Moe 2.0

En dan ben ik moe.
Best moe.
Nee, niet verdrietigmakend moe.
Gewoon moe.
Zeg maar: 2.0 moe.

Gewoon moe van gisteren.
Van het trainen.
Ik heb mezelf aardig aangepakt.
Crosstrainer, krachtsessie, fietsen.
Een uur en 23 minuten.

Gewoon moe van vrijdag.
Mogelijk daar een restje van.
Mannenochtend Carma.
Viel indringend uit.
Erna het huis nog gesopt.

En daar ben je moe van?
Ja, ik wel.
Wel mijn 2.0-versie.
Die met chemoschade.
Die met de teugels van de testosteronremming.

Dus? Moe en toch blij.
Vandaag doe ik weinig.
Duik. Tour. Tennis. En Juul.
Misschien een lees-etappe
in Grossmans ‘Leven en lot’.

Verder nog iets? Ik kijk.
Kijk wat ter tafel komt.
Misschien nóg een duik.
Of wandelen, tv kijken, lezen.
Iets, een combi of niets van dit alles.