's Nachts is alles anders

Een week of vier later en volgens mij werkt het nog steeds niet. De uitzaaiing bij mijn sleutelbeen wordt eerder groter dan kleiner en begint pijn te doen. Ook aan de achterkant van mijn schouder doet het pijn, daar zit ook een uitzaaiing, ik weet niet eens waar precies, maar het doet pijn, dus dat is 'm vast. Denk ik dan, als ik al mijn optimisme en positiviteit even kwijt ben. Dat is vooral 's nachts. Nachtzwarte Angst, schreef Carolina in haar blog, ik kreeg er kippenvel van. Want dat is het: Nachtzwarte Angst. 

Maar overdag word ik daar niet door gestoord. We hadden eindelijk drie weken vakantie, Lief en ik. Gingen een weekend naar Maastricht, zaterdags gezellig de stad in om te shoppen en op een terras te zitten, zondags mountainbikete Lief 100 kilometer en ging ik bijna drie uur wandelen. Want ik verdwaalde uiteraard, ik ben niet goed in die dingen. Prachtig was het wel. En we reisden naar Blokzijl, voor een luxe diner en overnachting bij de horecagelegenheid waar ik als 16-jarige een interview had gehouden. En gingen naar oorlogsmuseums, in Overloon werd zelfs de slag bij Overloon nagespeeld. Indrukwekkend!

En thuis werd de tuin omgetoverd. De achtertuin, daar was immers een olietank uit gehaald en weinig jeu aan. En een schuurtje hadden we ook niet, de kelder stond bomvol fietsen enzo. Met een hovenier hadden we een plan en een tekening gemaakt. Nu moeten alleen nog de planten en boompjes er in! En wat meubels arriveerden, de timmerman kwam een deur afhangen - nog even en ons huis is klaar. "Ik mis de dieren niet eens, ik was echt wel aan vakantie toe!" verzekerde ik mijn Lief. En ging vervolgens een dagje werken. 

En ik kreeg het gedichtenboekje van Hanneke, haar man had het gestuurd. Naar m'n oude adres en de nieuwe bewoners van ons huis waren naar Mexico, dus het duurde nogal voordat ik het had. Ach, lieve Hanneke, wat toch een prachtige rijmelarij. Wat een bijzonder en lief mens was je toch. Ik kan je stem nog horen, in mijn hoofd. Ik lees elke dag een paar gedichtjes en leg dan het boek weg, anders moet ik zo huilen.

Morgen komt ons Kanker.nl -Alpe d'Huzes team van 2022 voor een drankje en tapas. Lief was vanavond al aan het koken, morgen verder, hij is hier de chef-kok, ik regel drank en tafelaankleding. Ik hoop dat John ook kan komen, met zijn Lief. Akelige kanker...

Zoals ik al zei: overdag niks aan de hand. Maar in de nacht, dan vliegt het me aan. Wat als er niks meer werkt? Zit mijn Lief binnenkort in zijn eentje in die mooie tuin. Sterf ik eerder dan mijn moeder. Dat mag toch gewoon niet? Volgende week de scan, een week later de uitslag. Nachtzwarte Angst, wat heb ik er een afschuwelijke hekel aan. 

 

50 reacties

leuke foto's, lekker genoten, zie ik

ik weet wel dat mijn oma  met kanker vroeger ook liep te dwalen 's nachts in haar huis, liep ze op, meer uit angst om te gaan slapen en te overlijden, dacht ik

ja dat wachten op die scans, altijd spannend, wij hebben ook een uitslag volgende week, het niet weten van, hier komt de uitslag en wat zijn er dan nog voor mogelijkheden? bang voor een kantelpunt, de klap, want de chemo is goed aangeslagen hier, maar mijn vader heeft wel ergere  neuropathie, dat is een belemmering om weer chemo te ondergaan.....dus wat ga je dan beslissen als de kanker terug is? niks meer doen? eng

maar het lijkt alsof ikzelf als kind van..... een beetje apatisch ben nu, helemaal niet zo aan de scans denk, ik heb, denk ik, een te vol hoofd van alles gekregen, murw, misschien is dat toch ook wel een reactie op de komende uitslag, maar dan anders, want het borrelt toch allemaal onder het oppervlak?

maarja....de kunst van het struisvogelen lukt dus niet s nachts?? misschien aan jou de schone taak om daar toch een nacht struisvogeltechniek voor te verzinnen :) :)

jij bent toch diegene die struisvogelen geintroduceerd heeft als antwoord in een van iemands blogs, en de andere dag zag je dat mensen, including myself, bezig waren geweest met; is struisvogelen ook wat voor mij? :) :)

 

 

 

 

 

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 07:07

Nee, struisvogelen lukt 's nachts niet (spellingscontrole wil er nog niet aan dat het een werkwoord is, struisvogelen ;-)). Ik zit niet te wachten op de scan, ik vind het ook nog niet spannend. Dat komt pas de avond voor de uitslag. Maar 's nachts kan ik niet relativeren en dan denk ik: als er nog maar wel iets gaat werken, want ik wil nog niet dood.

Dat apathische herken ik, denk ik, wel. Het overkomt je en je hebt er geen invloed op. Misschien toch het begin van struisvogelen - dat het niet de hele dag in je hoofd zit en je probeert door te leven.

Jij/jullie ook sterkte me de scanuitslag, hopelijk is alles nog rustig! XXX

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 13:44

Lieve Frie, wat een spannende tijden komen er weer aan. Na zoā€™n heerlijke vakantie weer keihard met de neus op de feitenā€¦ misschien.

Een nieuw huis, een nieuwe tuin met schuurtje, een nieuwe liefde, daar hoort geen dodelijke ziekte bij. Dat mƔg niet! Eerder doodgaan dan je moeder mƔg ook niet!

Je nachtzwarte angsten en gedachtes overvallen je natuurlijk juist als je even geen afleiding hebt. Je moet wel een Boeddhistische monnik zijn om die gedachtes stop te kunnen zetten. 
Ik duim voor je, stuur je mijn positieve energie en wacht samen met jou op de zaken die komen gaan: uitslagen, behandelplannen, en alles wat daaruit voortvloeit. Jij kan dit en wij steunen je daarbij.

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 08:22

Nachtzware angst. Ik ken het gevoel. Eraan verwant is voor mij avondangst. Dat ik me dan laat op de avond opeens gigantisch druk maak om iets en dat ik dan de volgende ochtend niet meer snap waarom ik me zo druk maakte. Ik probeer nu elke keer te denken, niet druk maken want morgen voelt het anders.

Maar nachtzware angst is erger. Het slaat bij mij wel eens toe als ik halverwege de nacht opeens wakker word. Je bent zo moe en je wil weer slapen maar je hersenen beginnen steeds meer te piekeren en op een gegeven moment leg je je er maar bij neer dat slapen er niet meer in zit.

Ik dacht afgelopen tijd regelmatig aan je. Ik hoopte dat je lekker aan het genieten was thuis en met de uitstapjes. Voor zover dat gaat dan natuurlijk met deze omstandigheden. Wat fijn dat dat overdag lukt. 

Maar de nacht is zo anders he. Zo vreemd wat nacht met je doet. 

Wat vreselijk dat je steeds meer pijn voelt en dat dat je dan ook elke keer zo confronteert met alles. Ik hoop dat deze pijn nog niks zegt over je kansen, dat het allemaal nog mee kan vallen. En dat je de onzekerheid van de komende 2 weken nog even kan verdragen. Ik heb zoveel bewondering voor je kracht. 

Ik ben er in de afgelopen weken achter gekomen dat de klachten die ik al een jaar alsmaar heb met mijn heupen en knieĆ«n waarschijnlijk in stand worden gehouden door chronische stress. En toen las ik gisteravond ergens dat chronische stress kanker kan veroorzaken. Fijn, nu ben ik mezelf ook nog kanker aan het bezorgen, dacht ik in mijn avondangst. En dan zal het nu al wel te laat zijn om het nog terug te draaien. En dan word je weer veel te vroeg wakker en dan zijn er weer 100 dingen om over te piekeren of bang voor te zijn en klinkt de tinnitus oorverdovend omdat alles stil is om je heen. 

Wat zijn hersenen toch vermoeiend. Hadden ze maar een uitknop. Toch maar weer mijn mindfulness oefeningen oppakken. 

Ik las een artikel over dat EMDR, gebruikt voor trauma behandeling, ook kan helpen voor bepaalde angsten voor de toekomst, bijvoorbeeld voor mensen met tandarts angst. Voor doemscenario's die in je hoofd zitten. Wie weet zou je daarmee iets kunnen, dat het de nachtzware angst kan verminderen. Maar je hebt natuurlijk al zoveel behandelingen en andere dingen. Ik ga denk ik ook weer eens EFT proberen, omdat je dat gewoon zelf kan doen zonder professionele hulp. 

Heel veel sterkte weer met alles. Ik hoop echt dat je over 2 weken goed nieuws te melden hebt, ik ga duimen. 

Ik ga nu echt stoppen met typen want volgens mij is er geen touw aan vast te knopen. Vanmiddag ga ik maar lekker konijntjes knuffelen. 

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 09:08

eft is inderdaad wel een goede zelfhulp techniek om wat stress te laten afvloeien

die hersens inderdaad, konden we er maar eens een nieuw hoofd opschroeven :)
reset...

ik heb ook een konijn! een gedumpte, en nu is hij nog bij mij, dus lekker knuffelen :)

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 09:35

Het kan zeker nog mee gaan vallen, de pijn kan ook wel veroorzaakt worden door de immunotherapie misschien, in plaats van door groeiende uitzaaiingen. Overdag kan ik dat allemaal prima bedenken. En slapen kan ik ook wel - tot ik ergens van wakker word. Ja, daar heb ik die uit-knop nodig.

Dank voor je lieve bericht XXX

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 14:05

Even over avond of nacht angst. Ik heb natuurlijk de kanker niet. Maar ben wel de dochter die ook lijdt onder de kanker.

Echter als ik wel eens wakker wordt in de nacht, kan ik daar wel eens van genieten. Waarom, zou je denken?

Namelijk in de nacht hoef je niks. Het is lekker donker en stil, de stad is tot rust gekomen met al zijn (stressige, drukke) input en impulsen. Er wordt helemaal niks van je verwacht in de nacht. Je moet niks.  Alles en iedereen is stil. Er kunnen geen belletjes  van het ziekenhuis komen,  er kan geen scanuitslag gegeven worden, je hoeft niet naar het ziekenhuis toe, je hoeft geen actie ergens op te ondernemen of voor vijven nog even iets of iemand te bellen, er zijn geen discussies met andere mensen, ik hoef niet op visite bij de patient waardoor het kankeronderwerp weer extra opleeft, je hoeft niks te presteren in de nacht als werk, er wordt niks van me verwacht etc. Niks. Daarbij heb ik houten vloeren en je hoort overdags dus heel veel om je heen. Tussen vier huizen ingesloten. En ook die mensen slapen en zijn eens een keer stil. Dan heb ik het idee dat ik mijn huis voor mezelf heb. Fijn. De nacht kan ook een veilige haven zijn waarin niks hoeft, je moet niks, er niks kan gebeuren wat actie vraagt. (beetje reframing)

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 10:10

Dag lieve Frie,

Wat leef je met een ondraaglijke spanning en onzekerheid, Frie... vreselijk! De pijn neemt  toe en dat is ook ondermijnend en ontwrichtend voor 'je koppie'. Ik hoop zo vurig dat de komende scan het tegendeel van je gevoel gaat uitwijzen... 

Hopelijk kan de prachtige erfenis van Hanneke  - haar gedichten - je enige troost bieden. Hoewel me dat tegelijkertijd moeilijk lijkt. Troost boven haar gemis. Want Hanneke heeft een grote leegte achtergelaten. Haar 'erfenis' reikte verder dan haar gedichten: voor iedereen had zij wel een juiste reactie, een warm en hartelijk woord of ze hield een mooie spiegel voor. Altijd de goede snaar rakend. Zo bijzonder. Een bijzonder mens. En jij kende haar ook persoonlijk, dus dan komt het gemis extra binnen.

Ik hoop dat het Kanker.nl -Alpe d'Huzes team van 2022 dat langskomt, ook wat licht en lucht voor je brengt. Mocht John erbij zijn, doe hem mijn hartelijke groeten!

Lieve Frie, ik wens je alle sterkte, moed en dapperheid. Zeker tijdens de Nachtzwarte Angst, waarbij Eenzaamheid ook nog eens op de loer ligt. Op afstand leef ik met je mee. 

Dikke hug,

Carolina X

 

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 10:07

Jaaa, Hanneke was hier voor zo veel mensen een steun! Een heel bijzonder mens, en in het echt precies zoals hier: altijd mild, de juiste woorden kiezend. Ik mis haar, dat zullen veel mensen doen, maar haar gedichten zijn wel degelijk troostend voor me. 

Je moet de hartelijke groeten terug hebben van John, hij was er bij! Dank je voor je lieve bericht XXX

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 14:09

Nee Frie dat mag niet. Houd moed ook al zijn de nachten zwart. Misschien bestraling van de schouder? Ook bij mij komen ā€˜s nachts de angsten. Wat alsā€¦.

Mijn moeder werd 68 en mijn vader 74 , ik was ā€œweesā€ op mijn 35e en dacht dat ik 100 zou worden, of minstens 80. Wil nog 20 jaar met de liefste blijven. Samenwonen op een nieuwe plek. Heb vaker een oxazepam nodig omdat ik anders wakker lig. 

Struisvogelen werkt niet als je alleen wakker ligt. En gebrek aan slaap ook niet. 

ik denk aan je. 
EllyšŸ˜˜

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 11:01

Ja, bestraling tegen de pijn zou kunnen. Maar wie weet komt de pijn door de behandeling, zou ook kunnen. Ik schreef het al ergens: overdag kan ik dat prima bedenken. En slapen kan ik ook wel, maar als ik wakker word, dan lig ik uren te draaien en begint het malen. 

Ik sluit aan, 80 jaar oud op z'n minst (mijn vader werd 35, ik dacht daarna lange tijd dat ik ook maar 35 zou worden, daarna meende ik zo'n beetje onsterfelijk te zijn). De wetenschap staat niet stil, wie weet. Jij ook sterkte! XXX

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 14:14

Och wat doet het pijn om te lezen dat je meer pijn hebt. Je denkt dan gelijk het ergste. Heel logisch. En dat wachten. Slopend. Ik herken je angsten die je s'nachts hebt. Je hebt dan geen afleiding, voelt pijn en je hoofd draait overuren. Ik had na mijn punctie zoveel pijn dat ik met pijn in mijn hart de immunotherapie woensdag heb afgezegd.  De 1e kuur van 3 zware injecties heb ik gehad. En hopelijk hoor ik 9 november dat het wat resultaten geeft. Mijn pijn werd ook alleen maar erger. Donderdag is de huisarts geweest en ik dacht al aan euthanasie aanvraag. Hij zei nee joh je kunt een ontsteking of zwelling hebben na de behandeling en puncties die bij deze trial horen. Ik heb voor 5 dagen prednison voorgeschreven gekregen. Wat een verschil geeft dat al na 1 dag voor lichaam en dus geest. De pijn zit er nog wel bij de lever, maar ik kan wer rechtop lopen en de pijnscheuten zijn weg. Ik was gisteren heel hyper. Iedereen moest er om lachen. Heel de week zoveel pijn gehad dat ik waarschijnlijk heel stil was en nu ratelde ik aan 1 stuk door en voel ik weer vechtlust en heb weer wat hoop op een goede scanuitslag. 

We kunnen elkaars ziekte niet vergelijken. Maar misschien is een prednison boost ook een idee voor jou?

Je angst om eerder te sterven dan je mama herken ik ook. Mijn ouders waren hier gisteren. Ik kan zo slecht met hun over mijn slecht vooruitzicht praten en wil hun het verdriet zo graag besparen. Maar ze weten het vast wel hoor. Maar er over praten is met hun extra zwaar en lukt me gewoon niet. Mijn pa is al zo'n emotioneel manneke. Hij wordt 85 op 30 november . Gaan we hopelijk gezellig vieren.

Ik stuur heel veel moed ,kracht en knuffels naar je toe lieverd. Volhouden hoor. We moeten door die onzekerheid heen en hopelijk goed bericht. Liefs Carla xxx 

Heel veel sterkte en kracht dappere Frie. Voor morgen veel plezier !!

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 16:06

Och lieve Carla, we kunnen inderdaad niet vergelijken en de weegschaal bestaat op deze site ook niet, maar de pijn die ik heb is goed hanteerbaar, hoor. Ik hoop dat jij na de prednisonstoot weer wat betere tijden hebt! En ik hoop keihard mee voor de best mogelijke scanuitslag!

En je ouders verdriet willen besparen, ja, zeer herkenbaar. Terwijl ik zo goed kan kletsen met m'n mams, maar hier kan ik het toch niet over hebben. Ze leest mijn blog niet, dat is eigenlijk maar fijn.

Sterkte! XXX

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 14:20

Lieve Frie. Gelukkig is je pijn te doen. Heb je veel pijnmedicatie? 

Ja precies dat wat je over je ma schrijft. Maar ik vond nu ineens dat ik hun buiten ging sluiten. Ik heb jaar gebeld en mijn broer en zus zjjn er voor hun en ze beseffen heus wel dat het steeds slechter gaat. Vooral mijn pa is erg emotioneel. Binnenkort gaan we met ijn ouders broer en zus eens goed in gesprek. Ook met hun wil ik dit proces bespreken en het zal juist goed zijn voor hun verwerking. Ze weten dat ik niet kan genieten als ik veel pijn heb en weinig meer kan. Komt goed. Het verdriet mag er nu ook met hun zijn. Hoe zwaar dat ook is. Mijn ma is zo sterk. Ik heb haar genen op dat gebied gelukkig. Het verdriet van anderen aanzien is zwaar maar de harde realiteit is hard helaas he.

Ik geef nog niet op hoor , hopelijk een redelijk positieve scan en nog veel bonustijd die ik goed ga gebruiken. 

Jij ook sterke en bedankt lieverd xxx

Laatst bewerkt: 09/11/2022 - 07:13

Lieve lieve Frie 

Wat vind ik het verschrikkelijk voor jou dat je pijn hebt en het zo begint te voelen ,vanzelfsprekend kun je dan vooral met name snachts niet positief zijn ,kunnen ze hier iets mee pijn besrijding of indien mogelijk bestralen natuurlijk alleen als jij dat zelf  zou willen uiteraard ,

Als het licht word buiten raap je jezelf bij elkaar knap dat je dat kan ik blijf dat bewonderenswaardig vinden ,op vakantie was aan de foto`s te zien een prima uitje ,mooie stad maastricht en limburg is zo prachtig fijn dat jullie het leuk gehad hebben ,en die tuin en dat huis van jullie word een paleisje zo te lezen .

Ahwww zelfs terwijl ze niet meer lijfelijk aanwezig is troost ze nog steeds ,zo was ze ook toch jij kan het weten want je hebt het voorrecht gehad om haar in het echt te kennen ,onvergeetbaar is ze ,ja nou moet ik ook ff flink slikken ,je weet ik denk in beelden dus ik zag je ff zitten en het even weg leggen snif snif .

Lieverd ik wens jou morgen een mooie dag toe met goede gesprekken en wat geseeligheid en ik ga vast duimen voor de scan uitslag ,we denken aan je  liefs edwin en hes xxx

Laatst bewerkt: 29/10/2022 - 14:34

Wat was het fijn en gezellig om gisteren samen te zijn met het Alpe dā€™HuZes team van afgelopen jaar. Wat heb je, je huis smaakvol aangekleedt Frie. Echt prachtig. Heerlijk gegeten ook. 

Hoop zo dat de uitslag van de scan zo gunstig is, dat de angst die jij 's nachts voelt, weer weg ebt.šŸ¤žšŸ¤žšŸ¤ž

Liefs Dasje šŸŒŗšŸŒŗšŸŒŗ

Laatst bewerkt: 30/10/2022 - 22:53

šŸ˜¢  Nachtzwarte angstā€¦ā€¦

juist omdat ik je begrijp weet ik niets te zeggen. Omdat alles wat ik zou kunnen zeggen allang door je hoofd is gegaan. 
 

Soms is het teveel gevraagd alles wat je voelt te schrijven of te zeggen                                     Soms is het teveel gevraagd alles wat je voelt uit te kunnen leggen                                            soms doet het leven je zoveel pijnā€¦ vraag je je af waarom dat zo moet zijn.                                 soms heb je dan een schouder nodig, een arm,een warm gebaar, woorden overbodig.

liefs en een knuffel, Ria

 

 

 

 

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 10:38

Spannende tijd weer Frie. Nachtelijkstruisvogelen helaas ik kan heb geen tips en ook niet hoe je de nachtzwarte angst moet verjagen

Fijn dat je een goede vakantie had dat doet een mens goed

Sterkte met de uitslag ik duim voor je.

liefs Hanny šŸ’š 

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 12:05

Hoi frie,

Wat een ellende als dat koppie s'nachts ook nog overuren draait, terwijl je lijf dit al dag en nacht doet met je behandelingen, maar geef aub de moed niet op, want in de nacht is alles donker en zwart, terwijl overdag het licht zorgt voor de afleiding en mooie dingen, zoals genieten van je mannetje en je mooi tuin en nee voorlopig zit jij ook nog in jou mooi tuintje.

Hou je sterk en ik ga uit van een goede afloop.

Liefs en dikke dikke knuffel 

Monique 

šŸ€šŸ€

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 16:05

Hoi frie,

Ook ik heb 3 november een pet-scan en aan de hand van de uitslag waarschijnlijk nog een bronscopie dit naar aanleiding van een obstructie in de middenkwab maar denken dat het van de laatste bestralingen af komt en in mijn rechter onderwab zit een soort veeg met een vloeistof erin. Ze dachten de vorige afspraak dat het infectieus zou zijn en dan had het bij deze controle weg moeten zijn, maar helaas zit het er nog.

Dus ook hier een spannende periode.

Knuffel Monique 

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 10:31

Ik heb zoiets vorig jaar gehad (of is het al 2 jaar geleden..?), dat er van alles te zien was. Heb toen een navigatie-bronchoscopie gehad en toen werden er in die plekken geen kwaadaardigheden gevonden. Ik ben de naam kwijt van wat het nou wel was..

Hoe dan ook, ik hoop dat het met een sisser afloopt bij jou, dat mag toch wel eens! Heel veel sterkte! en een knuffel terug XXX

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 10:58

Nachtzwarte angst : hoe herkenbaar. En wat drukt deze angst op je huid en ledematen. 't Liefst het hoofd onder de dekens en hopen dat het vanzelf (ooit) weer overgaat. Maar morgen gaat de wekker en ga ik naar het AvL. Voor MRI en CT scan. Dan hoor ik of de hersenmetastasen minder zijn geworden onder de medicatie en of er gammaknife op los gelaten kan worden. Gelukkig alles op 1 dag. Maar de angst behelst de andere situatie: je hoofd zit vol metastasen. En wat is er dan nog mogelijk ???

We gaan het zien en horen ,Fri. We gaan de confrontatie aan. Ooit wordt het weer licht. Voor ons allebei....

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 17:36

Ook jij heeeeeeeel veel succes dan hoor. Je gedachtes gaan dan onder die knallende MRI alle kanten op. Vreselijk. Wanneer krijg je uitslag?  Ik heb 7 november een scan en hoor 9 november of mijn laatste trial iets heeft gedaan. Wat zou het prachtig zijn als we alle 3 goed bericht kregen he. Toi toi toi. En succes met het afwachten. Grtjs Carla

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 07:47

Lieve Frie, 

Wat verlang ik terug naar voortkabbelberichten. Ik lees over pijn, gitzwarte nachten en heel veel onzekerheid. Het mĆ g niet, dat zeg je goed. De scan moet hoopgevend zijn zodat je weer wat rustiger kan slapen en kan genieten van alles wat je de laatste jaren zo krachtig hebt opgebouwd. 

Sterkte lieverd, leef mee naar de uitslag. xx Joke

Laatst bewerkt: 31/10/2022 - 17:39
1 november 2022 om 10.29

Het is soms niet te bevatten, je blogs van nu zijn zo anders als een tijdje terug, bijna alsof ze niet over jou gaan. En natuurlijk weet ik dat ook voorheen er vele gedachten rondom kanker door je hoofd gingen en je ook je strubbelingen had, het was ook een leven met kanker, maar wel vol goede hoopvolle berichten. Zo verdrietig dat het nu zo anders voor je is, het laat wel weer zien wat voor onvoorspelbare ziekte het is. Ik blijf hoop houden voor jou Frie. Het verschil in dag en nacht herken ik wel, zeker in tijdens als je van alles begint te voelen. Pijn hier, pijn daar, het vertrouwen in je lichaam ben je kwijt en ik merk dat ik dan toch mijn artsen nodig heb om met vertrouwen de dagen weer voort te zetten. Ik wens je voor vandaag een goede dag Frie, natuurlijk ook voor morgen en de dagen erna. Maar eerst maar eens vandaag, dan zien we morgen wel weer verder hĆØ.

liefs Bianca

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 10:29

Dat wachten maakt me niks uit - ik wacht zelfs helemaal nog niet, heb de scan vrijdag pas. Ik maak me wel zorgen, 's nachts dus vooral, of de behandeling iets doet en zo niet, hoe dan verder.

Maar ik heb dat misschien niet goed verwoord in m'n blog, dank je wel voor je meelevende bericht! XXX 

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 17:09

Lieve Frie, 

Het is al zo vreselijk en KKK dat je weer in behandeling zit. Doet het weer wat het de vorige keer heeft gedaan, doet het...doet het... doet het... ??? De onzekerheid, twijfel, angst.. je bent geen robot en kunt het helaas dan ook niet in een kastje stoppen en deurtje dicht. Op slot. Weg. MĆ©t die KKK. Zucht...

's Nachts ben je 'eenzaam en verlaten'
alleen met jou
alleen met jouw gevoelens
's nachts kunnen monsters met je praten
alleen met jou
alleen over rotgevoelens
gvd ik wens je dat je slapen kunt, rust krijgt, maar vooral dat behandeling wƩl weer aanslaat en je 's nachts alleen nog spookjes alla Casper tegenkomt

Veel liefs en knufs xxxxxxx Hebe
 

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 20:25

Hihi..
Ik heb altijd al gezegd dat ik in een volgend leven spook word (in een vorig leven was ik konijn). Alla Casper dan wel, een lief spookje. Behalve voor diegenen die niet lief waren voor anderen (en voor mij). Dan kom ik door muren en ramen, rammelen met kettingen, en en en... dat pas ik aan per persoon. 
Zie het helemaal voor me :-)

Kussss xxxxx

Laatst bewerkt: 01/11/2022 - 21:12

Mijn nachten zijn weer lichter met hersenmetastasen die vervaagt zijn onder de lorlatinib. En nog maar 1 die gammaknife nodig heeft. En het zicht op een nieuwe pil in de Nuvalent studie. Volgende week naar Groningen. We gaan moedig en hoopvol door. Kijk Frie, zĆ³ kan het ook verkeren. Worden de nachten weer om te slapen ipv te piekeren.....

Laatst bewerkt: 07/11/2022 - 17:05