Mijn hond.

Laika is mijn hond. Was mijn hond, want toen ik ging scheiden, nam ik de beo en de 4 katten mee en bleef de hond bij mijn ex-man in mijn ex-huis. Een halfvrijstaand huis met een tuin van 60 meter diep, dat was beter voor onze ADHD-asiel-hond.

Ik huurde een huisje bij een boerderij, zo eentje waar vroeger de ouders in gestopt werden als ze te versleten waren om te werken. Ienemienie en niet geïsoleerd. Mijn jongens verhuisden meteen met me mee, de laatste maand in ons huis was een hel geweest. We waren zo toe aan rust.
Ik plakte plastic over de ramen, kocht dekens bij de Kringloop en zette her en der elektrische kachels neer.

En 3 keer verhuisde ik de afgelopen 6 jaar en af en toe kwam Laika een week of een weekend. Met mijn ex had ik ongeveer een jaar na de scheiding weer redelijk contact. De katten en de hond herkenden elkaar elke keer als ze kwam, prachtig. Ik zette de kattenbrokjes buiten bereik van de hond, mijn rode kater lag op het hondenkussen en de hond aan mijn voeten.

Op mijn laatste adres voordat ik ging samenwonen (dat was de 4e verhuizing) had ik uiteindelijk alleen mijn drie-potige bejaarde kat Dinges nog. Laika kon toen niet meer komen-dat wilde ik mijn gehandicapte kat niet aan doen.
Af en toe kom ik bij mijn ex, om mijn jongste daar te droppen of om iets te bespreken als voormalig gezin. Hij beseft goed dat hij er voor onze jongens moet zijn. Voor het geval ik niet oud word...
Hond Laika is bijna 15. Ze is een Mechelse herder, 15 is al een flinke leeftijd, zeker gezien haar eerste levensjaren en haar asiel-verblijf. Ze is oud en versleten en ik schrik er elke keer van, als ik haar zie.

Vanavond was ik met mijn lief en onze 4 koters aan het bbq-en bij mijn ma en stiefvader. Mijn jongens had ik al 2 weken niet gezien, ik genoot van de avond. Jongste zou met ons mee gaan en een paar dagen bij ons blijven, heerlijk.

Mijn ex berichtte dat hij voor Laika een afspraak bij de dierenarts had gemaakt. En dat hij dan ook zou beslissen of hij haar zou laten inslapen. Ik moet mee, ik wil mee. Ik moet daar bij zijn, dat mag ik mijn ex niet alleen laten doormaken. Woensdags is m'n ex vrij, dan staat de afspraak, hij gaat de afspraak verzetten omdat ik woensdagmorgen voor het eerst in mijn nieuwe woonplaats naar de longarts moet. Ik zou testpersoon zijn voor kanker.nl op woensdagmiddag, in Amsterdam, dat moet ik mogelijk afzeggen. Jongste wil met me mee naar m'n ex en naar de dierenarts, Oudste moet werken maar wil ook iets regelen .

Laika, onze hond, waar we als gezin groot mee zijn geworden, gaat binnenkort dood. Ik kan niet meer ophouden met huilen.




8 reacties

Ach, wat een ontzettend verdrietig bericht... Ik kan me heel goed voorstellen dat je enorm van slag bent, Frie. Je ouwe, trouwe  en lieve hond, al zó lang onderdeel van je leven, dat voelt als een gezinslid. En dan ook nog eentje waarvan de liefde onvoorwaardelijk is... Ik wens je heel veel sterkte komende woensdag, maar ook om zonder deze vriend verder te moeten!!

Hartelijke groet,

Carolina 
Laatst bewerkt: 28/05/2018 - 05:50

Lieve Frie 

jeetje mina wat ben jij vaak verhuisd je bent er een expert in denk ik zo ,wat leuk hond en kat die vrienden zijn of waren ,ja dit dacht ik tot ik verder las nee als het om honden gaat heb ik een doos tissues nodig want voor mij is een hond een vriend voor het leven ,toen ik als 18 jarige bij mn vriend nu mijn man ging wonen had hij een hond een vrouwtje asta heette ze en vanaf minuut 1 waren wij beste vrienden ze paste ook echt op me en ik heb wat afgejankt toen in die honden nek dan huuu huude zij met me mee en ze trooste echt ,dus toen ik verder las begon ik al bijna nee niet die trouwe viervoeter en toen zag ik n soort update godzijdank dus ik lees ff verder 

dikke knuff hes xxx

Laatst bewerkt: 03/12/2021 - 15:30