Een nieuwe fase
Dat waar ik voor vreesde is gebeurd; de huidige medicatie (Everolimus plus Exemestan) werkt niet meer. Over op harder geschut...Capecitabin.
De TAC (zo heet de scan hier in Spanje, weet niet hoe het in NL genoemd wordt?) wees uit dat alle ingewanden stabiel en OK zijn. Gammagrafia (botscan) liet nieuwe uitzaaiingen zien. Vandaar de switch.
Volgens arts zeer goed te doen, deze chemo in pilvorm. Hmmm, bijsluiter heeft een andere visie maar laat ik er toch maar positief ingaan. Welke andere keus heb ik? Ophouden kan altijd nog.
Tot zover de dappere dodo. Eigenlijk ben ik bang, kwaad, verdrietig. Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn maar heel even niet. De verhalen van Alise en Marian hakken er ook in. Ik ben nog niet op dat punt, en besef dat ik er ook helemaal niet heen wil! Maar het lot lijkt onvermijdelijk. Hopelijk nog ver weg. Maar wat is ver....?
Lichamelijk voel ik me (nog) helemaal OK. Dank lief lijf! Emotioneel heb ik het even moeilijk. Komt wel weer goed. Er is nog zoveel moois.
Liefs, Simone
4 reacties
Lieve Simone,
Zelfs als je al vermoedens had, hakt zo'n bericht er keihard in. Wéér een middel uitgewerkt, waarvan je gehoopt had dat het veel langer zou werken. Waardeloos is het en natuurlijk ben je hierdoor van slag. Je blog lezende, en van anderen die jij ook noemt, denk ik weer eens: het is toch een onmogelijke opgave waar we voor staan. Het is niet te doen, en toch doen we het. Vraag niet hoe.
Ik weet hoe het voelt, Simone, slecht nieuws krijgen. Het went niet. Het is iedere keer weer vreselijk. Maar we veren ook telkens weer op. Ik zie het al een beetje in jouw laatste zinnen.
En ik weet dat je daar nu niet veel aan hebt, maar ik vond capecitabine inderdaad heel goed te doen. Ik hoop dat het voor jou ook zo zal zijn en vooral dat het je lang gaat helpen.
Veel liefs en sterkte,
Hanneke
Weer moeten schakelen Simone . Tuurlijk is dit klote. En is dit balen. Hopelijk voelt het morgen anders, als je een nachtje geslapen hebt. Heel veel liefs Dasje 🌺🌺🌺
Ach meissie toch ,wat naar voor je ,hopelijk slaat de capo aan en heb je niet al te veel last van de bijwerlingen ,neem contact op met je arts als dat wel zo is want ze kunnen daar best veel aan doen hoor sterkte en liefs vanuit hey ietwat koude nederland 🌺😘
O shit, wat een naar bericht!
Ja, dat komt wel als een bommetje binnen, bah! Ik onderschrijf helemaal wat Hanneke zegt en probeer je daaraan vast te houden. Uit eigen ervaring en die van dierbaren in mijn omgeving weet ik dat onze (wij en jij / jij en wij allen dus) een onwerkelijke veerkracht hebben. Telkens weer opstaan, opkrabbelen en verder gaan. Je gaat ervaren dat je vele malen sterker bent dan je dacht dat je was. Je zegt het al... komt wel weer goed.. En dat is ook zo :-)
Liefs Hebe