This to shall pass

Wandelbuddy’s

Watskeburt

Vrijdag heb ik zoals verwacht de 3e kuur mogen ontvangen. Bloedwaardes waren nog net aan ok. Witte bloedlichaampjes zijn wel drastisch snel gedaald en zitten nog net 0.4 boven de marge.... dat vind ik toch bedenkelijk, hier kan ik helemaal niets voor doen om aan te vullen. Mijn lever is hard aant het werk om te zuiveren maar is nog wel allemaal keurig binnen de marges. Dalen de witte bloedlichaampjes nog meer, wordt er eerst nog een extra rust/aansterk week ingelast. Daar zit ik natuurlijk he-le-maal niet op te wachten, heb mijn pijlen nu gericht op 29 September laatste kuur..... moet dus maar klein beetje zelfbescherming inbouwen. Helpt zo'n extra rustweek niet dan, zou er eventueel nog een epo booster in kunnen. Die kreeg ik tijdens de eerste kuren standaard. We gaan het zien en beleven, komende week geen extra controle noodzakelijk mits ik natuurlijk helemaal instort. Qua bijwerkingen zou dat wel heel sneu zijn, want die ervaar ik nog steeds niet!!! 

Bijwerkingen arm

Ja, je leest het goed, geen bijwerkingen. De dag dat het infuus inloopt, ja dan ben ik murf en blurk en slaap ik tijdens het inlopen. Gewoon volledig knock-out, maar daarna is het leven weer wat leuker. Ik slaap beter, ik eet goed, alles is smaakvoller(René baalt dat ik nu overal ja op zeg zodat er minder lekkers voor hem overblijft), ik kan meer. Hoe uit zich dat? Wandelingen worden langer, heb al een wandeling van 2,5km gemaakt. Ben weer wat actiever in de keuken en heb zelfs al weer 2 keer iemand op de koffie dan wel thee ontvangen. Ook in de auto gestapt om zelfstandig naar de IKEA te rijden om een bestelling op te halen. De slaapjes overdag blijven soms uit, probeer ze ook te vermijden. Merk wel snel als ik bv weer wat in de tuin wil doen dat de lichaamsconditie echt wel op de proef gesteld wordt. Meest funest is trap op en af met (gewicht) volle handen. Dan moet ik echt even op een stoel bij komen wat ik heb aanvaard. Meer aanvaardbaar dan wanneer ik wakker word en diepe teugen adem moet halen en rechter op moet gaan zitten. Daarom heb ik wederom aangekaart een long controle te willen. Het was de bedoeling donderdag een controle bij de oncoloog te hebben maar dat strookte niet met haar agenda dus over twee weken, wanneer ik haar wel behoor te spreken, ga ik er gewoon met gestrekte benen in. Kijken wie er als eerste struikelt......... (metaforisch gesproken dan)