......Lente.....(herfst in m’n hoofd.......)

Met enige regelmatig kom je weer iemand tegen die goed bedoeld vraagt hoe het met je gaat...voelt soms als.....’nou, is nu klaar toch....back to normal’.    Objectief gezien ja...... Incontinentie beperkt zich tot scheutje urineverlies bij inspanning, onverwachte beweging, niesen o.i.d.; de tsunami’s zijn voorbij en minder en lichter  incontinentiemateriaal nodig. Conditie: goed, sinds 20 febr 164 km gefietst, 26 km gewandeld en 376 km op de hometrainer.....Al met al goed dus. Maar voor de rest....een humeur van een zwanger nijlpaard ofzo...vind maar heel weinig dingen echt leuk en die coronashit zal daar ook geen positieve bijdrage aan hebben geleverd. Bovendien gaat mijn hypochondere brein met elk pijntje of lichamelijke sensatie aan de haal. Verbeeld me soms oedeem te zien in mijn been net onder mijn liezen; maar de fysiotherapeute, geweldige vrouw overigens, kan er niks van maken. Geld ook voor pijn in bovenbeen, blijkt tijdens een wandelingetje eruit te gaan....mijn brein maakt me soms gek. Had ik ook al voor mijn kankerverhaal, heb door hoe het werkt maar ‘t blijft o zo lastig.....Probeer vandaag te genieten van lenteweer en het jonge groen...zie foto