Woorden & daden
Weekend na 1ste kuur
Gebroken nachten, dorst, hoogrode gloeiende konen van de dexamethason (de preventieve ontstekingsremmer) en opspelend maagzuur.
Afdeling oncologie gebeld of ik mijn vriendjes oxa en pam (oxazepam) af en toe mag gebruiken om weer eens een goede nacht te maken. Daar krijg ik een positief antwoord op zo ook voor het nemen een pantoprazol. (maagzuurremmer)
Had ik al vermeld dat de huisapotheek goed bevoorraad is……
Zondagochtend wandeling heb ik iets te veel gegeven.
Heuveltjes op en af in Elsenburg niet ok….. niet ok!
Je zou zeggen dat de epo me de heuvel wel op zou krijgen......
Dus wat doe ik dan, aanvaard de situatie, neem m’n tijd, kom op adem en hervat rustig de bezigheid.
Een motto vanuit de covid periode: ik hoef het niet te accepteren maar aanvaard het moment.
Accepteren is gelijk zo feitelijk definitief. Aanvaarden is dan net even een stap ervoor blijven.
Hand in hand
Dat Feyenoord landskampioen mag worden gaat niet aan ons voorbij, een manlief die uit gezoned is, een hond die verplicht een clubshirt aan krijgt en niet van gejuich en
geschreeuw houdt en de niet stil blijvende telefoonberichten zorgen voor genoeg afleiding. Die heb ik toch nodig, je gaat toch zitten wachten op dat eerste gevoel van misselijkheid, griepverschijnselen die zouden kunnen optreden door de 'epo'
Merk wel dat ik in de ochtenden rillerig ben, beetje shaky maar geen onoverkomelijke beperking.
Energieniveau, dat is mijn beperking. Maandagochtend na een goede nacht dankzij oxa en pam na het douchen en ontbijten gewoon twee uur op de bank geslapen, hond aan de voeten. Die slaapt trouwens nog veel meer uur op een dag, wat zeur ik nou. Nou, nou dat ik na de middag wandeling van ongeveer 50 min op laag tempo weer twee uur op de bank heb liggen slapen!?!