het is echt letterlijk opnieuw beginnen zo voelt het. Op dit moment zijn er dagen van veel verdriet ontzettend gemis zijn stem, onze gesprekken het knuffelen de warmte liefde en deze dagen helpen nu ook niet echt mee  s’avonds het donker.Het komt en gaat. Probeer het positief om te zetten en kaarsjes aan te steken en afleiding te zoeken.
 

Zo zijn er ook mooie momenten met lieve vriendinnen en als het zonnetje schijnt heerlijk naar het strand.Mooie ervaringen en zo gedragen. De natuur langzaam voel ik dit weer en kan ik ervan genieten. En zo de worsteling van hoe heeft dit zo kunnen zijn. Samen zo gevochten en soms heb ik het gevoel dat ik nog steeds niet volledig kan begrijpen wat mijn man allemaal heeft moeten doorstaan heeft geleden. Hij heeft dit echt tot het eind met zo n kracht zijn liefde voor mij en mijn zoon gedragen om alleen maar bij ons te kunnen zijn. Altijd sterk , zo positief in alles, nooit klagen. Dit maakt zo wie jij bent mijn lieverd. Ik mis je zo lieverd je was zo n prachtig mooi in en in lief mooi bijzonder mens. En je hebt zoveel mensen diep weten te raken zonder daar ooit zo bewust van te zijn. Je had zo verbaasd geweest. En gezegd ik doe toch  niks bijzonders. Weet je was echt heel bijzonder.

Nu zelf aan het kijken wat ik nodig heb om te gaan helen. Eerst de bodem voelen zeggen ze en dan kan je langzaam weer omhoog. Voor nu kleine stapjes een dag te gelijk . Zo doe ik al best veel en zegt een ieder dat ik het heel goed doe. Ik hoop dat ik dat zelf ook mag gaan voelen en zo voel ik toch al een glimp van mijn eigen levens energie kracht. Zo doe ik nieuwe dingen, komen er dingen op mijn pad waar ik van denk wauw dit heb ik gedaan. Wie weet wat er allemaal nog meer mag komen zijn…………..