Sneak preview Mallemolen 3

Hij komt eraan.
Echt! Mallemolen 3!

Na weer 2000-plus stapjes
ploft straks de proefdruk op de mat.

Mijn derde boek is ietsje anders,
maar helemaal Mallemolen.

Ander formaat dit keer.
Iets andere opmaak ook.

Grotere bladzijden. Iets dunner.
Daardoor mooi geprijsd.

Onveranderd
van kaft tot kaft eigen werk.

Ach wat zit ik nou te tikken …
Kijk gewoon! 

Omslag: zie de foto's
Voorwoord kijk hieronder.

Bestellen? Kan!
ealhuisman@gmail.com

(Prijs plm. €17,50, 
dat is de prijs van het drukken; 
weer geen winst dus.😊)

------------------------------------------

Voorwoord

Zo heb je ineens kanker. En zo ben je ruim drie jaar verder en teken je voor je derde Mallemolenboek. 😊 Al meer dan drie jaar zit ik in een rollercoaster. Het waren drie heel verschillende jaren die drie verschillende boeken opleverden.

Elk jaar anders, maar er was een rode draad! Schakelen. Constant schakelen. Dat begon in september 2020. Out of the blue bleek ik uitgezaaide prostaatkanker hebben. Ongeneeslijk. Topfit was ik. En doodziek. Het was een mokerslag én het begin van een fascinerende periode. Ja, dat laatste ook!

Er volgde een uniek jaar. De klap van de diagnose opvangen, erna chemotherapie + hormoontherapie en toen voorzichtig opkrabbelen van die slopende behandeling. Het was een jaar waarin ik ongedacht veel steun kreeg en mooie dingen meemaakte. Zie daar de inhoud van Mallemolen – Een prachtig kankerjaar.

Het jaar dat erop volgde was een ‘machtig’ jaar. Volle bak proberen om buiten en binnen het werk te re-integreren. Terugpakken wat terug te pakken was. Het was een avontuur met taaie momenten en pijn, maar ook mooie ervaringen, kansen en wendingen. Daarover gaat Mallemolen 2 – Een machtig kankerjaar.

Aan het einde van Mallemolen 2 neem ik afscheid op mijn werk; mijn afscheidsrede was de afsluiter van het boek. Het werken vergt te veel, put me uit en het UWV voorziet me van een WIA-uitkering. Type IVA, zeg maar ‘werken is nu niks en wordt ook nooit meer wat’. Hard. Logisch ook. Mijn concentratie en geheugen schieten te kort; tegen druk en drukte kan ik niet meer en fysiek heb ik ook veel ingeleverd.

Ineens vrij. Dat had twee kanten. Enerzijds was ik zo vrij als een vogel, had ik alle vrijheid en ruimte om alles in mijn tempo en onder mijn regie te doen. Anderzijds voelde ik me regelmatig vogelvrij, bleek mijn situatie lastiger dan het leek. Geen structuur meer, geen stramien. Een beetje wat je overkomt als de behandelingen in het ziekenhuis stoppen. Zoek het nu zelf maar uit. 

Nou, dat ben ik blijmoedig en vol vuur gaan doen. Daarover gaat Mallemolen 3. Ik ben blijven durven en doen en vond een nieuw ritme. Natuurlijk ging dat gepaard met de nodige struikelpartijen, teleurstellingen, pijn en ineens aangehaalde teugels. De vreugde en nieuwsgierigheid overheersten.

We beginnen dit boek een paar weken voor mijn officiële afscheid. In die periode reisde ik naar Montréal voor het shorttrack World Cup-debuut van superzoon Kay. Het bleek een eerste, stevige horde én een goede les in het fascinerende avontuur waarin ik in jaar drie terecht kwam.

Mallemolen 3 bestaat uit (licht-bewerkte) Mallemolens van mijn blog erikhuisman.wordpress.com. 

Veel plezier!

Erik