Lever....je kan het
Maandag...ik voel me weer goed en besluit de kinderen weer naar school te brengen....zonder muts, zonder pruik. Onderweg naar school, krijgt mijn oudste ineens dat besef. "Mam, je hebt geen mutsje op".... zegt hij. "Vind jij dat ik een mutsje op moet" vraag ik. "Nee dat niet, maar ik ben bang dat mensen je plagen". Arme schat. Ik verzeker hem dat dat echt niet zal gebeuren, en hij is gerust. Maar spannend is het wel.....
Eenmaal op de school van mij jongste zie ik mensen kijken, maar ik recht mijn rug en doe waar ik voor gekomen ben. Ik breng mijn kind naar school, en hij wilt zijn klasgenoten mijn "haar" laten zien. De kinderen schrikken even, gaan door met voetballen op het plein, gluren even en gaan uiteindelijk naar binnen. Op de 2e school gaat me prima af en ik maak nog even een praatje met de schoolleiding.
Geflikt , denk ik op de terugweg. Tot ik een oud bekende tegenkom. Ze schrikt, geeft me een knuffel...en ik barst. Waarschijnlijk was het toch wel heel spannend dit te doen. Maar ik ben oke, ik ben trots.
De volgende dag zijn de kinderen gewend, ze komen om me heen staan, zeggen me gedag en stellen vragen. Wat heerlijk....kinderen zijn zoveel makkelijker dan volwassenen. De rest van de week knal ik over het plein heen als nooit te voren. Kijk mij gaan, met mijn kale koppie.....ik Rock dit.
Vandaag is het weer tijd om bloed te prikken...om 13u komt de uitslag....spannend aangezien mijn lever vorige keer op 129 zat ipv 30. Het antwoord komt snel....alles is goed, vrijdag kuur 3!
6 reacties
Zo zeg! Dat doe je goed. Jij bent nog steeds wie je was. Ook zonder.
Echt onwijs goed van jou . En zo is het jij bent nog steeds jij. Met of zonder haar 👍🤗
Hoi hoi,
Wat goed en trots mag je zeker zijn. Kinderen reageren toch vaak anders dan je denkt.
Liefs en tot gauw,
Marian
Wat hebben je kinderen een stoere mama! En wat mooi te zien dat ze zich zorgen om je maken. En ja, die kinderlijke eerlijkheid en onbevooroordeelde interesse: heerlijk!
En goed gedaan van die lever van je! Go!
Hou deze overwinning vast voor als het eens wat moeilijker gaat.
Christine
Wow echt respect voor jou dat je het gewoon doet.
Ik heb 9 maanden chemo gehad en de hele tijd mutsjes gedragen , heel sporadisch mijn pruik maar is erg oncomfortabel.
Ik voel me heel onzeker zonder mutsje en zet hem alleen af als ik het bloedheet heb ( door de zon of opvliegers) en dan alleen in gezelschap van familie of vrienden.
Je hebt ook prachtige ogen en straalt nog steeds.
Helaas ook mijn wimpers en wenkbrauwen verloren waardoor je toch ondanks make- up een blote billen gezicht krijgt.
Ik hoop echt voor je dat het bij jou niet uit gaat vallen.
Ben nu ook erg ongeduldig over de haargroei....na bijna 2 maanden alleen wat donshaartjes en 0.5 cm stekeltjes.....gelukkig niet helemaal grijs.
Fijn dat je leverwaarden goed zijn , heel veel sterkte met de volgende kuur.
Lfs Evi
Respect Silvia. Heel dapper dat je het toch gedaan hebt, zonder hoofdbedekking de straat op. Helemaal niet gek dat de spanning op de terugweg er toch even uitkwam. Maar je hebt het gedaan. 💪💪💪Prachtig hoe de kinderen reageerde bij de volgende keer.
3e chemo kan je al weer fijn van je bordje vegen. Hopelijk gaan de bijwerkingen te behappen zijn 🤞🤞🤞
Warme groet Dasje 🌷🌷🌷