Onwerkelijk
Bijna twee weken geleden stond de verhuiswagen voor de deur. Alle grote spullen zouden er in mee gaan - we hadden al weken klein spul verplaatst- de grote spullen en alles wat ons verder niet gelukt was. Ik probeerde intussen de keuken, badkamer en de wc's te poetsen. Moet je toch schoon achterlaten voor de kopers, vond ik. Lief sleurde met fietsen en bloembakken en ik instrueerde de verhuizers naar de 1e en 2e verdieping, naar het dakterras...Eén van hen mopperde dat er steeds meer bij kwam. "Ik dacht dat dat van tevoren afgesproken was met je baas!" mopperde ik terug. Bijna leeg, ons huis. Het thuis voor ons samengestelde gezin, het huis waar ik dacht te gaan sterven.
De verhuiswagen en m'n Lief vertrokken naar ons nieuwe huis, ik bleef achter in het oude voor dat gepoets, en ook voor de echo. Ik reed naar het Radboud en zat een half uur met een mondkapje op in de wachtkamer, zwetend en benauwd. De mondkapjes waren hier nooit afgeschaft. Maar ik liet 'm toch even aan m'n oor bungelen om op adem te komen.
De radioloog echo-de er flink op los: voor en achterkant van het gebied rond mijn sleutelbeen aan beide kanten, m'n kaaklijnen, veel geknoei met die gel en ik werd er zenuwachtig van. Ze stelde voor om te prikken in de klierende lymfeklier, daar had ik op gerekend. Geen verdoving, klein naaldje - oké. Het mondkapje mocht af, zodat ze m'n gezicht kon zien. Het lukte allemaal niet zo vlot en drie keer moest er geprikt en gepoerd worden. "U doet het goed!" zei ze. Wat moest ik anders?
Morgen de pet-ct-scan en donderdagmiddag het vervolggesprek bij de longarts.
Intussen zijn we verhuisd. Slaap ik hier als een blok in mijn nieuwe bed ( we sliepen nog in mij Liefs voormalig echtelijk bed, duh). Heb ik me weer op de Dierenopvang gestort en op het inrichten van ons nieuwe huis. De Dierenopvang, ik kreeg een mail van iemand die zich zorgen maakte over een thuis voor de beestjes..
Toch even vertellen dan, over de Dierenopvang. Behalve kleine huisdieren (konijnen, cavia’s, tropische vogels e.d.) vangen we vooral kleine inheemse dieren en vogels op. Dus hazen, konijnen, egels, en allerlei vogelsoorten (roofvogels, uilen, watervogels (zoals ganzen, zwanen, eenden, meeuwen e.d.) kleine vogels (merels, mussen, mezen, vinken, spechten e.d.), duiven (houtduiven, Turkse tortels, holenduiven) kraai-achtigen (eksters, kraaien en kauwen) Vlaamse gaaien), nou ja, enzovoort. Daar hoeven we dus gelukkig geen huisje voor te vinden, die gaan allemaal terug naar de vrijheid, als het lukt om ze te redden en/of groot te brengen.
Heel veel afleiding, door de beestjes. M'n kop in het zand. En ons nieuwe huis is in Groesbeek, een levendig dorp met alle winkels die ik nodig heb, en gelukkig wonen we aan de rand van al die drukte. Ik verbeeld me dat ik op vakantie ben!
Het kan gewoon niet waar zijn, kanker weer aan het woekeren. Ik blijf nog even met m'n kop in dat zand.
18 reacties
Jeetje Frie, ik zie wel dat ik in de afgelopen weken een hoop gemist heb hier. Jouw vorige blogbericht is helemaal aan mij voorbij geschoten. En wat een kutnieuws zeg, anders kan ik het niet verwoorden, sorry. Ach, je hebt dat woord misschien in de afgelopen weken al vaker zelf ook voorbij laten komen. Dit was zo niet wat jij in je hoofd had. Tja, kanker zal eens een keertje wel rekening houden hè, die doet toch weer lekker wat ie zelf wil. Ik vind het zo enorm shit voor je. Natuurlijk is het fijn om te horen dat er volop behandelmogelijkheden zijn, maar ik kan me zo voorstellen dat je gewoon lekker over je nieuwe fijne huis wilt ouwehoeren en niet weer over die verdraaide kakziekte met alle ellende en onzekerheid die er weer bij komt kijken. Sterkte lieve Frie, op afstand duim ik voor je mee en denk ik aan je! Zet hem op,
liefs Bianca
Mooie plek om te wonen Frie! We hebben drie opeenvolgende jaren gelogeerd in Groesbeek tijdens de vierdaagse van Nijmegen. In een hotel/restaurant aan de Groesbeekse weg. Geen idee of dat er nu nog staat.
Bloedspannende tijden voor jullie en dus lijkt me jouw struisvogeltaktiek de enig juiste en hanteerbare op dit moment. Mijn duimen draaien voor je! Dikke knuf😘🫂
Het is een verplichting om minimaal 5 jaar in je nieuwe woning te genieten van alle nieuwe dingen. En dat poetsen van je oude huis daar begrijp ik dus niks van energie verspilling.
sterkte Frie groet aan Jurgen
Je hebt gelijk, natuurlijk. En nu moet ik ontzettend huilen. Hoe gaat het met jou?!
Heel veel liefs XXX
Beestjes, hun zijn toch altijd onze redding.
ik lees dat je ook cavia’s hebt ohhh ik heb hun vroeger 10 jaar lang gehad. Hun inspireerden mij tot illustreren en zo tekende ik voor de eerste keer voor het goede doel. Vervolgens heb ik een boekje geschreven voor kinderen hoe je je cavia moet verzorgen.
Ik wens je heel veel sterkte en zal voor je duimen Frie
groetjes Bernie☘️
Och die cavia's, schattig!
Dat waren mijn Phoebe en Lucky. Geweldige mupkes waren dat. Phoebe was echt zindelijk wanneer je haar op schoot had en ze moest plassen beet ze je in de mouw en als ik haar terugzette liep ze achteruit en ging haar plasje doen😂😂😂
Hoi Frie, dat is mooi k**te! ik ga heel hard voor je duimen dat je nog superlang in jullie 'vakantie'huisje in Groesbeek mag vertoeven. Dikke knuffel 🤗💖
Lieve Frie
Het is zo veeeel.
Verhuizen, zorgen om gezondheid en het overlijden van een geliefd persoon; ze staan alledrie in de top lijst van de meest stressvolle momenten in het leven, jij hebt ze alledrie. Niet te doen eigenlijk.
Ik stuur je in gedachten drie kaartjes over de post.
1. Een huisje met bloemetjes voor de ramen en beestjes in de tuin. Een zonnetje erboven en in kleurige letters staat op de kaart: Heel veel gelukkige jaren in jullie nieuwe huis.
2.Een grote vaas met zonnebloemen op de voorkant. Erin staat : Lieve Frie, ik wens je sterkte met alles waar je nu weer voor staat aan mogelijke behandeling. Dapper mens.
3. Een kaart met een groot hart op de voorkant. Binnen schrijf ik: Liefs. Ik denk aan je.
Lenneke
Weer tissues nodig!
XXX
🍀🍀🍀
Dag Frie,
Een verhaal dat tendeert van vreugde, hoop en verlangen naar wellicht weer angst voor een nieuwe werkelijkheid waar je nu niet meteen op zat te wachten.
"First things first en stap voor stap" denk dan ik altijd maar. Dat was ooit een goed advies van mijn Gronings-Belgische hematoloog in het UMCG.
Daarom... hoe moeilijk het ook zal zijn, eerst maar eens even proberen te genieten van de veranderingen in je leven waar je erg blij van werd en waarop je je ook lang verheugd had.
En die andere werkelijkheid... ja maak je daarover geen zorgen .. die volgt je wel... dus daarom die maar even proberen te "parkeren".
Toi toi... Groesbeek is mooi...
mvg.
Bart S.
Pfff Frie, wat een tegenstrijdige gevoelens moeten er door je hoofd en hart razen.
Blij met je nieuwe leven en stekkie en angstig voor wat je verder nog te wachten staat. Dit hakt er in.
Jij, die ons voorbeeld is voor veerkracht, juist jij moet nu proberen met deze griezelige ontwikkeling te dealen. Ik weet zeker dat je het kan. Je wordt mede gedragen door je Lief en door ons. Wij sturen jou onze energie en de veerkracht die ook wij (meestal) hebben. Er is hier een enorm reservoir aan steun, liefde, begrip en kracht. En daar maak jij nog altijd deel van uit.
Lieve groet!
Lieve Frie,
Ik vroeg me al af hoe het met je ging maar je bent dus nog wachtende op uitslagen, en wel met je kop in het zand. Het beeld van de struisvogel dringt zich op maar die heb ik nog nooit zo'n intensieve verhuizing zien voltooien, laat staan met zoveel passie hun diergenoten zien opvangen.
De rest van de week ga ik duimende doorbrengen, sterkte & liefs, Joke
Lieve Frie
Na het verhuizen komt de tijd om te genieten. Mijn longarts zei laatst dat mensen die hun kop in het zand steken, het het langst volhouden. Dat doe ik nu ook. En mocht er weer behandeling nodig zijn dan gaan we dit ook weer doen. Ik duim mee met iedereen voor een betere uitslag!
Liefs Elly
Bizar gewoon lieve Frie. We hebben het samen zo fijn gehad bij onze berg in Frankrijk. Samen de top gehaald. En dan nu allebei onzekerheid wat betreft deze klote ziekte. Ook bij jou wil ik er niet aan dat de ziekte weer aan het opvlammen is. Kan toch helemaal niet met zoveel energie. En jij zit zelfs nog in de witte broods weken. Is samen met de dierenopvang jou beste afleiding.
Meer dan super spannend hoe vanmiddag de uitslag zal zijn, Ik duim met je mee dat het gunstig uit gaat vallen. Mijn kaarsje brandt voor jou. En hoop snel wat van jou te horen.
Liefs Dasje
Hoi frie,
Fijn om te horen dat je in ieder geval met lief fijn slaapt in je nieuwe huisje. We gaan er van uit dat dat nog lang genieten wordt behandeling of niet.
Sterkte meid😘
De doos van Frie...
Maar goed dat die permanent binnen handbereik is...
Knufs lieverd xxxx