Wanneer elke dag een cadeau is
De titel had ook 'Wanneer elke dag cadeautijd is'. Sjeetje, dat ik dit schrijf en daarbij weet dat het voor de meesten hier onder ons zo geldt. Inclusief mijzelf. Punt.
Laat elke dag een bijzondere dag worden
door gewoon te geloven dat dat kan.
Laat elke dag een bijzondere dag worden
door gewoon te weten dat dat zo is.
Kanker heb ik niet voor even
kanker heb ik niet te leen
kanker heb ik niet een tijdje lang gehad
kanker ben ik niet meer kwijtgeraakt.
Kanker bestaat voor altijd in mijn leven
kanker bestaat zo hard als steen
kanker bestaat gisteren vandaag en morgen op mijn pad
kanker bestaat en verstaat geen strijd gestaakt.
Zíjn strijd wel te weten
hij wil van geen opgeven weten
elke dag, ik kan hem niet vergeten
goh, ik kan eens iets níet vergeten.....
Het cadeau
het is vandaag
dat had ik gisteren niet gedacht
dat mij vandaag een dag werd gebracht.
Het cadeau
het is vandaag
een mooie dag zo onverwacht
ik ben erbij en de dag die lacht.
Het cadeau
het is vandaag
met spanning heb ik gedacht
of ook morgen het cadeau op me wacht.
Het cadeau
het is vandaag
ik voel een zekere smacht
van deze cadeaus wil ik nog wel een karrevracht!
Het cadeau
het is vandaag
langzaam ben ik er op bedacht
vol vertrouwen begin ik aan de nacht.
Ik weet dat in dat laatste stukje mijn waarheid zit. Met de tijd heb ik me die eigen gemaakt; of beter gezegd, is dat vertrouwen er in geslopen. Ik weet echter maar al te goed dat dit voor de meesten onder ons niet vanzelfsprekend is! Ja, zeker hier is het tegendeel eerder waarheid dan wat ook. Ik weet dat velen onder ons vandaag de dag koesteren als een ware gift. Gelukkig heb ik ook dat gevoel weten vast te houden. Dat elke dag hoe dan ook een geschenk is. Ben ik dankbaar voor elke dag me / ons gegund. Elke dag een dag om te leven in het NU van die dag.
En ook.......
Het cadeau
het is vandaag
een dag waarnaar ik niet smacht
maar die me een rotgevoel bracht.
En ook.......
Het cadeau
het is vandaag
de dag die me kost mijn laatste kracht
het einde der dagen voor mij rust zacht.
En dit is nou een blog waarover ik het helemaal niet had willen hebben. Maar ja... ik zit, voel en schrijf. Maar hij past. Dit is ons leven. Dankbaar met zo iets simpels als een 'eenvoudige' dag. Eenvoudig, maar o zo bijzonder. Niet uit te leggen aan iemand wiens dagelijkse 'routine' niet ingeperkt en/of verdwenen is. Iemand die nog leeft met de schijnbaar eindeloze stroom dagen in het vooruitzicht, begrijpt niet hoe je blij kunt zijn met één simpele dag. Die éne dag. VANDAAG!
Vele lieve groetjes xxxx Hebe
ps
Geen enkele kritiek naar mensen die het niet begrijpen. Ik ben blij als je niet begrijpt. Hoe mooi is dat! Misschien kun je het je (een beetje) voorstellen. Ik hoop dat je het nooit écht hoeft te begrijpen. Je begrijpt me wel.....
37 reacties
Goedemorgen deze morgen!!
Eindelijk weer eens iemand die ook de slogan heeft aangenomen van
"pluk de dag" en "leef met de dag" en "geniet van de dag"
[ of soms ook "BAAL " van deze dag ]
Al die mensen [ en die zitten hier ook ] die alles maar plannen en ondanks
onze situatie, toch maar door blijven plannen....Pfffffff
Nutteloze energie [ vind ik ]-- [ en daar bedoel ik soms ook al die "nutteloze"
behandelingen mee die veel hier mensen volgen " sorry "]
Jij hebt daar heel veel woorden voor gebruikt...ik ben korter door de bocht.
Wees blij als het uitkomt en ben vreselijk boos als je een kut dag hebt,
Dussss ... WEES EENS NET EEN ECHT MENS !!!
Groetjes Hans
---
Dank Hans, en je hebt gelijk. Het zat in mijn hoofd en ik vergat; maar nu heb ik 2 stukjes toegevoegd.
Het moet wel compleet zijn hè.....
Liefs Hebe
Lieve Hebe...dank voor deze mooie blog die je met ons deelt...ik word hier blij van...en zeker...pluk de dag...het leven is een feest...maar je moet zelf de slingers ophangen
Groet Bets
Dank je Bets!
Dat is zo; voor een belangrijk deel, zo niet het hele deel, moeten we het zelf doen. Mensen om ons heen kunnen ons daarbij helpen; maar als wij ons niet laten helpen bereiken we niets.
Dank dat je blij wordt van mijn woorden!
Lieve groetjes Hebe
Prachtig geschreven, Hebe, ik ben zeer onder de indruk. En het zijn woorden naar mijn hart. Ook ik heb dat motto: iedere dag die we krijgen is een cadeau. De toekomst bestaat niet, ik heb het hier al vaak geschreven. Het is altijd nu. Altijd alleen maar vandaag.
Wèl met de toevoeging van Hans. Er zijn ook rotdagen, baaldagen, jankdagen. Dat hoef ik jou en niemand hier te vertellen. De kunst is denk ik, je daar niet tegen te verzetten. Gewoon over je heen laten komen, dan drijft de wolk meestal wel weer over, dat is tenminste hoe het bij mij gaat.
Ik wens je een heel mooie dag vandaag.
Hanneke
Wow Hanneke, je ontroert me zo....
En ik heb 2 stukjes toegevoegd. Gisteren wel bedacht dat hoort er ook bij en vervolgens afgesloten...hihi. Nu is het compleet.
En weet je dat het vaak (vrijwel altijd) zo is dat ik pas na de reacties echt besef wat ik geschreven heb? Dan lees ik terug en lees ik anders....
En och ja, die baaldagen? Laat ik die nou ook zéér herkennen!
Knuffel en ook een hele mooie dag maar weer xxxxxx Hebe
Ik heb de toevoegingen gelezen, Hebe. "Dat had ik gisteren niet verwacht, dat vandaag mij een dag werd gebracht". De tranen stromen hier weer eens. Wij beiden hadden, zeker langer geleden, de dag van vandaag absoluut niet verwacht!
Ik voeg ook nog iets toe over jouw foto van een witte pauw. Vroeger liep er één los rond in Artis, waar ik als kind dolgraag kwam. Gek was ik op dat dier. Hij pronkte de hele dag met z'n sneeuwwitte veren. Op een dag konden ze hem niet meer vinden. Wat ze wel vonden: een paar witte veertjes in het leeuwenhok.
Hebe, jij lijkt op die pauw. Blijf pronken met je schitterende blogs, tot de dag dat ze je veertjes vinden. Ik ben gek op jou als op die pauw in Artis.
Nogmaals veel liefs, Hanneke
Zo.
Punt.
Amen.
Neem niet aan dat je nu van mij verwacht dat ík het droog hou hier..... Hou van je schat!!!!
Zeer herkenbaar. Dank voor het delen, lieve Hebe.
AMEN.
😘💋❤️
Dat AMEN lieverd! Hahahaha, geweldig. Heb nog 2 stukjes toegevoegd nav reacties van Hans en Hanneke. Compleet nu..
Je hoefde voor mij niets aan te vullen hoor.
Ik "lul " ook maar wat af en toe...hahaha
---
Weet ik Hans. Maar voor mij hoorde deze paar zinnen er zeker bij. Gister was het me effe ontschoten.
Enne.... dat 'gelul' van jou mag ik graag lezen hoor!
❤️❤️❤️
Weer mooi beschreven. Ja zo voelt het ook. Iedere dag is een cadeau of.je ziek bent.of.niet. We hebben het ermee te doen. Je hebt het goed beschreven. Prachtmens😘
Dank je Pasje voor je mooie en lieve woorden!! En ja, het is ook zo als je niet ziek bent. Alleen hebben velen (de meesten?) dat helemaal niet in de gaten. Is goed dat ze het niet zo voelen als wij, maar fout als ze leven zonder dat ze er echt erg in hebben dát ze leven.....
Knuffel xxxx Hebe
Hi Hebe,
Wat een prachtige foto van de pauw! Ja, voor ons is elke dag bijzonder. Natuurlijk hebben we ook onze mindere dagen of momenten, maar we kunnen intens genieten van “kleine dingen“: lachen, een knuffel, een mooie bloem of een prachtige zonsondergang, een kaart met een lieve tekst en nog veel meer.
In juli was ik jarig. Een vriendin zei tegen me: “gezien jouw situatie kan ik me voorstellen dat dit een bijzondere dag is”. Daarop antwoordde ik: “voor mij is elke dag bijzonder”. Ik herken dus volledig wat je schrijft!
Liefs, Jessica 😘
Hoi Jessica, ja dat is zo hè...... Elke dag die we 'zomaar' erbij krijgen is een geschenk. Een kans om er iets moois van te maken. Een kans om mooie herinneringen voor later te maken. Genieten wij nu, zij ook, en zij later nog als ze terugkijken en denken......
Liefs xxxx Hebe
Weet iemand hoe het met Kim gaat? Ik zie geen reacties meer van haar, heb een pm gestuurd, maar geen reactie gekregen. Denk veel aan haar
Hai Hebe, en zo is het maar net! Mooi blog, en superknap dat je het zo ervaart. Want heeft ieder daar ook niet een klein aandeel in? Er zijn ook mensen die cadeautjes meteen weer inpakken en ze doorgeven aan anderen, omdat het net niet is wat ze hadden verwacht.
Maar er zijn toch ook echte rotcadeaus. Slechte uitslagen, veel pijn, veel angst, veel verdriet.. die dagen zou iemand graag willen omruilen voor een ander cadeau, denk ik.
Wens je mooie avond, en nog heel heeel heeeeel veel cadeaudagen!
Liefs, Joke
Hoi Joke, ja dat is zo. Zeker in 'onze wereld' hangen we met bittere cadeautjes aan elkaar. En we hebben niet de mogelijkheid het ene of (én!) het andere pakketje terug te geven of te weigeren. Het is voor ons en daarmee basta.
Maar ik doelde er eigenlijk ook op dat ook al zijn we ziek, zijn we ongeneselijk ziek, we naast die ellende toch blij zijn met elke dag. Ellende, narigheid, maar we léven wel! We mogen nog meedoen, we mogen nog ervaren, we mogen nog lachen, we mogen en we kunnen nog. Totdat we (vinden dat we) niet meer kunnen en niet meer willen. Dan breekt de dag aan dat we voor het volgend aangeboden cadeau onze deur niet meer opendoen. Tot dat moment hebben we van al het wél zo goed mogelijk genoten. Met vallen en opstaan, maar toch.
Die cadeaudagen wens ik jou ook! Liefs xxxx Hebe
Lieve Hebe,
Elke dag is een cadeautje en morgen is ons nooit beloofd.
Toch heb ik al veel morgens mogen beleven en hoop dat we nog veel zullen krijgen.
Super lieve Alice, zo is het maar net! Hele mooie spreuk.
En hoe de dag ook is, hij ís er en we zijn uiteindelijk dankbaar dat ie er is en we hem mogen meemaken. Het moment waarop dat niet meer gaat, komt 'vanzelf'....
Dikke knuffels van mij xxxx
Vandaag, ja, dat is alles wat telt eigenlijk. Dank je wel, lieve Hebe, voor dit mooie blog. Veel liefs! XXX
Met liefde gedaan!
Knuffels terug xxxxx
Lieve Hebe,
Wat een prachtige foto en een prachtig gedicht.
Blijf vol vertrouwen vertrouwen op de volgende dag die je wordt gegund.
Veel liefs xxx ,ad
Dank lieve Ad en dat doe ik zeker! Met vertrouwen ben je al een eind op weg....
Liefs xxx Hebe
Lieve Hebe,
Pasje zegt het goed. Iedere dag is voor iedereen een geschenk, of je nou ziek bent of niet. De niet zieke achterblijvers kregen als laatste kankergeschenk een nooit meer weg te poetsen litteken die gemis heet. Vaak worden we ook nog eens overvallen door een vergelijkbaar iets als vliegschaamte, namelijk overblijversschaamte. Het waarom zij, en niet ik dilemma. Op zulke dagen is het heel moeilijk om het mooie van het leven te zien.
Maar jouw prachtige gedicht helpt dan weer om alles weer op z'n plek te zetten. Zoals altijd ben je in staat om ons met je woorden te raken. Dankjewel, XX, Tom.
Hallo Tom,
Natuurlijk hebben achterblijvers ook wel iets om te verwerken en zal
er altijd wel iets van blijven hangen in de herinneringen.
Maar "achterblijvers" moeten er ook niet in blijven hangen hoor en verder
gaan met de mooie dingen die je hebt meegemaakt samen.
Het leven gaat verder en daar moet je gewoon voor gaan!!
Ik weet waar ik het over heb hoor...ik ben vroeger ook twee kinderen verloren.
Groeten Hans
---
Ook dat is waar, Hans. Blijven leven is niet genoeg. Weer een vol leven ervaren, dat weer waardevol is. Dat is belangrijk. Dankjewel voor je reactie. Groetjes, Tom.
Sorry dat ik niet meteen op jouw verdrietige verlies reageerde. Was daar niet op bedacht. Alsnog m8jn deelneming.
Daar hoef je ook echt niet op te reageren.
Het is al heel erg lang geleden en ik kan het er nu gewoon over hebben.
Heeft natuurlijk even zijn tijd nodig gehad, maar soms moet je jezelf
ook wel eens een flinke schop onder je kont geven...hahaha
---
Hans.. wat erg!!
Natuurlijk is het erg, maar ook al ongeveer 35 jaar geleden..
Groetjes Hans
---
Pffff...wat heftig! Soms snap ik niet hoe mensen verder kunnen na zoiets. Zoveel leed. Ook al is het lang geleden, dit laat zijn sporen na, dat kan niet anders. Het lijkt mij één van de ergste dingen die je mee kunt maken, als je kinderen eerder sterven dan jij, erger dan zelf palliatief te zijn.
Ik had hele diepe en grote lades in mijn lichaam en daar heb ik
heel wat in kunnen stoppen [ ook nog andere dingen hoor !! ] en verder
vreselijk hard en veel werken.
Is er natuurlijk ooit wel eens heftig uitgekomen hoor, maar ik heb het
op die manier redelijk kunnen "handelen "
---
Bewonder je Hans! Eens te meer...
Ooit vroeg mijn schoonvader - toen nog net niet - hoe het met mijn zwangere vriendin ging. Vertelde ik hem dat het kindje na een aantal dagen overleden was. "Nou, dan moet jij voor altijd héél lief zijn voor die vriendin, want dit verdriet gaat nooit meer over!" Vertelde hij erbij dat hij 2 kindjes had verloren. Het 2e kindje en nog voordat mijn man in de maak was als kind 6. Twee jongetjes. "Ik kon alleen maar jongetjes maken", grapte hij en we konden bij de tranen lachen.....
Een hele dikke lieve knuffel hiervandaan!
O Tom, je komt bij me binnen hoor!
Wat jij voelt als overlever, heb ik vaak óók als overlever; maar dan anders. Ik had er al zo lang niet meer moeten zijn, maar ben er nog steeds en het gaat me best goed. Soms is dat heel raar, dus ja, ik begrijp jouw gevoel daarover. Heb er zelfs een blog over geschreven... bizar eigenlijk dat ik die dit weekend voor iemand heb opgezocht. Wel met een andere intentie, maar wel díe. Blog 51.....
Littekens blijven lieve Tom. Maar laat ze verbleken met de mooie herinneringen die je hebt. Met de tijd worden die sterker dan de pijn van het litteken. En eens....eens zul je dankbaar zijn voor de littekens.... Die staan voor een mooi en bijzonder leven dat jullie samen hebben gedeeld.
Liefs xxxxx Hebe
deze is goed voor een droge keel en slikken pfftt wat een schrijfsel is dit diep onder de indruk en toch blij dat je deze wel geschreven hebt en ik hem lezen mocht
dikke knuff hes xxx