Kanker

 Wij zitten een beetje lacherig bij de internist voor de uitslag van een onderzoek. Ik weet niet waarom we (mijn vrouw en ik) lacherig waren, maar zo is het leven.

Als de internist plaats heeft genomen achter haar bureau vertelt zij mij dat ik een cholangiocarcinom heb en dat het niet operabel is. Met andere woorden: ik heb kanker en daar is niets meet aan te doen.

Of ik nog chemotherapie wil. “Nee dank u,” zeg ik en sta op. We lopen de gang weer in en zij (de internist) komt nog achter ons aan om het formulier t.b.v. het bloedonderzoek te overhandigen. Dan stappen wij in de auto en gaan huiswaarts. Daarna gaat het licht uit want mijn partner en ik herinneren ons daar niks meer van.