Een jaar na de diagnose

Ik voel het!het komt ineens hevig binnen,een jaar geleden nu,die dag waarop ik hoorde agressieve borstkanker ,niet hormoongevoelig,vanaf die dag sta ik in de overlevingsstand!nee!!ik wil nog bij mijn dochter en mijn drie kleinkinderen zijn!wil ze nog liefde geven,wil nog zoveel meer van ze meebeleven!de chemokuren en immuno therapie,ik heb ze ondergaan met maar één doel!er nog mogen zijn!nu een jaar later merk ik dat ik veel heb onderdrukt,ik wilde normaal doorgaan gedurende die tijd,wilde het voor mijn dochter en kleinkinderen zo normaal mogelijk laten zijn!is gelukt!maar nu ben ik toch moe!en voel toch die angst voor de mammo over 4 maanden!