Peter Pan

Een kwajongen, 

Heb ik me altijd al gevoeld. 

Rondgesprongen, 

Maar steeds goed bedoeld. 

Marcske, een beetje klein gebleven, 

Maar groot van geest. 

Zich steeds willen geven, 

Niet altijd aan het feest. 

Ben ik als Peter Pan, 

Een jongen willen blijven. 

Die in zijn eigen wereldje leven kan, 

Zonder veel zessen en vijven. 

Groot van buiten, 

Maar vanbinnen de eeuwige jongen. 

Niet gewassen uit de kluiten, 

Niet door een mooi meisjeskoor bezongen. 

Ach ja, ik moet toch tevreden zijn, 

Marcje gaat zijn eigen weg. 

Het leven dendert voort als een trein, 

Spring ik er niet op, heb ik pech. 

Marcje doet het goed, 

Al laat zijn gezondheid wat na. 

Voor mezelf neem ik af mijn hoed, 

Wanneer ik ooit heenga.

Marc. ❤️❤️