Tussentijdse echo

Vorige week woensdag mocht ik langskomen voor een tussentijdse echo.  Eigenlijk baalde ik er een beetje  van. Mijn tumor is niet te zien op een echo, alleen de lymfeklieren. En ik wil juist weten hoe het met mijn tumor gaat.  

1 van mijn lotgenootjes heeft te horen gekregen dat haar tumor van  4 naar 2,7 cm tumor is gegaan. Dat wil ik ook! Hou zou in iedergeval een enorm psychische boost geven. Zo lijkt mij. Ik heb daarom echt geprobeert om een MRI voor elkaar te krijgen, maar het was echt niet nodig zeiden ze.  Ze kunnen aan de lymfeklier met marker ook zien of de AC kuren hebben aangeslagen. Daarnaast mocht dat niet het geval zijn, zou dat niks veranderen in het behandelplan...

Eenmaal bij de echoscopist hoopte ik dat hij toch het een en ander zou loslaten. Heel nieuwsgierig vroeg ik daarom hoe groot de marker was en hoe hij deze kon herkennen. De echoscopist draaide zijn scherm en wees de de marker, een klein balletje aan, in mijn Lymfeklier. Top, dat is een begin dacht ik. Ik prees de echoscopist door te zeggen dat ik het knap vind dat hij deze kon vinden op deze manier. Voor mij leek alles op het scherm op elkaar. Ik herkende wel mijn lymfeklier, die is groot nog, zei ik tegen de echoscopist. Hij legde uit dat dat door zijn uitvergroting kon komen. Ik vroeg voorzichtig hoe groot de klier was.  Ik hoopte toch stiekem een cijfertje te ontfutselen. "Het maakt niet alleen uit hoe groot de klier is, ook de textuur en de kleur hebben hier invloed op", zei de echoscopist. Maar hij is lichter van kleur voegde hij eraan toe, dat is gunstig.

En dan gaat het wachten opnieuw beginnen. En was het nou gunstig dat hij zei: hij is lichter van kleur? Hij zou me toch niet  blij maken als het er zorgelijk uit ziet, lijkt me? Of moet ik me nu focussen op de MAAR. Want hij gaf geen maat, MÁÁR hij was wel lichter van kleur. Wat kan je jezelf ook weer lekker gek maken he.

Vandaag was het na een week wachten zover...ik mocht op gesprek bij de oncoloog voor de uitslagen van zowel mijn bloed als de echo. De oncoloog viel gelijk met de deur in huis: je Lymfeklieren-schors (de rand eromheen) was vorige keer 0.50, hij is niet gehalveerd, maar hij is nu 0,35. We nemen nog wat door, waarbij ik te horen kreeg dat mijn bloed weer in orde is voor de volgende kuur. 

Ik had gehoopt op een vreugde dansje, een klein mini feestje in mij, maar ik ben verdrietig. Waarom zegt de arts: hij is niet gehalveerd, maar.. . Had hij moeten halveren dan? Of was het een ongelukkig gekozen manier van mededelen? Misschien zijn het mijn zenuwen, ik weet het niet. Maar ik voel geen feestje.

Gelukkig is het gevoel voor korte duur. Ik had namelijk 3 opties vandaag. 1, de tumor groeit door, 2, de tumor is gelijk gebleven, 3 de tumor is geslonken. Mijn tumor is geslonken, al is het maar 1mm, het is wel de beste uitkomst van de 3 optie. Dus op na de volgende, nieuwe, kuren. Op naar vrijdag.