Zo zwaar
Ik ben even alle houvast kwijt. Ben zwaar onder de indruk van het overlijden van Alice en Marian. Dat doet me beseffen dat ook ik ooit aan de beurt ben. Het voelt ineens zo echt, zo beklemmend. Er is geen ontsnappingsroute. Ik weet t even niet meer, kan iemand alsjeblieft mijn hoofd leegmaken....?😪
8 reacties
Ik denk dat je niet de enige bent Simone die van slag is. Ik weet dat zelfs zeker.....
Deborah (Community manager kanker.nl)
Zo heftig en confronterend is dit ook Simone. Allebei zo dapper, zo positief en zo begaan en betrokken met iedereen hier op kanker.nl. Ook mij doet dit veel verdriet en ben hierdoor van slag. Liefs Dasje 🌺🌺🌺
Ja hè. En zo vlak na elkaar. Zij waren twee heel reeele en ook bemoedigende steunende meiden. Erg ook voor dit blog ze te verliezen. Tja...leven...
Door maar weer.
Sterkte allemaal.🌹🥀🌹
Lieve Simone,
Een hele schrale troost, je bent zeker niet de enige die van slag is.
Sterkte voor allemaal.
Warme omhelzing💞
Precies hetzelfde voel ik hierbij, lieve Simone. Goed dat je het uit. Hier kunnen we samen rouwen, samen van slag zijn, samen bang zijn voor wat ons te wachten staat. Zoals Mariekemaria schrijft: het is een schrale troost. Maar troost is het wel.
Heel veel liefs,
Hanneke
😘
Lieve allemaal
Mijn innige deelneming en kracht en sterkte toegewenst ,voor jullie zware verlies .
Liefs Hester🥀🙏
Hey Simone,
Loop ik weer achter... Maar precies wat je hier schrijft is de reden van mijn achter zijn. Ik ben sinds een week, misschien anderhalve week aan het 'inhalen'. Zover dat kan. Ik heb lange tijd gewoon niet kunnen lezen en sowieso niet geweten wat te zeggen.
Knufs xxx Hebe