Sneeuwwitje

Sneeuwwitje. Het kwam in me op vandaag, en ik moest om mezelf lachen. Ook goed... dat ik nog lach... En blij ben! Want ja, er is nog heel erg veel om blij mee en dankbaar voor te zijn! Ondanks het schrijnende verdriet hóór ik dat bijzondere mens zeggen "Ja, maar jij bent er nog"... En nee, het was niet de eerste keer dat dit mij zó dierbare mens me dat zei. Om dat te bekrachtigen zei Frieda me hetzelfde... "Wij zijn er nog"... JA! Dat is heel erg waar en heel erg fijn en heel erg mooi en heel erg bijzonder!

Al zij
die ons zó dierbaar zijn
maar niet meer fysiek
bij ons mogen zijn
zíjn er wel
voor altijd moet je weten
we spreken over hen
iets wat we nooit zullen vergeten
elkeen
speelt een rol in ons leven
ieder van hen
heeft ons een stukje 'IK' gegeven
dat gehusseld
in een heerlijke shake
ben ik door hen opgebouwd
zodat ik niet breek

En? 
Wat heeft dit nu met Sneeuwwitje te maken? En met die kikkers?
Nou... Helemaal niks. Maar zoals dat wel vaker met mij gaat, komt dit in me op en moet het er dus bij. Dan nu Sneeuwwitje :-) en de kikkers.

Ik voelde mij Sneeuwwitje
en niet voor de eerste keer
al mis ik de schoonheid
en gratie zeer..
maar ja de associatie
ligt voor mij ook niet dáár
maar met kabouters en beestjes
lijk ik op haar...

Die kleine rode puntmutsjes
ik zie ze overal
vooral verborgen in de bossen
zijn ze rijk in tal
ik heb zelfs een bewijs
van één van hen gezien heel echt
lieve JdV die was erbij
en doet mijn bewering recht

Blijf jij even zitten
doe nou niet zo flauw
één fotootje maar
en ik doe het gauw
ooo, kijk jij nu eens naar mij
face to face ons oogcontact
ja, en nog een paar keer meer
heb ik voor altijd vastgeplakt

Vlinders
vogels
koeien
kikkers
libellen
slakken
eekhoorns
hommels 
bijen
we spreken dezelfde taal
als ik ze aanspreek
reageren ze allemaal
de kikker kwaakt
dat is beslist voor mij
sluip ik er naar toe
maar hè, die ander is een zíj
nou ja zeg
kom jij niet uit deze poel
en wordt mijn prins
pfff, t'is niet wat ik bedoel
ik vind het wel gezellig
die merel fluit echt terug
en die dikke vieze vlieg
ging ontzettend vlug
toen ik waarschuwde
voor mijn medehuisgenoot
rechtsomkeert naar het mooie buiten
dat hem vrijheid bood

Ik zeg hallo
het kijkt me aan
even wachten
voordat we verder gaan
natuur en leven
om ons heen
ga met jezelf op pad
en ben niet alleen

Alle mijmeringen 
op een rij
lach maar
eventjes om mij
dat is toch beter
dan een traan 
zo kunnen we 
nog samen gaan
en met ons zijn 'zij'
hen nemen we mee
met een lach én een traan
toch in liefde tevree

Lieve lezer, ik ben niet helemaal in vorm. Wat gebeurt, gebeurt en het raakt me zeer. Kan stervende Anja niet loslaten. Denk ook aan Carla. Denk aan velen... hier én daar...
Maar toch herken ik in mij 'veerkracht' om te kunnen genieten van onze mooie natuur. Van het leven om ons heen. Van het leven dat ik leven mag... Wens jullie dat je leven zíet, voelt en ervaart en ervan geniet xxxxxxx Hebe



 

 

32 reacties

Zéker! Zó waar!

Soms, ach ja soms... soms in een vlaag van verbijstering zoals we een paar keer hebben meegemaakt, vond ik dat IK had moeten gaat en niet...
Maar als ik aan hen denk, en dat doe ik dagelijks, weet ik dat ik voor hen verder leef. Zíj hadden gewild, maar dat mocht niet zo zijn. Wij die die kans wél krijgen, mogen er niet onverschillig mee omgaan. En al helemaal niet níets maken van die kans!

Léven is het meest waardevolle dat we hebben gekregen.

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 17:24

Ik weet de woorden ook niet helemaal,  maar ik begrijp zó goed wat je bedoelt! Er is zoveel moois om ons heen, waar we oog voor hebben, want wij hèbben dat leven nog. En we ademen dat in, met volle teugen!

Love you! XXX 

Laatst bewerkt: 16/07/2023 - 17:29

Love you too! A lot!

En ja, gebruik al je zintuigen en je ervaart zoveel moois om je heen! Ik heb er geen kanker voor nodig gehad om dat te kunnen ervaren, dat zit in mijn genen. Bewust leven is zo waardevol en maakt je rijk. Het kleinste, meest 'nietszeggende' is het meest kostbare.. :-)

Knufs lieverd, heel veel xxxxxxx

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 17:27

Lieve Hebe,

Wat een mooi mens ben jij toch dat je zo mooi kan schrijven en dichten over verdriet, gemis en rouw. En dan toch overheerst de levenslust en het genieten van wat er wél is.

Het eerste gedicht over onze dierbaren kwam rechtstreeks binnen in mijn hart. Zo mooi.

Dankjewel voor deze blog.

Liefs, Monique 

Laatst bewerkt: 16/07/2023 - 19:21

Jeetje Monique!

Zucht... met een ontroering en een lach! 
Ik schrijf met liefde. Met liefde rollen de woorden uit mijn hart. Ik vóel en ik schrijf. Alles zeer welgemeend. 

Heel veel dank voor jouw mooie, lieve woorden!

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 17:32

Live Hebe.

Wat heb jij toch veel innerlijk kracht. Wijze woorden sierlijk zomaar op een leeg witte vlak. En zoals zovelen je al hebben verteld. Jij schrijft zo mooi. Zeker voor iedereen die in de kkk molen zit. Hoop nog vaak van je mooie woorden te kunnen genieten 

Lieve groetjes  Petra 

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 07:27

Gosje Petra!

Dankjewel! Mijn ontroering loopt maar door voor al deze lieve reacties! Ja, je hebt gelijk. Velen hebben mij al gezegd dat ik mooi schrijf en mensen raak met mijn woorden en gedichten. Toch denk ik nog zo vaak 'ik ben toch maar ik'... en wat ik doe (en schrijf), doe ik met mijn hart. 

Ik ben dankbaar voor de lieve en bijzondere reacties die ik terug krijg!

Lieve groetjes xx Hebe

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 17:37

Wát en hóe ik voel, schrijf ik op lieve Carla. En ja, jij bent in mijn gedachten. In mijn hart leef ik met je mee. Wens ik je nog zóveel! Oók dat wat waarschijnlijk niet meer zijn zal en dat doet me zeer. Dan hoop ik een heel klein beetje 'iets' voor je te kunnen betekenen met mijn woorden. Ik denk er niet over na. Ik voel en schrijf wat mijn hart me ingeeft. 

Dankjewel dat ik iets voor je beteken!
Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 17:40

Met liefde lieve Carla!

En ja, ik ben dankbaar voor mijn gave. Alhoewel ik het vaak nog 'eng' vind dat zelf van/over mijzelf te zeggen. Maar ik dank degene die me deze gave 'gegeven' heeft heel vaak. Ofwel telkens wanneer ik zulke bijzondere en mooie reacties van jullie hier krijg...

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 17/07/2023 - 20:27

Lieve Hebe, 

wat een mooie  blog weer! Over de breekbaarheid van ons leven en de helende werking van de natuur. Jouw combi van serieus en luchtigheid raakt ook mij. Zoo herkenbaar, want tussen beide ' polen' ga ook ik steeds heen en weer. In de wetenschap dat wij/ ook ik er nog ben en anderen niet meer.

Zelf ben ik al een tijdje niet zo aanwezig op kanker.nl want de ervaringsverhalen van anderen vond ik toen ik  opnieuw zo ziek was van m'n  behandeltraject te confronterend. Inmiddels gaat het weer wel wat beter. En door  jouw kikkers kikker ik helemaal op! 

Laten we ons vooral blijven laven aan de natuur zolang we er nog zijn.

 

Dankjewel en sterkte he!

Groetjes, Christa

Ps schaapjes langs mn slaapkamerraam in het Natuurhuisje waar ik onlangs met m'n dochters was. Wat een heerlijk uitzicht!

Laatst bewerkt: 18/07/2023 - 12:56

Hoi Christa!

Geweldig die schaapjes! Super leuk, kan ik ook helemaal van genieten. 

Fijn dat het weer beter met je gaat, en fijn je weer te lezen. En fijn dat ik je met mijn kikkers een opkikkertje heb kunnen geven! Met liefde gedaan xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 19/07/2023 - 22:46

Hoi Hebe,

Het is alsof ik in mijzelf aan het praten ben, over de veerkracht! Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar ozo waar. Niet meer beter worden en toch elke dag genieten van het leven. Dat is juist wat mij op de been houdt. 
Liefs van Adrie.💋

Laatst bewerkt: 19/07/2023 - 19:37

Oo Adrie, 

Dat is wel speciaal... hihi, vind het wel leuk hoor, dat je jezelf hoort als je mij leest. Ik ben dankbaar voor die veerkracht, en dankbaar dat ik mensen in mijn omgeving heb die me weer 'rechtzetten' als ik scheef ga..

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 19/07/2023 - 22:48

toen ik de titel las dacht ik aan het sprookje 'Weeuwsnitje en de dweven zwergjes". Dat was alleen de titel maar bij het verder lezen bleek het alles behalve een sprookje te zijn! 

Lieve Hebe, jij schrijft zo mooi met een lach en een traan. Je zegt zelf dat je gelukkig nog om jezelf kunt lachen. 
Verdriet om een ander is een groot goed, en wetende dat jij veel voelt komt dat terdege terug in jouw schrijfstijl. Een groot goed lieve Hebe. Dank voor je mooie blog 🤗💖

Laatst bewerkt: 01/08/2023 - 10:56

Een groot goed... 

Wat zeg je dat mooi! 
Ik twijfel vaak aan mij / aan mijn woorden. Of ze wel 'doen' wat ik ermee bedoel of hoop ermee te kunnen doen. Of ze wel raken en helpen... en zo...
Als ik dan zulke mooie reacties krijg, ben ik zo ontzettend ontroerd en evenzo ontzettend dankbaar dat ik dit kán! Dat ik die gave heb gekregen te voelen en dat gevoel met een gedicht te kunnen verwoorden / vertalen. Het gebeurt best vaak dat ik een gedicht teruglees en dan verbaasd ben dat IK dat heb geschreven. Doordat ik vóel en schrijf en niet (na)dénk. Soms rollen er zelfs tranen om wat ik zélf heb geschreven. Soms moet ik om mijzelf lachen, omdat ik toch wéét dat ik dat zelf geschreven heb... Sja, best een raar mens ben ik :-)

Dankjewel lieve jij! xxx

Laatst bewerkt: 02/08/2023 - 13:56