Vriendschap op kankerijs

  • Openbaar blog
  • woensdag 5 mei 2021
  • 331 x gelezen

Een ode aan vriendschap

Glad ijs, wie kent dat niet. 
Velen van ons hebben er op gestaan
flitsend gegaan
of er buiten tussen het riet op stilgestaan
bedenkend
of bedenkend?

Kankerijs bestaat helemaal niet.
Toch ben ik er op gaan staan
in een flits gegaan
voor de vriendschap blijven staan
bedenkend
of bedenkend?

Ik weet het niet.
Mijn gevoel voorop laten gaan
in gesprek gegaan
zoiets moois laat je toch niet gaan
nadenkend
of na denkend?

Het mooiste mij gegeven
is de vriendschap in mijn kankerleven
oude vriendschap verloren
nieuwe vriendschap geboren
zo helemaal plots onverwacht
een geschenk van bijzondere pracht
ik kan me niet meer bedenken
wil er ook niet over nadenken
wat zou mijn leven zonder hen zijn
veel minder maar ook veel meer pijn
van medeleven en eenzaam zijn...

Eenzaam de weg die wij moeten gaan
in de wereld die leven heet
waar zovelen nooit bij stil zullen staan
door klein te denken en niet breed
begrijpen is een moeilijk begrip
ik begrijp
soms maakt het me sip met stip
ik begrijp
waar is jouw begrip?

Hoe mooi is niet te weten
wat leven is in óns bestaan
geen oordeel, nee dat wil ik niet
iedereen een eigen weg te gaan
die vriendschap
op krikkel kankerijs
geeft me warmte
liefde
moed en kracht
met de overtuiging
niet alleen te staan
begrepen
omgeven
met liefde gesteund
doorstaan
samen gaan
tot
we dáár
zullen staan..

Ik wens je veel vriendschap
veel liefs
xx Hebe

Reageren
Volgend blogbericht

16 reacties

Dat is zo Jan, hoe pijnlijk ook. Soms..., want vriendschappen kunnen zich met de tijd én door ziekte juist ook versterken. Zowel dat als de tegenhanger hebben we meegemaakt (en maken we nog mee..). 

Vanzelf is het gemakkelijk om met de positieve verandering om te gaan. Bij de negatieve heb ik echt moeten leren voor mezelf op te komen. Ruud is daar veel beter in, en dat dan nog zéker wanneer het mij aangaat! 
Vriendschappen, mensen die me alleen maar energie kosten, moet ik loslaten. O zo moeilijk! Ben er echt slecht in, maar met de tijd toch geleerd...

Dank Jan!
Liefs xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 08/05/2021 - 18:17
Reageren

Dank je wel lieve Bets!

Jij maakt mij blij en dankbaar dat je mijn woorden zo ervaart! En dat dan ook tegen me zegt... :-)

Hoe gaat ie nu met jou?

Hele dikke knuffels terug en een super mooie moederdag!
xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 08/05/2021 - 18:21
Reageren

Lieve Hebe

Het gaat  gelukkig steeds iets beter met mij,  maar het is 2 stappen vooruit,  en 1 stap weer achteruit.  a.s. woensdag moet ik naar hematoloog,  een nieuwe , die ik nog niet ontmoet heb, en waar ik zeker aan zal  moet wennen, ik voel mij ook nerveus daarvoor,...  daarna naar de orthopedisch chirurg,....en ik hoop zo,  dat de schroeven en pennen goed vast gegroeid zijn in de wervels,  zodat ik eindelijk  kan revalideren,...want mijn conditie is 0,0....ik ben daar klaar voor,  ik wil niet denken dat het nog niet goed is,   ik blijf positief hoor!!   en wat fijn dat ik bij jou  en op deze site,   een luisterend oor vind.

lieve groet Bets

Laatst bewerkt: 09/05/2021 - 13:00
Reageren

Altijd lieve Bets!

Ben blij dat het dan toch telkens een stapje beter met je gaat. Snap wel dat het niet snel genoeg gaat... o, hoe herkenbaar! Maar met telkens een beetje komt het glas ook vol :-)

Een nieuwe oncoloog... pfff, dat lijkt me ook minder fijn. Ik neem bij de afspraak in juni (bewust gekozen voor datum nadat ik 2 x vaccinatie heb gehad) ook afscheid van de mijne na 11.5 jaar. Ze gaat elders werken in de palliatieve zorg. 

Liefs xxx Hebe

Laatst bewerkt: 09/05/2021 - 21:44
Reageren

Lieve Hebe,

Verpletterend mooi is dit.

Net zo mooi als de kankervrienschappen. De mooiste die er zijn. Maar ook de pijnlijkste, als dat wat ons samenbracht ons ook weer scheidt.

Maar de vriendschap blijft voor altijd in de harten van hen die het langst in leven blijven.

Dank dat je ook voor mij een vriendin wilt zijn.

Hanneke

Laatst bewerkt: 06/05/2021 - 09:19
Reageren

Dank je wel lieve Hanneke!

De pijnlijkste, tja, dat is dat gladde ijs. De mooiste dat herken ik zo goed, omdat ze zo oprecht en liefdevol zijn. Heel open en met eindeloos geduld, belangstelling, medeleven en wederkerigheid. Geen oordeel. Nooit. Hoe mooi is dat?! En heel bijzonder...

Ik ben met al mijn liefde ook jouw vriendin! Ben dankbaar en blij dat ik dat mag zijn! En ja, de vriendschap kent geen einde als de één de ander overleeft. De persoon die de vriendschap gegeven heeft, blijft altijd deel van de ander. Hoe kort ook, vriendschap beïnvloedt je doen en laten, soms ook je denken of voelen/ervaren. Dat maakt je een completer mens dankzij de vriendschap. Bijzonder en speciaal. 
Nu ik dit zo schrijf, moet dat boek er toch maar snel komen...

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 08/05/2021 - 18:29
Reageren

Ik, ons, ❤7 we kunnen er niet zonder. Het laatste stuk mee lopen, kaarsjes branden, denken aan en hopen dat het goed blijft gaan.

Verdrietig, dankbaar, maar ook zo fijn, blij dat we dat kunnen.

Liefs Alice 😘❤

Laatst bewerkt: 08/05/2021 - 13:06
Reageren

Lieve Alice, ik mag huilen hè...

We kunnen niet zonder en ik wil ook niet zonder. Ondanks de pijn, het verdriet, het niet willen missen... 
Onze vriendschap is zoveel meer dan elkaar 'alleen maar kennen'. We gaan een bijzondere weg hand in hand en zijn blij er voor elkaar te kunnen zijn. Zo mooi als jij dat beschrijft.

Hoe eenzaam de weg ook - want ja, uiteindelijk blijft het dat onder ons zieken toch voor een belangrijk deel - naast partner, kinderen en andere naasten, is er altijd die vriend waarbij je altijd terecht kunt. 

We blijven bij elkaar. Altijd.
Liefs xxx Hebe

Laatst bewerkt: 08/05/2021 - 18:33
Reageren

Lieve Tom! 

En dat doe ik dan door gewoon alleen maar 'ik' te zijn en te schrijven wat en hoe ik voel... 
Dat gevoel is er. De tekst ontstaat terwijl ik voel, gevoelens laat zijn en schrijf wat en hoe ik voel...

xxxxxxxxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 09/05/2021 - 21:54
Reageren