Uitslagen

Nog voor ik kon zitten bij de oncoloog, hoorde ik haar zeggen: goed nieuws, de lymfeklierschors is goed geslonken.

Kijk, zo kan het ook denk ik. Het laatste gesprek met een invallend oncoloog viel me enorm tegen. Zonder dat ik nu  al iets van uitslagen weet, voel ik me al enorm opgelucht.

De lymfeklierschors was bij ontdekking 0,50, daarna 0,35 en nu 0,16! Wat een enorm verschil! De placitaxel werkt, en hoe! 

Smiddags heb ik alvast een eerste afspraak met de chirurg. In verband met mijn Lobuaire vorm van borstkanker heb ik 90% kans op amputatie. Maar wanneer de chirurg mijn borst voelt, voelt ze geen tumor meer, terwijl deze toch echt 4,5cm was. Of de tumor week is geworden of weg is, weten we pas op het einde, wanneer ik een MRI krijg. Maar dit is goed nieuws! De kans dat ik een borstbesparende operatie kan krijgen  neemt toe! Dit is voor het bestraling proces alleen maar beter. 

Wat een enorm goed nieuws op deze donderdag. Ik merk dat ik de dagen erna leef op adrenaline, maar het maakt me niks uit. Ik kan er weer even tegenaan.